• © Copyright Dracy
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mary

    "Nee, zeker dan niet. En niet de eerste keer. Dan zijn het gewoon jij en ik."
    Zacht druk ik mijn lippen op de zijne en kijk hem verliefd aan.
    "Je hebt echt geen idee hoe lief je nu bent."
    Ik geef hem een klein kusje.
    "Al die lieve dingen... Nu ben je precies mijn ijsje."
    Ik grinnik even.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Kyle

    "Handje hulp nodig, liefje?"
    Irial laat zijn hand even over mijn kruis gaan en doet vervolgens zijn broek uit en gooit die ergens op de grond, mijn broek doet hij nu ook helemaal uit.
    Ik kreun als zijn hand in mijn boxershort verdwijnt en ik voel wat hij doet.
    Ik voel zijn lippen stevig op de mijne.
    Weer kreun ik even en bijt op zijn lip. Mijn nagels zet ik even in zijn arm.
    Ik open mijn mond een beetje en wacht op antwoord.
    Mijn hart klopt als een bezetenen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Michael

    "Nee, mijn vader was er niet echt welkom meer toen hij zijn vriendin in de steek liet voor mijn moeder. En gezien zij mij gebaard heeft, denk ik niet dat ik er even vrolijk kan gaan aankloppen."
    Ik knik zachtjes en zet mijn glas water aan mijn lippen. Zachtjes nip ik er wat water uit. Even denk ik aan mijn familie. Zij willen me maar al te graag terug. Men noemt dat onvoorwaardelijke liefde, ik mijn oren klinkt het beter als gezeur. Het is zacht gezegd irritant. Ik zet mijn glas weer op tafel en laat mijn ogen over het terras glijden. Het is bijna rustig.
    "Als je mocht kiezen, zou je dan een week survivallen of een week op zonnevakantie?"
    Ik haal mijn schouders op.
    "Ligt aan het gezelschap. Alleen zou ik zeker voor de zonvakantie gaan maar met vrienden lijkt een week survivallen me leuker al zit dat er nu niet in," grinnik ik zachtjes.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    "Je hebt echt geen idee hoe lief je nu bent. Al die lieve dingen... Nu ben je precies mijn ijsje."
    Ik grinnik even en trek een keer aan mijn t-shirt alsof ik het warm heb. Dat valt op dit ogenblik best wel mee.
    "Volgens mij smelt ik," lach ik.
    Maar dan wel voor jou.

    Irial

    Hij bijt op mijn lip en het kreuntje dat uit zijn mond komt doet me rillen. Dat wordt nog een keer versterkt als ik zijn nagels in mijn arm voel.
    Als hij zijn mond een stukje opent, lik ik nog even over zijn lippen voor ik mijn tong naar binnen laat glijden. Plagerig streel ik ermee langs de zijne.
    Ik laat mijn hand uit zijn boxershort glijden en trek het ding uit. Mijn handen glijden nog even over zijn lichaam voor ik ook de mijne uit doe. Ik gris snel een condoom uit mijn rugzak en hou het voor Kyle's gezicht.
    "Wil jij, of mag ik?" vraag ik wenkbrauwwiebelend.

