Arghh... frustraties - Stamcafé

Mijn pa eet altijd mijn eten op

Heb je een lekkere chocolade reep in de koelkast gelegd zodat je wanneer je van school komt af en toe een stukje kan pakken, eet je vader hem op Serieus, ik had er zelfs mijn naam op gezet, hij heeft namelijk al vaker een reep van mij op >.< (ik dacht slim te zijn om er dit keer mijn naam op te zetten)

Iemand ook ouders waar je gefrustreerd van raakt?

"I didn’t trip, I was just testing the gravity, and it still works"

Ja maar niet omdat ze mijn eten opeten.

-

Ooh mijn vader ook hoor (joehoe)

It's going to be difficult, but not impossible.

Chocolade in de frigo is toch hard? ;x

Has no one told you she's not breathing?

Genius schreef:
Ja maar niet omdat ze mijn eten opeten.

Let it come and let it be

Anitaaa schreef:
Chocolade in de frigo is toch hard? ;x

"I didn’t trip, I was just testing the gravity, and it still works"

Toboe schreef:
(...)
Ja, maar op mijn kamer smelt ie

Koop zo'n zak met van die sundrop rozijntjes en vul de doosjes met stukjes chocolade, stop die in de koelkast, wedden dat 'ie ze laat staan?

Let it come and let it be

CountMeIn schreef:
(...)
Koop zo'n zak met van die sundrop rozijntjes en vul de doosjes met stukjes chocolade, stop die in de koelkast, wedden dat 'ie ze laat staan?

"I didn’t trip, I was just testing the gravity, and it still works"

Ja.

I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

Als ik bang ben dat mijn vader ermee ga lopen zet ik ook mijn naam op een post-it en plak ik het op het voedsel of drank dat ik echt voor míj wil. :'D En dàt helpt gelukkig wel.

You don't run, not when you're with us. You stand your ground and fight.

Springfield schreef:
Als ik bang ben dat mijn vader ermee ga lopen zet ik ook mijn naam op een post-it en plak ik het op het voedsel of drank dat ik echt voor míj wil. :'D En dàt helpt gelukkig wel.

"I didn’t trip, I was just testing the gravity, and it still works"

Haha de mijne pakt mijn eten uit mijn handen c:

Il vaut mieux vivre avec des remords qu'avec des regrets.

Mijn vader heeft een probleem met zijn lever, hij eet niets van chocolade of zo. Maar bij mij zouden mijn broer en zus het wel op eten.

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

yup bij mij ook m'n pa.

Things will go as they will; and there is no need to hurry to meet them.

Nee, mijn eigen eten neem ik altijd mee naar boven, want mijn vader eet ook altijd alles van mij op. En als ik wat lekkers wil eten wat gewoon in huis is, gaat hij het ook voor mij verstoppen in huis, omdat hij het zelf wil opeten. Die vent is echt fucking kinderachtig en gierig, dus dat krijgt ie terug :'D

Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.