• Heey allemaal,

    Ik doe sinds dit schooljaar de opleiding Pedagogische Medewerker. Ik vind het echt super leuk, voor de tweede keer in mijn leven een super klas, we zijn super hecht enz., ik mag leren wat ik super leuk vind en ik ga echt met heel veel plezier naar school en heb 3 goede vriendinnen.

    Nu hebben wij een klas waar vele al dingen mee gemaakt hebben zoals overleden ouders, pesten, thuissituatie en nog ergere dingen. Tijdens een eerste les van SLB (van je mentor) kregen we het over onderwerpen aangezien we ook over rouw en pesten moeten gaan leren. Ook hadden we POP gesprekken wat bij vele als eindresultaat huilend het lokaal verlaten was. En nu komt het wij moeten schattetouwtjes/doosjes maken. In een doosje of aan een touwtje stop je spullen die veel voor je betekenen en dit ga je ook uitgebreid vertellen. Afgelopen donderdag hadden we de eerste paar en het waren mooie verhalen maar ook heftige. Het probleem is vorig jaar en het jaar daar voor heb ik best wel veel dingen mee gemaakt en een paar dingen in mijn leven die nog steeds dwars zitten. Daarbij ben ik ook erg snel emotioneel. Dus met een paar andere zat ik in de les dus te huilen door de verhalen omdat ze me moesten denken aan dingen. De klas was heel lief enzo en mijn SLB-er zei ook dat je niet alles negatief moet kijken maar dat is best moeilijk. Zeker omdat ik dingen nog niet heb kunnen verwerken en weg heb kunnen stoppen. Nu moet ik dus morgen dat gaan doen en ik zie er erg tegen op zeker omdat ik ook over mijn opa ga vertellen. Nu vind ik het niet erg dat ik emotioneel want iedereen heeft dat maar ik vind dat ik het soms te snel ben.

    Dus zijn er tips zodat ik minder snel in tranen schiet en misschien tips zodat ik na de tranen snel verder kan op een leuker onderwerp? Alvast bedankt


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Tranen zijn een kenmerk van liefde, dus gewoon laten lopen. Als ik over iets emotioneels praat heb ik ook snel dat mijn stem breekt en de tranen beginnen te stromen, maar hetgene wat je dan moet doen is focussen op waarom je het vertelt, en opdat je er sterker uit komt.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Inside schreef:
    Tranen zijn een kenmerk van liefde, dus gewoon laten lopen. Als ik over iets emotioneels praat heb ik ook snel dat mijn stem breekt en de tranen beginnen te stromen, maar hetgene wat je dan moet doen is focussen op waarom je het vertelt, en opdat je er sterker uit komt.
    Dankje, ik ga het proberen. Ik heb zoiezo al een hekel voor de klas te moeten. En dan als ik emotioneel heb denk ik van, Niet huilen niemand hoeft dat te zien (terwijl ze me vorige week en de week daarvor al hebben gezien) en aan de andere kant denk ik fuck it dan ben ik er ook even van af.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Ik weet zeker, als jij morgen moet huilen, niemand uit jou klas je raar zal aankijken. Huilen hoort erbij, toch? Je bent vast niet de enige die gaat huilen! Ik zou ook huilen als ik jou was, aan huilen is helemaal niks ergs, dus schaam je alsjeblieft niet. Wees blij dat je geen ongevoelig mens bent! Daarbij zullen veel mensen het begrijpen dat je moet huilen, zij hebben ook dingen meegemaakt die emotioneel zijn, dus nog een keer, je bent vast niet de enige! (:

    maar een kleine tip: als je zo hard moet huilen dat je even niet meer normaal kan praten (heb ik héél vaak) stop dan even met praten, haal een keer diep adem, en probeer weer verder te gaan.

    succes meis, you can do it!


    Don't cry because it's over, smile because it happened.

    Taormina schreef:
    Ik weet zeker, als jij morgen moet huilen, niemand uit jou klas je raar zal aankijken. Huilen hoort erbij, toch? Je bent vast niet de enige die gaat huilen! Ik zou ook huilen als ik jou was, aan huilen is helemaal niks ergs, dus schaam je alsjeblieft niet. Wees blij dat je geen ongevoelig mens bent! Daarbij zullen veel mensen het begrijpen dat je moet huilen, zij hebben ook dingen meegemaakt die emotioneel zijn, dus nog een keer, je bent vast niet de enige! (:

    maar een kleine tip: als je zo hard moet huilen dat je even niet meer normaal kan praten (heb ik héél vaak) stop dan even met praten, haal een keer diep adem, en probeer weer verder te gaan.

    succes meis, you can do it!
    Thanks, het is niet dat ik het raar vind aangezien we al 2 x met de hele klas gehuild hebben maar ik vind het erg akward aangezien ik in mijn klas een meisje heb zitten die deels mee gedaan heeft met mij te pesten zeg maar dus dat is best raar. Gelukkig is mijn SLB-er een schat en ze ziet ook als het echt niet meer gaat. en ik weet dat mijn vriendinnen voor me klaar staan net als van de week..

