-1- This is my life now. -RPG- - Speeltopics

Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
- Marilyn Carter Mohawk
- Layla Amore Woodstock Stuttgart
- Ebony Morris Aria

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Dodge
- Michael Thomas Brown Nadal
- Charlotte Suavez Gancanagh
- Mary Elizabeth Santiago Colfer
- Kyle Noah Morgan. DarrenCrissy
- William Irial Smelting Gancanagh
- Arion O'Leary Gancanagh
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
- André Sean Stenvers DarrenCrissy
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
- Lilian Grace Henriet MissStoran
===================
Regels;
Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
Ga niet aanstellen of juist niets doen.
Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
Géén perfecte personen.
Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
Personen mogen elkaar niet meer kennen, maar het is toch altijd leuker als ze nog contact hebben.

[ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 14:42 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Donna.

Ik hoor hoe Kyle een opmerking maakt over de mijne maar echt aandacht kan ik er niet aan besteden. Hij begint over Evalynn en al snel raak ik de echte draad van het verhaal kwijt mede door de lichte ongemakkelijkheid die ik door het stel krijg.
“En hoe gaat het met jullie?” Een andere stem lijkt de ruimte te vullen. Het duurt even voordat ik doorheb dat ik Irial het tegen mij heeft. Met een verontschuldigende kijk ik op. Ik doe mijn mond open om antwoord te geven maar hard gegil verstomt mijn woorden.
“Marrrrryyyyy!”
Lachend kijk ik hoe Charlotte op een blondine afrent. Aan het gegil te horen zijn de blondjes Mary en Arion. Een beetje verbaast kijk ik naar hen. “Echt leuk dat iedereen elkaar weer terug ziet na zoveel jaar. En het lijkt bij sommige mensen alsof ze elkaar alweer heel lang kennen”, klink Kyle’s stem weer. Met een klein lachje knik ik wat afwezig terwijl ik over Sophia’s blondje haartjes aai. Een beetje van slag kijkt ze naar haar ‘speelmaatje’ die is weggelopen maar van Olivia’s gebrabbel vergeet ze het voorval al snel. Het kleine meisje buigt zich weer over haar zusje en prikt haar vingertje weer in het kleine buikje. Vertederd kijk ik naar het tweetal maar al snel wordt ik eruit getrokken door Irial en Kyle die elkaar wel lijken op te eten. Het ongemakkelijke gevoel overvalt me opnieuw. Even niet goed wetende waar ik moet kijken zoek ik een voorwerp waar ik me op kan richten.
“Dus ehm”, klinkt Irial weer naar enkele kusjes verder. “Heb je nog andere bekenden gezien?”
Even glijden mijn ogen door de zaal en langzaam schudt ik met mijn hoofd.
“Nee”, zeg ik met een lachje. “Eigenlijk niemand. Jullie?” lach ik.


[Michael volgt nog.]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Michael.

"Valt het dan zo hard op? Nee, ik mis het absoluut niet."
Ik grinnik zachtjes en knik instemmend. Echt zeggen dat ik al dit gebeuren mis kan ik niet echt zeggen. Ik kijk op als ik een mobieltje hoor afgaan. Net als ik naar mijn mobiel wil grijpen hoor ik Marylin al. “Excuseer”, zegt ze met een glimlachje. Ik knik zachtjes en haal een hand door mijn haren.
“Fijn, nu kan ik nog langer blijven. Er is een zangles uitgevallen.” Ik trek lachend een pruillipje en schud met mijn hoofd.
“Arme Marylin”, grinnik ik maar dit lachen ik me al snel vergaan als ik een nieuwe stem achter me hoor.
“Oh, dus je leeft nog wel”. De stem herken ik uit duizenden al lijkt hij nu een stuk killer te klinken, misschien zelfs hatelijk. Rustig draai ik me om en haar nogmaals een hand door mijn haren.
“Jij leeft blijkbaar ook nog”, zeg ik rustig. Natuurlijk ben ik niet gek, ik weet precies waar hij het over heeft. Daar zal iedereen het over hebben. Nee, geliefd zal ik niet meer zijn. “Leuk je te zien”, zeg ik wel gemeend. Het is niet zo dat ik hen echt wilde achterlaten. Het was beter, denk ik.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Kyle

