Mijn moeder deed vanmiddag vet aardig enzo, en toen ik in de kamer ging zitten hadden mijn moeder en zus gelijk weer ruzie. Dus ik zeg: Ik wil even rustig eten. Zegt m'n moeder: 'Ja hallo je zus zit weer te zeuren blablabla', en ik antwoord:'Ik weet het, ik leef met je mee, maar ik wil nu echt even rust hebben.' Moeder: 'Jij wil altijd maar rust hebben denk je nooit aan mij denk je dat ik het zo makkelijk heb!?' dus ik zo: Nee dat weet ik wel dat het moeilijk is, maar ik wil gewoon even een dag zonder ruzie. Dus ik sta op en loop weg, en laat m'n bord staan. M'n moeder zo: 'Ja loop maar weg net als altijd je bent zo'n grote egoïst je denkt alleen maar aan jezelf he, asociaal kind altijd maar mij in de steek laten, ik bel ons reisje naar London af en ga met iemand anders.' ik zo: 'Is goed.' zegt ze: Ja doe maar makkelijk, en kom nu terug! Christopher blabla, kom nu terug! Gaat ze me achterna en grijpt ze me bij mn arm, dus ik zucht en loop mee terug naar de kamer, gaat ze weer zeuren en zeg ik dat het nu wel genoeg is. Geeft ze me een klap op m'n hoofd. Dus ik word boos, maar ga toch zitten. Dan komt m'n zus binnen die op de wc zat, 'oh altijd ruzie altijd ruzie' jank jank. Ik had er genoeg van en zei dat ik naar een vriend ging, zei ze: 'Jij gaat nergens heen je blijft maar hier ga maar lekker op je kamer zitten loop maar weg toe maar ga weg.'
Dus hier zit ik dan, waarom moet dit altijd zo gaan, elke fucking avond weer? ik kan wel in tranen uitbarsten, ik kan nu nergens heen want m'n vader is boos op me, en m'n moeder ook. Wedden dat ze binnen 10 minuten komt en sorry zegt? nou dan ga ik echt geen spijt hebben en haar vergeven. Gister was zo'n leuke dag en wie verpest het? altijd maar weer mijn leuke dag verpesten, ik kan nooit langer dan 1 dag ergens van genieten en nu word ik weer zo ahjdkjgrkd argh
sorry voor mijn gezeur en gejank maar ik kan hier echt niet meer tegen.
geef me geen tips ofzo, ik heb alles al geprobeerd van praten naar niet luisteren, maar alles maakt haar boos en agressief.
“It does not do to dwell on dreams and forget to live.”