[RPG] Briarcliff Asylum ~ Rollentopic - Rollentopics

[ bericht aangepast op 13 april 2013 - 20:44 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

En zijn die geesten als in AHS, dat ze plotseling kunnen -poef- ergens verschijnen?

Oeh, I'd like that. (:

kindness is never a burden.

Tarsus schreef:
Lol. Heeft iedereen zo lieve persoontjes. Heb ik zo'n bitch met stemmingswisselingen. :'D

help

Tarsus schreef:
Lol. Heeft iedereen zo lieve persoontjes. Heb ik zo'n bitch met stemmingswisselingen. :'D

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Farmiga schreef:
En zijn die geesten als in AHS, dat ze plotseling kunnen -poef- ergens verschijnen?

Oeh, I'd like that. (:

help

Als ik het niet morgenavond of woensdagavond open, dan wordt het waarschijnlijk pas over een maand en dan heeft het merendeel er vast geen zin meer in

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Tarsus schreef:
Lol. Heeft iedereen zo lieve persoontjes. Heb ik zo'n bitch met stemmingswisselingen. :'D

kindness is never a burden.

Alyssum schreef:
Als ik het niet morgenavond of woensdagavond open, dan wordt het waarschijnlijk pas over een maand en dan heeft het merendeel er vast geen zin meer in

help

Alyssum schreef:
Als ik het niet morgenavond of woensdagavond open, dan wordt het waarschijnlijk pas over een maand en dan heeft het merendeel er vast geen zin meer in

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Raziel schreef:
(...)

... Aaron heeft zo zijn momenten. He's like Tate's clone... Alleen een heel klein beetje anders.

Gipsy schreef:
(...)
De mijne is een beetje rebels?

Farmiga schreef:
(...)

Wacht maar tot Caleb af is. (:

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Tarsus schreef:
(...)

Can't wait. 8D

Zit je al aan het einde van het seizoen? :'D

He isn't exactly mean, hij kan soms gewoon woedeaanvallen schrijven. Too lazy to add that to Aaron's enrollment.

help

Colfer schreef:
(...)

Ik zal ongeduldig worden, maar ik zou nog meedoen

En ik kan volgens mij geen slechterik spelen :')

help

Raziel schreef:
(...)

Zit je al aan het einde van het seizoen? :'D

He isn't exactly mean, hij kan soms gewoon woedeaanvallen schrijven. Too lazy to add that to Aaron's enrollment.

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Ik denk dat ik het rollentopic toch morgenavond of woensdagavond zal openen, snel zal het niet gaan en ik zal er voor zorgen dat de mensen die terug zijn gewoon in kunnen springen.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ik zal waarschijnlijk het speeltopic vanavond rond een uur of half negen openen.
Je hoeft van mij nog niet persé je rol af te hebben, aangezien ik eerst van plan was het vrijdag te openen, maar het zou fijn zijn als de rollen vrijdag wel af zijn.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Colfer schreef:

Rol: Mens
Geslacht: Man
Volledige naam: Wade Tyler Callaghan
Leeftijd: 20
Innerlijk: Wade is het type jongen dat je bijna enkel tegenkomt in boeken of de perfecte romantische film. Hij is lief, zorgzaam en probeert steeds eerlijk te zijn. Toen hij jong was, had Wade veel vrienden op school, maar naarmate hij ouder werd, verminderde dat steeds. Hij werd meer teruggetrokken, stil, en verborg zich steeds door met zijn neus in de boeken te zitten. Hij had nog wel enkele mensen, en dat vond hij voldoende. Wade is zeer begrijpend, een goed luisterend oor en een rots in de branding. Over zijn vrienden is hij beschermend en hij doet goed voor iedereen. Eenmaal je zijn vertrouwen geschonden hebt, heeft hij de slechte gewoonte er nogal gauw overheen te komen en te vergeven, tenzij je aan zijn vrienden komt. Hij speelt gitaar -die hij bijna altijd bij heeft- en houdt van lezen. Soms heeft hij ook wat last van nieuwsgierigheid, en wanneer hij enthousiast is, kan dat al eens aanstekelijk werken. Een geheim bewaren, kan hij als de beste en zijn angsten laat hij niet snel zien.
Uiterlijk:

Extra: Door zijn zorgzame en bezorgde karakter kreeg Wade al gauw in het snuitje dat er iets mis was met zijn buurmeisje, Rory. Hij merkte dat ze in zeer korte tijd wel erg hard vermagerd was, en confronteerde haar met de gevaren die eraan vasthingen. Koppig als ze was, luisterde ze niet naar hem, en hij besloot om vanaf die dag meer op haar te letten, ervoor te zorgen dat ze het niet te ver zou drijven. En gelukkig maar. Wade kwam erachter dat ze dagelijks ging hardlopen, en vond het voor zichzelf ook een goede training, dus besloot hij haar iedere keer te volgen vanop een veilige afstand. Toen Rory op een dag in elkaar zakte tijdens het lopen, had ze geluk dat Wade net op tijd bij haar was om de hulpdiensten te bellen. Tijdens haar verblijf in het ziekenhuis leek Rory wat te verbeteren, maar Wade bleeg argwanend over haar plotse ommekeer, en besefte dat dit mooie schijn kon zijn. Toen hij een tweede maal erachter kwam wat ze deed, besloot hij het heft in eigen handen te nemen. Hij zei haar alles wat hij inmiddels over de ziekte wist, en confronteerde haar met haar eigen ongezonde lichaam, waardoor ze er nu zo ongeveer overheen is, al heeft ze nog moeilijke momenten. Wade is Rory als zijn zusje gaan zien, geeft enorm veel om haar en wil haar stap voor stap helpen bij het oplossen van haar probleem.
Zelf heeft hij af en toe schrik om in de steek gelaten te worden door mensen waar hij aan gehecht is, zoals zijn dierbaarste vrienden of familie. Toen Wade jong was, is zijn vader het huis uitgegaan en heeft nooit meer iets van zich laten horen, iets waar Wade het soms nog wel moeilijk mee heeft. Hoewel hij zelf steeds een luisterend oor biedt voor wie maar wil, heeft hij dit nog nooit tegen iemand anders verteld.

But I still have this faith in the truth of my dreams.