Ik voel Irial's arm om mijn middel gaan en glimlach dan. “Dus ehm. Heb je nog andere bekenden gezien?” vraagt Irial dan, ik hoor wat in zijn stem en grinnik even. “Nee. Eigenlijk niemand. Jullie?” Vraagt Donna dan. Ik denk even kort na en schudt mijn hoofd dan.
"Neen, niemand... Nou, we denken Michael, maar meer zie ik er niet." zeg ik dan en kijk Donna aan. Ze lijkt zich nogal ongemakkelijk te voelen om wat Irial en ik deden dus ik laat Irial gecontroleerd los. Ik glimlach even verontschuldigend naar hem en ga dan met mijn ogen naar Donna als teken dat ik het voor haar doe.
"En, hoe heten jouw schatjes?" vraag ik dan, ik ga van de hot op de her, maar ik ben gewoon nieuwsgierig.

André

"Oh-oh. Straks word de kinderjuf nog opgepakt door de Politie man." zegt Maya in mijn oor en ik grinnik even. Ze slaat haar armen om mijn middel en trekt me naar zich toe. Ik druk een kusje op haar haren en streel over haar arm met mijn hand.
"Wil je wat drinken?" vraag ik dan en kijk Maya aan. Ik kan mijn ogen niet van haar afhouden, ze is gewoon prachtig.

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 22:09 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Marilyn Carter

Ik lachte even om wat Michael zei en bedacht me dat het misschien inderdaad geen slecht idee was dat ik toch naar de reünie was gekomen.
Het was hier immers niet zo erg als ik verwacht had en had zelfs enige vorm van vermaak gevonden, een meevaller dus.
“Oh, dus je leeft nog wel” Hoorde ik een stem zeggen die redelijk kwaad en onvriendelijk klonk.
Iemand was hier slecht gezind.
“Jij leeft blijkbaar ook nog” Zei Michael op een kalme toon, het leek haast wel alsof hij zich niet eens zorgen maakte om de jongeman die hem zonet had toegesproken.
Voorzichtig wierp ik een blik op de blonde jongen in een poging hem te herinneren, wat grandioos mislukte.
"Wie is dat?" Vroeg ik half fluisterend aan Michael en ging weer normaal staan terwijl ik onwennig mijn linkerhand op mijn rechterarm plaatste.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Charlotte

"Je moet geen bloemetjes naar mij gooien, je moet ze op de grond strooien, elfjes en feetjes doen dat ook. En wil je dat echt niet doen? Voor mij?"
Bij het horen van het woord elfjes trekt Evangelynn haar neus op. Ze is meer het type dat van piraten en avonturiers houdt. Ik kijk toe hoe ze voor de tweede keer vandaag haar armpjes over haar borstkas slaat.
"Geen jurk," zegt ze met een boze blik.
Ik kijk naar Mary en haal mijn schouders even op. Het is een hopeloos gevecht.
"We vinden wel iets dat passend is," stel ik zowel Mary als mijn dochter gerust. Ik ben al blij dat ze niet protesteert tegen het strooien van bloemen.
"Hebben jullie eigenlijk al een datum geprikt?" vraag ik nieuwsgierig aan Mary.

