[Speeltopic] Kostschool Het Hunderen 02 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

[ bericht aangepast op 2 maart 2014 - 18:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Er liepen nog geen tranen over haar wangen.
'Sorry!' Ze herkende hem toen ze de haren uit haar ogen streek. 'Sorry!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ach, het geeft niet joh. Ik haal zometeen wel een nieuw ontbijt. En ze hebben vast wel een schoonmaker in dienst.' Hij wees naar zijn broek. 'Die kan gewoon in de was.'
Het meisje zag er bang uit en Rhys vroeg zich af wat er met haar was gebeurd, dat ze zo reageerde.
'Had je haast?' glimlachte hij haar vriendelijk toe.

[ bericht aangepast op 10 jan 2014 - 23:58 ]

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Haar lichaam beefde, bang dat hij haar wat zou aandoen. Als ze thuis wat had laten vallen... Ze was zo bang voor slaag van haar vader, zo bang dat haar oom haar kamer weer binnen zou komen en naast haar op het bed zou komen zitten...
Ze schudde haar hoofd. Vy wilde niet liegen, maar ze wilde ook geen fouten maken. Wat als de school dit niet zou accepteren? Hoe waren ze hier?
Ze begon het dienblad van de grond te rapen en probeerde het gevallen voedsel op te vegen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Laat maar liggen, ik ruim het wel op,' Rhys legde voorzichtig zijn hand op haar schouder. 'Ga jij maar naar de plek waar je je zo heen haastte.'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Ze schrok van zijn hand op har schouder, maar zijn greep was krachteloos en zijn hand voelde warm aan.
Vy keek op, naar zijn gezicht, maar ontweek zijn ogen en schudde opnieuw haar hoofd. Ze wilde weg, maar durfde niet, al trilde ze bij het idee om hier nog langer te blijven staan.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Je wilt niet weg?' vroeg hij, toen hij zag dat ze met haar hoofd schudde. Ze keek hem niet aan en Rhys voelde veel medelijden met haar. Ze was ongetwijfeld om veel ergere redenen op het internaat geplaatst dan hijzelf. Hij kon zich niet herinneren dat ze veel vrienden had gehad in Engeland, maar hijzelf was daar nog niet goed ingeburgerd geweest.
'Dan ruimen we het samen op, is dat goed?' Hij liet haar schouder los en bukte naar de grond om de spullen op te rapen.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

‘Ik hoop het,’ antwoordde Jeffree. Hij vond het altijd leuk om nieuwe talen te leren en zoveel mensen spraken er geen Nederlands. ‘Het staat altijd goed op je CV.’
‘Alsof dat uitmaakt,’ grinnikte Charlie. ‘Iedereen wil jou toch als collega.’
Jeffree grijnsde, hoewel hij zich afvroeg of ze dat echt meende of niet. Hij wist heus wel dat de mensen doorgaans niet op hem te wachten zaten en zijn strafblad zou er toch voor zorgen dat niemand hem wilde aannemen. Ongeacht hoeveel talen er op zijn CV stonden.
Hij roerde in de thee die inmiddels koud was geworden, maar was niet van plan om er nog van te gaan drinken.

-

Aidan schudde zijn hoofd. ‘Niet echt gesproken. Ik heb haar gisteren alleen even gegroet.’
Hij wist niet of het verstandig was om al te veel contact te hebben Hij miste haar en hij wist dat zij hem ook miste. Maar door toe te geven aan hun gemis, was de kans alleen maar groter dat ze zich door hun gevoelens lieten meeslepen. Hij vond het best kunnen dat ze af en toe met elkaar spraken, maar elkaar steeds opzoeken leken hem geen puik plan.

-

‘Mevrouw de Waard,’ antwoordde Stef met een grijns terwijl hij het knappe, roodharige meisje nieuwsgierig bekeek. ‘De hotste dame van Nederland. Het verbaast me dat er niet veel meer aanmeldingen zijn.’
Hij hield vragend een pak melk omhoog nadat hij voor zichzelf een glas had volgeschonken.

-

Vanuit de hoek van de eetzaal keek Blake naar Vy. Hij zag dat ze tegen een jongen was opgebotst – Rhys. Hij kende jongen niet zo goed omdat hij maar kort bij hen op het internaat had gezeten, maar geloofde niet dat hij een bedreiging vormde voor het meisje en toen hij haar hielp de spullen op te ruimen, keek hij weg en concentreerde hij zich weer op de kruiswoordenpuzzel die hij aan het maken was.

