[RPG] Fallen Crowns • 1 - Speeltopics

Er was een tijd dat twee koninkrijken in vrede samenleefden.
Twee jonge koningen vochten zij aan zij in elke oorlog die ze vochten en deelden hun overwinningen met grote feesten aan de dorpelingen.
Ze waren als broers voor elkaar en er was niets dat hen kon deren.
Maar de twee koningen werden ouder en groeide na jaren van broederschap uit elkaar.
Huize Norhtwode wilde meer land te veroveren, om meer aan kracht te winnen, terwijl huize Baratheon opzoek was naar meer bondgenoten om wat veiligheid voor de dorpelingen te creëren.
Het koninkrijk van Baratheon groeide uit tot een fort dat bescherming gaf aan zij die het nodig hadden terwijl het koninkrijk van Northwode één van de meest gevreesde koninkrijken was geworden.
Na eeuwen van vrede, verklaarde huize Norhwode de oorlog aan huize Baratheon.
En dat was het begin van een tijdperk vol oorlog en politieke intriges.
Allemaal in het teken van macht en rijkdom.

Regels:

• Er is een minimum van 350 woorden en ja ik controleer!
• OOC is altijd tussen haakjes.
• Schelden en 16+ is toegestaan maar probeer het wat netjes te houden.
• Bespeel alleen je eigen personage en heb respect voor anderen.
• Personages mogen vermoord worden, in overleg met de eigenaars.
• Het is een realistische RPG, dus geen draken, trollen of weet ik veel wat.
• Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
• Let op spelling en interpunctie, niets is zo erg als een post bomvol schrijffouten.
• Denk er aan, niemand is perfect.
• Reserveringen blijven 2 dagen staan en worden dan zonder waarschuwing verwijdert.
• Denk goed na voor je meedoet, ik wil geen mensen die na een dag al stoppen.
• Alleen Gipsy maakt de topics aan, tenzij ik anders vermeld.

Huize Baratheon

Vrouwen:

- Gipsy - Elizabeth Marique Baratheon - Prinses/Dochter van de koning. 1,1
- Pebble - Catherine Eleanor Baratheon - Prinses / Dochter van de koning 1,3
- DreamerN - Fauna Deidre Graham - Hofdame 1,3
- mismi - Elena Sophia Collins - Persoonlijke dienstmeid Elizabeth / Inzetbaar Spion 1,2
- Yseult - Ranghiel Ayla Angil - meid 1,5



Mannen:

- Tolkien - William Alfwyn Baratheon - Kroonprins / Troonopvolger 1,11
- Reservatie voor WillNotLearn
- Ceremonials - Iwan Robbert Starks - Bakkerszoon 1,5
-
-






Huize Northwode:

Vrouwen:

- Ceremonials - Anastasia Marbel Northworde - Dochter van de koning / Prinses 1,3
- HurtedHeart - Jade Elizabeth Marie McCartny - Jonkvrouw 1,7
- Endure - Allison Montgomery - Spionne 1,1
- Tolkien - Amelia Iphigenia Lancaster - Huurlinge 1,2
- Aurorea - Rosie Annora Wayland - Dame van plezier 1,4


Mannen:

- Reservatie voor WillNotLearn - Kroonprins / Troonopvolger
- Gipsy - Jonathan Xander Kingsley - Ridder / zoon van de hertog 1,1
- Yseult - Thonolan Domien Dust - Ridder 1,5
-
-






Meedoen kan altijd, als je hier klikt.
Klik hier voor de rollentstory
Praat-topic 1

[ bericht aangepast op 13 jan 2013 - 22:27 ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Sorry, ik ben nogal druk bezig met ander gedoe en een post van 350 woorden neemt nogal veel tijd in beslag.]

---

help

Yseult schreef:
[Dooierds! Ga posten ofzo. Je gaat me toch niet vertellen dat deze RPG al dood is voor er echt iets is gebeurd?]

[Als mensen tegen 20u00 nog steeds niets gepost hebben, ga ik stalken.]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Gipsy schreef:
(...)
[Als mensen tegen 20u00 nog steeds niets gepost hebben, ga ik stalken.]