    Dankje dat ga ik nodig hebben watn ik ben nu al nerveus.. gelukkig maar 2 lessen dus van 11 tot 3 dus het is niet een lang dagje


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    ojah das wel vervelend dat dat meisje dan nu net in jou klas zit. Ik snap dat je nerveus bent maar het gaat vast goed komen ! ik duim voor je (:


    Don't cry because it's over, smile because it happened.

    danku


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    ik ben het helemaal eens met Taormina.:)
    als het er uit komt, nou ja dan komt het er uit, uiteindelijk lucht het waarschijnlijk ook wel op. misschien helpt het ook dat het een sociale opleiding is, iedereen leert er op die manier van! Je leert jezelf en anderen op een (zeer) persoonlijke manier kennen, wat als het goed is de rest van je opleidingsperiode prettiger maakt omdat de band met je klas beter is. Het is fijn om te horen dat ze nu al vriendelijk zijn en begrip tonen! Misschien kun je ook bij je SLB-er aangeven dat er meer aandacht besteed moet worden aan de omgang met gevoelens, dat is ook handig voor later in het werkveld. (Ik heb deze opleiding ook gedaan, ik spreek uit ervaring :P)

    op welke school zit je trouwens? (:

    [ bericht aangepast op 30 sep 2013 - 21:29 ]


    The sun will shine like never before, in the world behind my wall. Take me there <3

    xLoveYouRick schreef:
    ik ben het helemaal eens met Taormina.:)
    als het er uit komt, nou ja dan komt het er uit, uiteindelijk lucht het waarschijnlijk ook wel op. misschien helpt het ook dat het een sociale opleiding is, iedereen leert er op die manier van! Je leert jezelf en anderen op een (zeer) persoonlijke manier kennen, wat als het goed is de rest van je opleidingsperiode prettiger maakt omdat de band met je klas beter is. Het is fijn om te horen dat ze nu al vriendelijk zijn en begrip tonen! Misschien kun je ook bij je SLB-er aangeven dat er meer aandacht besteed moet worden aan de omgang met gevoelens, dat is ook handig voor later in het werkveld. (Ik heb deze opleiding ook gedaan, ik spreek uit ervaring :P)

    op welke school zit je trouwens? (:
    Ik zit op het Kellebeek College le Roosendaal
    Naja mijn slb-er weet nog niets van mijn verleden en problemen omdat ik vond bi het eerste pop gesprek wou ik gewoon een goed gesprek enzo. Ik denk wel dat ze het door heeft aangezien ze bi iedereen heel diep in de ogen graaft dat het eng is.. Maar bedankt


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Wat ik in zulke gevallen doe of althans probeer te doen is aan achterlijke feiten te denken of desnoods sommen in m'n geest probeer op te lossen.
    Het is redelijk makkelijk om te zeggen: ach laat lopen joh, maakt ook helemaal niet uit, maar ergens zit er in je geest een of ander mechanisme dat niet wil dat je gaat huilen, dat niet wil laten zien dat je zwak bent. Been there done that. Ooit vroeg iemand me eens: waarom laat je 't niet gaan? Als je je klote voelt, is dat geen schande.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik heb het gedaan, het vertellen ging wel al was het erg moeiljik, mijn slb-er was erg medelevend dus dat was fijn toen ik het al erg moeilijk ging. Maar ik ben blij dat ik er vanaf ben


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    hoe ik het altijd heb gehoord zijn zo'n SLB-uurtjes eigenlijk een soort huil/groeptherapie, dus laat die tranen maar stromen. Andere mensen stellen zich ook open op naar jou, dus ik denk dat het dan het beste is dat je hetzelfde doet.


    Maybe we should doubt our fears instead our dreams.

    SLB is eigenlijk gewoon een soort mentor uur maar we hebben het nu over zelfbeeld en shit dus je werkt aan jezelf, contact met andere enz en dat kan erg gevoelig raken en dan is het een huilles.

    Ik ben blij dat ik er vanaf ben ze zag dat ik het moeilijk had en kwam daarom naast me zitten dus ik verwacht dat ze me binnen kort miss. nog eenpop gesprekje vraagt. Het fijne is ook dat iedereen letterlijk doodstil is met af en toe een opmerking als 'wat een schattig beest, of wat een lief kindje' dus dat was echt fijn. Maar het is ook moeilijk alsj e moet meeluisteren want ik ben een emotioneel gevoelig iemand dus dan vaak schieten de tranen erin bij mij


    Change is for weirdos ~ Niall Horan