    Charlotte

    "Ligt aan het gezelschap. Alleen zou ik zeker voor de zonvakantie gaan maar met vrienden lijkt een week survivallen me leuker al zit dat er nu niet in."
    Ik knik zachtjes. Net wat ik ook zou doen.
    "Ach je been geneest wel," zeg ik met een klein lachje. "Ik zou ook liever een weekje op avontuur gaan. Hoewel het uitzicht van op een ligstoel aan het zwembad meestal ook bevallig is," grinnik ik.
    Ik ril even als ik me een van die redders voorstel die je doorgaans alleen in films ziet. Groot, gespierd, lekker kleurtje, witte tanden, spannend broekje en maatje Olympisch. Ik schraap mijn keel en laat de grijns die op mijn gezicht gekropen was verdwijnen.
    Ik neem snel nog een slokje water en wacht tot Michael een vraag stelt. Eigenlijk heb ik er helemaal geen idee meer van of het daarnet wel mijn beurt was, maar ik had nood aan verandering van onderwerp.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Volgens mij smelt ik."
    Ik grinnik zachtjes en neem zijn gezicht in mijn handen, zodat het lijkt alsof ik hem bij elkaar probeer te houden.
    "Niet doen," zeg ik zacht en kijk hem lachend aan.
    Ik druk mijn lippen even op de zijne.
    "Kijk, je overleeft het nog ook."
    Ik leg mijn armen om zijn middel en laat mijn hoofd op zijn borst rusten. Zijn ademhaling kalmeert me.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Burlington --> Colfer]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    "Ach je been geneest wel. Ik zou ook liever een weekje op avontuur gaan. Hoewel het uitzicht van op een ligstoel aan het zwembad meestal ook bevallig is."
    Mijn mondhoeken krullen op bij het zien van haar grijns. Ik zet het glas aan mijn lippen en drink met kleine teugen ook het laatste beetje eruit. Ik bijt zachtjes op mijn onderlip terwijl ik weer een vraag probeer te verzinnen. Veel fantasie heb ik eigenlijk niet meer.
    "Wat zijn je lievelingsvakken op school?"
    Het is zo vreselijk oppervlakkig en dom dat ik mezelf wel voor mijn kop kan slaan.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    Ik moet lachen als Mary mijn gezicht vast neemt, alsof dat helpt.
    "Niet doen." Ik geniet van het kusje dat ze op mijn lippen drukt. "Kijk, je overleeft het nog ook."
    Haar armen glijden om mijn middel en vervolgens legt ze haar hoofd tegen mijn borstkas. Het is best heerlijk zitten zo. Rustig. Ik zucht even en streel zachtjes over haar rug.
    Met een glimlach op mijn gezicht begin ik zacht Let Me Be Your Wings te neurieën.

    Charlotte

    "Wat zijn je lievelingsvakken op school?"
    Ik trek een wenkbrauw op en zonder dat ik het kan tegen houden moet ik lachen. Verontschuldigend hou ik mijn hand op.
    "Dat heb je al gevraagd," antwoord ik liefjes. "En het antwoord was Bio. Wel bij de les blijven, Tarzan," grinnik ik.
    Ik dwing mezelf er niet bij stil te staan waarom hij afgeleid is. Onbewust glijden mijn ogen even naar zijn mobiel maar al snel richt ik ze weer op zijn gezicht. Ik probeer een nieuwe vraag te bedenken omdat de arme jongen duidelijk geen inspiratie meer heeft. Ik grinnik als er me eentje te binnen schiet en probeer een ondeugend lachje vrij onsuccesvol te verstoppen.
    "Gênantste dat je ooit meegemaakt hebt?" vraag ik met fonkelende ogen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    "Dat heb je al gevraagd.En het antwoord was Bio. Wel bij de les blijven, Tarzan."
    ik schiet in de lach en verontschuldigend steek ik mijn handen in de lucht.
    "Sorry," grinnik ik en ik schud met mijn hoofd.
    "Gênantste dat je ooit meegemaakt hebt?"
    Er vormt zich een grote grijns op mijn gezicht.
    "Jij bent echt ongelooflijk hè?" lach ik. "Oké, toen ik met Jessica aan het rotzooien was en Lynn mijn kamer kwam binnenstormen. Het was-," ik stop even. "Het was wel gênant ja."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mary

    Ik giechel zachtjes wanneer hij begint te neurien.
    "Dankzij jou hou ik nu echt van dat liedje," zeg ik zacht.
    Glimlachend kijk ik hem aan.
    "Die film zei me nooit echt veel, tot nu dus."
    Ik kus hem zachtjes.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Charlotte

    "Jij bent echt ongelooflijk hè? Oké, toen ik met Jessica aan het rotzooien was en Lynn mijn kamer kwam binnenstormen. Het was. Het was wel gênant ja."
    Ik kan niet anders dan lachen. Ik zie het gewoon voor me. En het feit dat dat bij hem en Jessica en niet bij ons gebeurd is maakt het nog zoveel grappiger.
    "Ja, nou. Je had op zich al kunnen stoppen bij "toen ik met Jessica aan het rotzooien was", dat is al gênant genoeg," grinnik ik. Ik snap serieus niet wat hij met die barbie aan moest. Hoewel, dat wist hij blijkbaar zelf ook niet echt gezien ik hem toen zo makkelijk in mijn handen kreeg.
    Ik haal adem en wil mijn gênantste moment vertellen, maar ik schiet in de lach. Ik probeer het lachen te doen ophouden maar het duurt een paar minuten.
    "Toen ik vijf was, kwam ik vast te zitten in een holle boom omdat ik dacht dat ik net zoals Alice in Wonderland zou komen." Ik schiet opnieuw in de lach en hou mijn hand voor mijn ogen omdat ik hem even niet durf aankijken. "De brandweer moest komen."