Ik ga zo snel mogelijk posten. Promise.

---

help

Yseult schreef:
Ranghiel Ayla Angil
William was pas net vertrokken toen Elizabeth eraan katteklopde. Volgens mij had ik ze nu allemaal gehad, de kindertjes van de koning en de koningin. ‘Mijn hemel. Ik ben blijkbaar erg populair vandaag.’ Mompelde ik voor me uit. Ik mijn stem. Voor zover je die door het feestrumoer heen kon horen, bevatte iets meer dan een beetje sarcasme. Na een boel gekwebbel over jurken, waarbij ik een beetje naar de lucht had staan staren, besloot Catherine me kennelijk voor te stellen.
‘O, neem me niet kwalijk, dit is Ranghiel Angil, ze werkt bij ons in het kasteel.’
Ik maakte een zeer zwierige buiging uit pure verveling. ‘Aangenaam.’ Zei ik vrolijk. Elizabeth leek me duidelijk niet te herkennen, wat ook niet zo gek was, gezien ik bijna nooit op mijn werk was.
Zo plotseling als ze was verschenen, vertrok ze weer met een vriendelijk ‘Als jullie het me niet kwalijk nemen, dan ga ik het volk eens even verwelkomen.’ Ik keek haar nog een tijdje na, waarna ik mijn blik maar weer op de lucht vestigde, ergens achter Catherines hoofd. ‘Ja.. Jurken.. Feest… Mooi weer.. Een boel vage koninklijke aandacht… Werkelijk een práchtige dag.’ Murmelde ik wat voor me uit, waarna ik mijn ogen weer op de van prinses Catherine richtte. ‘Zeg, als we het dan toch over jurken hebben.. Weet u misschien een geschikte plek waar ik als vrouw een fatsoenlijke pantalon vandaan kan halen? Oh, ik weet best dat dat niet gepast is, maar alles is vast gepaster dan dit, en die jurken zitten zó afschuwelijk. Je kunt er nauwelijks in bewegen. En dan hoef ik als meid nog niet eens een korset te dragen. Ik durf te wedden dat een boel van jullie adelen er zó aan ten onder gaan.’
Ik snoof even kort door mijn neus.
Misschien was er ergens een baan ofzo, iets anders dan meid, waarvoor ik een broek zou mogen dragen. Misschien dat ik dan ook een keer daadwerkelijk zou wérken, in plaats van manieren zoeken om te ontsnappen. Ach, dat was toch niet voor mij weggelegd. Ik speelde al een tijdje met het idee een flinke wandeling te gaan maken richting Northwode, gezien ik niets beters kon betalen. Als ik die hele reis überhaupt zou overleven, wachtte me daar vast en zeker meer avontuur dan hier. Of dat goed of slecht was maakte me niet uit. Alles was beter dan mijn saaie leventje hier.
Ik besloot het nog even aan te kijken. Als er hier binnen twee weken niets interessants was gebeurd zou ik vertrekken, misschien wel voorgoed.