Arion

“Jij leeft blijkbaar ook nog.”
De kalmte waarmee hij me toespreekt is alleen maar olie op het vuur. Ik wil hem net toebijten dat hij dat geweten had als hij op z'n minst een keer gebeld had of laten weten had dat hij zou vertrekken als hij me verrast met zijn volgende woorden,
“Leuk je te zien."
Ik weet even niet of ik wel goed gehoord heb wat hij zei. Leuk me te zien, alsof we twee huisvrouwen zijn die elkaar in de supermarkt tegen komen. Ik klem mijn kaken op elkaar en dwing mezelf mijn vuisten te lossen.
"Echt? Goh, leg me even iets uit, Mike. Waarom in godsnaam, als je dan toch zo blij bent je beste vriend te zien, heb je er dan vier jaar mee gewacht?"
Het sarcasme is overvloedig aanwezig. Ik trek mijn wenkbrauwen op, ik ben echt benieuwd. Benieuwd of hij eigenlijk wel een goede reden heeft of het uit puur egoïsme was. Charlotte is er in het midden van de nacht vandoor gegaan, maar desondanks belde ze wel elke week trouw met Mary. Mijn beste vriend sinds kindsaf neemt de biezen en verdwijnt van de aardbol.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Kun je Irial er ook bij plakken? ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Mary

"Geen jurk," zegt ze boos.
Ik ga weer rechtstaan en lach. Dit heeft geen zin.
"We vinden wel iets dat passend is."
Ik knik.
"Ja, mama," zeg ik braafjes.
"Hebben jullie eigenlijk al een datum geprikt?"
Ik schud mijn hoofd en stop een lok haar achter mijn oor.
"We doen het langzaam," zeg ik glimlachend.
"En als we een datum hebben, weet jij het als eerste."
Ik geef haar even nog een knuffel. Ik heb haar zo gemist.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Lilly
Bijna een uur te laat door mijn werk parkeer ik bij de oude school. Het was best veranderd en het voelde even raar. Alles wat hier gebeurd was. Ik had niet echt contact met iemand nog gehad want ik was naar New York gegaan na school en nadat ik daar klaar was weer terug. Ik pakte mijn tasje en liep snel naar binnen waar het druk was. Even kijk ik om me heen maar ik herken bijna niemand.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Dimitry

Ik kijk om me heen en herken een meisje, de enige die ik herken.
Even bekijk ik haar, zij is ook verandert zeg!
Dan besluit ik maar tegen de rest te zeggen dat ik een praaje ga maken.
Ik zeg André, Maye en Levi dat ik even een bekende gedag ga zeggen en loop richting Lilly.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Lilly
Ik zie een jongen naar me kijken en voel dat ik begin te blozen.
Ik dacht even na, wie was dat? Ik was echt slecht in namen onthouden, en dan vooral met een gezicht erbij. Hij loopt op me af en ik glimlach even.
"Hoi, ik heb echt geen idee meer wie je bent" lach ik eerlijk. Ach ik was vast niet de enigste die iemand neit herkende.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Dimitry

Ik glimlach bij de woorden van Lilly.
'Ik herken jou wel, jij bent Lilly.' ik Glimlach.
'Dimitry.' zg ik dan, en ga voor haar staan.
Ik bekijk haar, ze is echt echt verandert, echt een vrouw geworden.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Lilly
Ik knik even en denk na. Daarna herken ik hem. "nu herken ik je weer" grinnik ik en omhels hem even. "je bent wel veranderd sinds toen" ik glimlach. Ik had nooit echt dat hij bevriend was maar gewoon contact enzo. IK geef toe, hij was zeker niet achteruit gegaan.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Dimitry

Ik glimlach mijn tanden bloot.
'En jij bent ook verandert! echt een mooie vrouw ben je geworden.' complimenteer ik, en ga wat gemakkelijker staan door tegen de muur naast me te leunen.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Lilly
Ik voel me weer blozen en glimlach "dankje, jij bent er ook niet lelijk op geworden. Hoe gaat het?" eigenlijk was het best leuk zo'n reünie. Ik was best nieuwsgierig wat er van de andere was geworden. "wat voor baan heb je?" geïnteresseerd kijk ik hem aan.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Dimitry

'Soms werk ik in een bar, en soms in een supermarkt, ik heb niet echt een baan. verder gaat het wel goed, ik leef met Levi in een huis, met meer dan voldoonde geld. Aangezien het Geld wat levi binnenhaalt met boxen.'
ik strijk mijn dure leren jack glad, en kijk haar dan nieuwschierig aan.
'En jij? leef jij met iemand samen? wat doe je?'

« The "earth" without "art" is just "eh." »