RPG HorseLand | 1 - Speeltopics

Lets get it startedd

Regels:

x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
x 16+ is toegestaan
x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

Dagroutine:

- Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
- Chillen en doen wat je wilt
- Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
- Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
- OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
- Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
- Vrije tijd [3 tot 4.30]
- Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
- Dinnertime [7.30 tot 8]
- Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.


HIER IS DE NIEUWE TOPIC

[ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:07 ]

how dare you speak of grace

Alex

"Zit ik dan, in the middle of nowhere met een jongen die ik pas net drie minuten ken." zegt hij en lacht, hij staat op en loopt naar zijn paard toe, waar hij dingen tegen zegt die ik niet versta. Over mijn schouder kijk ik naar Apollo, die een beetje dominant staat te snuiven, en af en toe in het zand wroet met zijn hoeven. Ik wou vragen of hij wat wilt drinken maar ben te bang voor weer een stort vloed van vragen. Ik pak een flesje water en geef die aan hem.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

David;

Alex houd een flesje water voor me en ik pak hem aan.
"Dank je." Zeg ik en glimlach naar hem.
"Maar... Kan je me helpen met- Openmaken?" Vraag ik dan en hou het flesje vooruit.
Ik ga in het zand zitten en kijk om me heen.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

Ik pak het flesje weer aan, omg ik was ook zo dom, en blond en- Apollo briest in mijn nek. Ik maak het flesje en geef het weer aan hem. "S-Sorry" mompel ik stotterend. Apollo was het stil staan zat en draafde een stukje weg. ARRRG ook dat nog, "Apollo?!?" hij draait zich om , als hij een mens was geweest was hij waarschijnlijk aan het lachen. Ik krijg een rood hoofd. "H-HIER!" roep ik, nu schaam ik me. gelukkig stapt Apollo weer rustig naar me terug.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

David;

"S-sorry." Stottert Alex als hij het flesje teruggeeft.
"Geef niet hoor." Zeg ik met een glimlachje.
Ik lach even als Apollo wegloopt.
"H-HIER!" Roept Alex en het paard komt terug stappen. "Eigenwijze paarden hebben we hé?" Zeg ik en kijk naar Merlin die naar Apollo loopt en een beetje onderdanig voor hem doet.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

"Eigenwijze paarden hebben we hé?" Zij hij, ik knikte en liet mijn flesje vallen, ik pak hem op en laat hem weer vallen "N-Nou!" normaal was ik nooit zo klunzig, wat was dan ook dat rare gevoel, net alsof iemand je kietelt. Ik was vast zo rood als een tomaat, ik laat me in het zand vallen en wrijf over mijn gezicht, had ik soms een zonnen steek? Apollo trekt zijn lippen op naar de onderdanige Merlin, maar dat deed hij meestal standaard naar andere paarden. Hij schraapte weer met zijn hoef in het zand waardoor een deel over me heen stoof, ik zat erbij met een ligt vertrokken gezicht en een rood hoofd, een raar gevoel, ik wou gaan schreeuwen, dit was te veel in een keer, maar ik wou ook gaan lachen want dit was gewoon te gek voor woorden.

(Ahahaah, hij word helemaal gek , hij snapt er geen bal van )

"Find peace in who and what you are." — Saphira

David;

Alex pakt het flesje en laat hem weer vallen.
"N-nou!" Zegt hij dan. Ik lachte even zachtjes.
Ik kijk naar Merlin en Apollo. Apollo krast wat met zijn hoef in het zand en het komt over Alex heen.
"Lekker, zand happen." zeg ik als Merlin hetzelfde doet en ik ook zand over me heen krijg.
"Goed," Ik kijk naar mijn arm. Er is niet veel aan te zien maar het doet wel pijn. "rooie, kom je mee?" Vraag ik en ik sta op, ik steek mijn hand uit naar Alex en wacht.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

"rooie, kom je mee?" vraagt hij en steekt zijn hand naar me uit. Ik pak zijn hand aan en voel rare tintelingen. Met moeite laat ik zijn hand los als ik sta, ik hoop dat hij die twijfeling niet had gevoeld. Ik klop het zand van mijn broek, en pak Apollo's teugels voor hij gek gaat doen.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

David;

Ik merkte een twijfeling toen hij mijn hand los liet.
Even lachte ik met een klein zenuwachtige toon.
Ik schraap mijn keel even. "Goed. Kun je me misschien op Merlin helpen?" Vraag ik als ik Merlin aan de teugels naar me toe trek.
Ik zet mijn voet in de [hoeheetdat beugel?] en wacht op het zetje.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

(Ja een beugel, Stijgbeugel)
Ik loop zenuwachtig met dat gevoel naar hem toe, en geef hem een zetje, als hij in het zadel zit klim ik snel op Apollo.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

David;

"Dank je Al." Zeg ik als hij me in het zadel helpt.
Ik pak met een hand de teugels vast en kijk naar Alex.
"Jij weet de weg terug." Glimlach ik en wacht tot Alex aanzet om hem te volgen.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

"Graag gedaan" zeg ik bijna onhoorbaar, mijn lichaam doet raar.
"Jij weet de weg terug." zegt hij, ik spoor Apollo aan die gelijk in een best wel snel tempo stapt, hij weet precies de weg, moet ook wel na al die keren. Ik heb geen idee waarover ik moet praten, of ik eigenlijk wel moet praten.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

David;

"Ben je altijd zo stil vriend?" Vraag ik en ga naast hem rijden, ik ben gewend om met een hand te rijden.

[Ik ga doei[

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Alex

"M-Meestal wel" antwoord ik stotterend, Apollo schud zijn manen, ik kijk naar zijn manen. ik krijg een raar gevoel als ik al naar hem kijk. Ik kijk even op, En moet mijn ogen dan van zijn ogen afscheuren, ik voel me weer rood worden, oh wat faalt dit

(Latex!)

"Find peace in who and what you are." — Saphira

voor de mensen die het niet weten dit is Jake

(Kell ga naar Glee RPG!)

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Ik kijk hoe de jongen omkeert en weg galoppeerd, ik kijk hem even na en richt me dan weer tot Mason en Liv en dat ik blij ben dat we weer mijn zijn tweeen waren. Ik kijk eventjes naar Liv die een beetje voor zich uit staarde en ik vang zo nu en dan een glimps op van zijn blauwe ogen.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.