Catherine Eleanor Baratheon - Prinses van Baratheon.
'Ja.. Jurken.. Feest.. Mooi weer.. Een boel vage koninklijke aandacht.. Werkelijk een práchtige dag.' murmelde Ranghiel, waarna ze me weer aankeek. Ik deed maar net alsof ik het niet gehoord had, ik had namelijk geen idee hoe ik hier anders op moest reageren. 'Zeg, als we het dan toch over jurken hebben.. Weet u misschien een geschikte plek waar ik als vrouw een fatsoenlijke pantalon vandaan kan halen? Oh, ik weet best dat dat niet gepast is, maar alles is vast gepaster dan dit, en die jurken zitten zó afschuwelijk. Je kunt er nauwelijks in bewegen. En dan hoef ik als meid nog niet eens een korset te dragen. Ik durf te wedden dat een boel van jullie adelen er zoó aan ten onder gaan.'
Ze snoof kort door haar neus en nieuwsgierig keek ik haar even aan.
Dit meisje was zo anders dan iedereen die ik kende, het was enorm fascinerend. 'Het spijt me, maar ik ken zo niemand die pantalons verkoopt, zeker niet voor dames. Maar, als je dan toch in ons kasteel werkt, kan ik misschien regelen dat je een pantalon kunt dragen, in plaats van een jurk? Het is wel ongepast, maar ik denk dat ik mijn vader wel omgepraat krijg.' Ik glimlachte naar haar en trok zacht aan een van mijn krullen, die vrolijk weer terug in vorm sprong.
Ik moest toegeven dat ik me wat ongemakkelijk voelde bij het roodharige meisje naast me, maar ik liet mijn houding niet veranderen. ‘Het klopt dat de korsetten niet erg fijn zitten, en soms wilde ik ook graag dat ik het niet aan hoefde te trekken, maar ik vind de jurken wel ontzettend mooi, en daarom vind ik het niet erg om te dragen, ik ben het nu eenmaal gewend,’ vertelde ik haar. Natuurlijk droeg ik ook wel eens wat anders dan jurken met korsetten, maar die waren lang niet zo mooi.
Een jonge man, ik schatte hem rond de 22, kwam op ons af gelopen en vroeg of hij me wat te drinken aan mocht bieden. Ik glimlachte vriendelijk naar hem, maar sloeg het aanbod af, mijn vader had me geleerd niets aan te nemen, je weet nooit wat erin kon zitten.
De jongeman boog nog even voor me, gaf me een flirterige knipoog, liet zijn blik even over Ranghiel glijden en liep toen weer weg. Ik zwaaide even kort naar hem, glimlachte weer en draaide me toen met een korte zucht terug om naar Ranghiel.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

[Reageren mensen! ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Jajajaja, ik ben net klaar met leren, maar ik ben heel erg moe, dus als het uren duurt voor ik iets geschreven heb is het niet mijn schuld. Ik zal nu beginnen.

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

still waiting for Tolkien...

Yseult schreef:
Ik heb trouwens nog helemaal niets met Thonolan gedaan. :'D
Wat zijn de ridders van Northwolde eigenlijk aan het doen op een moment als dit?
En zijn die uitgenodigd op dat feest? Vast niet hè?

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Muuuuuh, ik ben inspiratieloosss!
En ik erger me echt aan WillNotLearn met die reservaties van haar.

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

|| Ik had gisteren weer zo'n lange post, viel mijn laptop uit. Dus morgen, als ik tijd heb ||

---

But calm, white calm, was born into a swan.

{ Ik ga zo ook weer met een stuk beginnen, dus die komt morgen, ik zit momenteel even helemaal onder het huiswerk, maar ik doe mijn best ! }

---

Credendo Vides

[Dudes, like for real....Post eens iets. Ik heb echt geen zin om te dreigen om rollen te laten varen. Ik wil dat dit topic leeft, anders had ik het net zo goed gewoon gesloten kunnen houden.]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

William Alfwyn Baratheon || Kroonprins
Elena keek William even sceptisch aan, wat die met een lichte glimlach aanschouwde.
      "Dank u wel, mijn heer," zei Elena lachend wanneer Will de bloem in haar haar stak. Ze boog even haar hoofd, zoals chique dames meestal deden. "Hoe gaat het met je zwaardtechnieken?"
      Will keek Elena even vreemd aan. Hij vond het wel grappig dat ze hierover begon op een feest. Er kwamen nog een paar mensen het plein opgelopen, die meteen overdreven bogen als ze langs Catherine en Elizabeth liepen.
      "Zoals altijd, denk ik. Beter dan elke dag drie uur oefenen kan ik denk ik niet," antwoordde Will terwijl hij richting een tafel liep waar voedsel op stond. Hij had best wel honger en hij vroeg zich ook wel een beetje af wanneer de echte feeststemming eraan zat te komen.