-

Toby voelde zich nogal gepasseerd doordat Annie en die vreemde vogel alleen maar met elkaar praatte. Bovendien had hij het toch wel gezien in de eetzaal, al wist hij niet zo goed wat hij verder moest doen. Hij liep naar Scarlett en Colten toe, met de mededeling dat er vanavond een geheim feestje was. De vorige keer had het niet zo goed uitgepakt omdat hij bijna met Nadine had gezoend – of helemaal, hij kon het zich niet eens meer voor de geest halen – en had hij de hele avond moeten doen alsof hij zijn zus niet kende terwijl hij al zijn geheime opbiechtte, maar het was een goede manier geweest om wat mensen te leren kennen.

-

Floyd ging bij Katie aan tafel zitten. ‘Je bent weer terug?’ concludeerde hij terwijl hij een blikje cola openmaakte en er gulzig uit dronk.
Hij had nooit zoveel met haar gesproken. In het begin had hij nog wel met haar geprobeerd te flirten, maar omdat hij niet zo vorderde was hij er maar mee opgehouden en had hij zijn zinnen op een ander gezet.

Every villain is a hero in his own mind.

Huh, zat Toby bij Annie?

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

[Haha. Doet Blake altijd kruiswoordpuzzels?]

Vy durfde geen antwoord te geven en kroop onder tafel om een beurse appel van de grond te rapen. Ze wist niet of Rhys die nog wilde hebben en legde hem aarzelend op het dienblad. Dan kon hij het zelf bepalen. Ze pakte een servetje om de gemorste thee op te vegen en kwam weer overeind. Haar uniform was bevlekt op de plaatsen war ze met haar knieën op de grond had gekropen en ze hoopte dat het stof en vuil van alle schoenen er nog af te kloppen was.
Ze keek even op naar Rhys, die het dienblad in zijn handen had genomen, maar wist niet wat ze moest zeggen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Jup :'p Of Zweedse puzzels, die zijn ook leuk En ja Toby zat bij Annie. :p]

Every villain is a hero in his own mind.

Raven keek naar de jongen die net weggelopen was. Hij liep niet helemaal rechtop, zag hij en zijn haarpunten waren gespleten.
Raven haalde zijn schouders op en at der est van zijn sinaasappel op. Hij lustte de schil nou eenmaal. ER zaten vitaminen in en het kon hem verder ook niet heel veel schelen hoe het hem smaakte.

~ ~

Nadine knikte begrijpend.
'Ik vind het echt rot voor jullie.' Maar dat wist hij heus wel.
Ze legde haar lepel neer en knikte vragend naar zijn dienblad, zodat ze het kon meenemen als hij wilde.

~ ~

Cooper grinnikte en schoof haar glas dichter naar hem toe.
'Ik vind haar er maar oud uitzien. Ik hoop niet dat ik er zo uitzie als ik... oud ben, want ze zal vast wel oud zijn.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

O, ik dacht dat hij allang weg was. Nu komt ze wel,over als een aso

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

[Ik had zelfs nog een keer geschreven met Toby toen Raven weg was. En ik had ook los nog een keer gezegd dat Toby erbij was en ook nog een keer in de chat. Maar goed , ze zal wel dan wel omver geblazen zijn door Raven ]

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik hoop voor haar dat ze geen twintig meer is, nee,’ grinnikte Stef terwijl hij haar glas volschonk. ‘Jullie hadden vast niet zo’n prachtvrouw als schoolhoofd, hè? Dan was er vast niemand weggegaan.’

-
Aidan knikte ten teken dat hij uitgegeten was en dat Nadine wat hem betrof het dienblad kon wegbrengen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Dankjewel,' zei Rhys. 'Wat is je naam eigenlijk?'

- - -

'Ja,' zei Katie, terwijl ze haar haar naar achteren gooide. Ze wist dat ze wel moest uitkijken met Floyd, maar tot nu toe had hij redelijk nornaak tegen haar gedaan.
'Back to normal life. Ik had niet verwacht dat jij hier nog steeds zou zijn. Niet genoeg spanning hier.'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.