    Arion

    "Dankzij jou hou ik nu echt van dat liedje. Die film zei me nooit echt veel, tot nu dus."
    Haar zachte lippen raken de mijne weer. Ik zal haar missen die dagen dat ze in Nashville is, dat is zeker. En het feit dat ik haar niet in mijn armen zal kunnen houden om haar te troosten maakt het alleen maar erger. Maar het is juist als Charlotte meegaat. Volgens mij hebben die twee even meer aan elkaar.
    "Nou, die prins is dan duidelijk niet zo knap als ik," zeg ik met een gespeelde air.
    Grijnzend kijk ik Mary aan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Nou, die prins is dan duidelijk niet zo knap als ik."
    Ik grinnik.
    "Nee, animatie is niet echt mijn type."
    Ik druk mijn lippen op de zijne en kruip weer dicht tegen hem aan.
    "Ik ga je missen," zucht ik.
    Ik weet dat ik nog 2 dagen heb, maar het ga zo voorbij zijn, en de dagen in Nashville gaan eens zo lang duren. Oke, ik ga blij zijn dat ik terug thuis ben, waar alles mooi en prachtig is, en waar ik iedereen ken. Maar het zou zoveel beter zijn als ik alle mensen waar ik om geef om me heen heb.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Arion

    "Nee, animatie is niet echt mijn type. Ik ga je missen," zucht ze.
    Zij verwoordt wat ik net denk. Ik haal rustig een hand door haar haren. Voorzichtig neem ik haar hand vast om die op mijn borstkas, over mijn hart te leggen.
    "Ik ga je ook missen, babe," zeg ik zacht. "Maar je zult snel weer terug zijn en ik zal tot dan aan je denken. Uit het oog, maar niet uit het hart hé."
    Ik druk een kusje op haar voorhoofd.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Michael

    "Ja, nou. Je had op zich al kunnen stoppen bij "toen ik met Jessica aan het rotzooien was", dat is al gênant genoeg."
    Lachend leun ik met mijn voorhoofd tegen mijn hand. Ze heeft wel gelijk Jessica is met stipt mijn diepepunt uit mijn leven. Wat me toen bezielde is me een raadsel maar opnieuw zal het niet meer gebeuren. Ik zucht zachtjes en leun weer naar achter.
    "Toen ik vijf was, kwam ik vast te zitten in een holle boom omdat ik dacht dat ik net zoals Alice in Wonderland zou komen. De brandweer moest komen."
    Ik schiet in de lach.
    "Nee," Ik schud met mijn hoofd. "Dit is gewoon schattig."
    Ik lach breed. Daarbij was ze vijf, een onwetende kleine kleuter.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Charlotte

    "Nee," zegt hij hoofdschuddend. "Dit is gewoon schattig."
    Schattig?
    Ik haal mijn hand van voor mijn ogen en zie de brede glimlach op Michael's gezicht. Ik vervloek mezelf als ik begin te blozen. Schattig. Ik rol even met mijn ogen terwijl er een klein glimlachje op mijn gezicht kruipt. Zo snel als het er was, verwijnt het weer en maakt het plaats voor een lichte grijns.
    Ik sla mijn armen over elkaar en leun tegen de rugleuning van mijn stoel terwijl ik hem aankijk.
    "Wat? Wilde je iets anders horen?" grinnik ik.
    Hij mag me dan wel uitdagend vinden, niemand kan van me zeggen dat ik uit bed klap. Ondertussen probeer ik een paar andere gênante momenten te bedenken. Ik heb er wel een paar in gedachten, maar dat waren akkefietjes.

    [ bericht aangepast op 26 mei 2012 - 14:28 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.