Wills ontmoeting met Elena was nogal vreemd geweest. Wel, hij had haar al een paar keer in de buurt van Elizabeth gezien, maar hij had nooit echt met haar gesproken en de eerste keer dat hij haar 'echt' had ontmoet, dan had hij haar nogal afgesnauwd.
      Paranoïde als hij was, had hij na een paar keer aan te vallen, had Will pas door gehad aan haar bewegingen dat ze een vrouw was. Natuurlijk ook aan haar figuur, maar dat drong pas later tot hem door. Wel had hij niet door gehad dat ze Elena was, waardoor hij dacht dat ze een vijand was en haar gewoon opnieuw aanviel.
      Ze was wel goed geweest, al kostte het Will niet bijster veel moeite om haar te ontwapenen. Dit kwam waarschijnlijk grotendeels omdat ze nog nooit echt met iemand gevochten had en ook omdat ze geschrokken was, al had ze zich goed weten te herstellen.
      Elena had talent gehad, dat had Will wel meteen gezien. Hij was dan ook verbijsterd geweest om erachter te komen dat ze een vrouw was geweest. Will was niet echt het soort persoon dat geloofde dat vrouwen minder sterk waren dan mannen. Hij had genoeg meegemaakt om te weten dat sommigen van hen helemaal het tegenovergestelde waren, maar toch... Hij had nooit écht gevochten met één van hen.


[I MADE IT. FINALLY. *veegt voorhoofd af*

En nu ga ik met Amelia posten en zien dat ik klaar geraak met mijn schoolwerk. "--]

---

help

Amelia Iphigenia Lancaster || Northwode
Jonathan trok even een wenkbrauw op wanneer ze een argument tegenwierp. Een kleine zucht verliet zijn mond en hij leunde tegen de muur van het huisje.
      Geërgerd sloeg Amelia haar ogen ten hemel.
      "Ik dacht dat je erg goed was in zulke zaken?" zei Jonathan spottend. Hij schudde zijn hoofd. "Ik weet wel een plaats en als je materialen wilt, betaal ik ze wel als je zegt hoeveel ze kosten."
      "Ik ben goed in diefstal, moord en dan verdwijnen. Martelen laat altijd sporen achter. Ik heb het nog nooit gedaan," zei Amelia giftig. Ze kon er niet tegen als mensen haar uitlachten.
      En ik weet niet of ik het wel wil doen...
      "Heb je geen vrienden in dat milieu?" vroeg Jonathan toen, nog steeds op een gedempte toon. "Als je wilt, betaal ik die net zo veel als jou."
      ”Vrienden maken is slordig," was het korte antwoord.
      "Mijn vader is trouwens niet erg sterk," ging Jonathan verder. "Hij heeft gewoon een grote mond, maar als hij alleen is, is hij een lafaard." Jonathans stem klonk bitter, bijna gebroken.
      Hij was een belangrijk persoon, als ze de opdracht zou aannemen was de kans klein dat ze ermee weg zou kunnen komen. Hierna zou ze hoogstwaarschijnlijk weer moeten vluchten en dat wilde ze niet. Ze had al teveel gevlucht. Vluchten was laf en ze wilde geen lafaard zijn.
      Amelia stond voor een dilemma, maar dit liet ze niet blijken uit de expressie die op haar gezicht af te lezen stond. Haar kaak stond strak gespannen en haar ogen waren ijzig. Het bleef een tijdje stil.
      Het meisje letter er niet echt op dat Jonathan zo dicht bij haar stond. Ze had al dichter bij mensen gestaan dan dat. Hij leunde een stukje achteruit. Amelia kruiste haar armen over elkaar wanneer er een vrouw het steegje in kwam, met een mand, zodat ze het buideltje geld niet zou zien en zich er vragen bij zou stellen. Amelia glimlachte even naar de vrouw, die haar hoofd boog naar Jonathan en dan verder het steegje door liep.
      "Zonsondergang, bar Yuniper. Dan laat ik je weten wat mijn beslissing is." Ze drukte het buideltje geld weer in zijn hand en maakte aanstalten om weg te gaan. Yuniper was een nogal donkere bar. Er kwamen alleen zielige mensen, die geen moeite deden om gesprekken af te luisteren. Amelia ging er niet vaak heen, maar ze voelde zich er op haar gemak als ze iets moest bespreken met iemand.

Sorry for the crappy posts. ><

---

help

[Nogmaals. Wat zijn die fucking ridders van Northwode aan het doen, en mogen ze wel of niet naar het feest?]

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.