• BROMANCE RPG!

    CLUB 69




    Club 69 is de bekendste stripclub van Londen, waar iedereen het met iedereen doet. Ook de jongens van One Direction zoeken hun vertier in de club, of liever gezegd; verdienen daar wat centjes bij. Er gebeuren allemaal spannende dingen achter de gesloten deuren, dingen die niemand ooit wilt weten.


    Rollen:

    Harry Edward Styles - Eighties.
    Louis William Tomlinson - Oceanus.
    Liam James Payne - Malcolm.
    Niall James Horan - KiliOfDurin.
    Zayn Javadd Malik - quin98.
    Marcel Daniel Styles - SnowfIake.

    Regels:

    - Graag wat actieve rpg'ers, niet mensen die zich inschrijven en na een tijdje niet meer reageren!
    - Reserveringen blijven 72 uur staan aka 3 dagen.
    - Minimaal rond de 200 woorden per stukje.
    - Geen perfecte personage's!
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Naamverandering en afwezigheid doorgeven.
    - Alleen LuciIle, LucilIe en Eighties openen de nieuwe topics.


    Met dank aan mijn twee pervjes. Aka Noekerd en Esmee.


    Begin:
    Terwijl sommige al flink bezig zijn, komen andere net aan bij de club, of is het voor sommige zelfs nog de eerste keer dat ze de club betreden.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 16:14 ]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Liam James Payne.

    Een jongen met twinkelende oceaanblauwe ogen grijnst terug. "Lijkt me een geweldig plan, als Harry hier het ook goed vindt."
          De jongen met de krullen en de groene ogen knikt, zijn ogen glijden over mijn lichaam heen. "Kom er maar gezellig bij," grijnzend kijkt hij me ook aan.
          Ik grijns en mijn blik glijd even over de jongens, dan kom ik naar ze toe en druk mijn lippen in de nek van de jongen met de blauwe ogen, maar niet voor ik een klap tegen het achterwerk van de krullenbol, als ik de andere jongen moet geloven Harry dus. Met mijn lippen in de nek van de kleinere jongen bedenk ik me opeens dat mijn naam onbekend is. "Ik ben trouwens Liam," mompel ik, waardoor mijn tanden even over zijn huid schrapen. Mijn vingers laat ik over de rug van de jongen schrapen, hij is gespierd, heerlijk. Ik hou van gespierde jongens, al zou ik liever gewoon alleen op vrouwen vallen, maar goed, nu niet teveel denken. Er staan hier twee heerlijke jongens voor me en daar ga ik me maar even of focussen. Mijn ogen gaan nu goed over de jongens, het opvallendste aan de kleinste jongen is zijn grote, ronde en bijna vrouwelijke kont en dan natuulijk zijn ogen. De andere jongen is slungelig lang en zijn krullen springen meteen in het oog. Ook viel me toen hij greens kuiltjes op in zijn wangen. Nope, dit is totaal niet erg.


    Reality's overrated.

    Marcel Styles
    De grijns van Niall vertelde me dat mijn reactie degene was waar hij al op hoopte. 'Jij bent eigenlijk best erg als je erover nadenkt,' rolde met een grinnik over mijn lippen waarna ik me voorover boog, om een zacht kusje op zijn lippen te plaatsen. Er zat bij mij nog niet heel veel actie in, maar dat zou wel komen zodra de alcohol door in mijn bloed zat en in de loop van de show. Ik wist dat het anders helemaal een korte show zou worden en ergens stond ik ook nog niet heel stevig in mijn schoenen. Er spookte soms dan ook nog wel eens door mijn hoofd waarom ik hier überhaupt voor had gekozen. De reden dat ik het glas van de jongen nog sneller aanpakte en een grote slok nam, om het in mijn keel te voelen branden, wat eigenlijk ook vertrouwd en goed voelde. Ondertussen maakte ik het me gemakkelijk om me te draaien op Niall zijn schoot en me weer tegen hem aan te laten vallen. Ik rolde met mijn ogen door zijn woorden, om toch maar langzaam te knikken. De jongen was een slechte leugenaar, maar daar hield ik mijn mond maar over, om gewoon te doen wat werd gezegd. Ik wist de achterliggende reden ondertussen wel en zolang ik die wist, deed ik maar half of ik hem geloofde. Ik richtte me dan ook gewoon op het glas in mijn handen, om deze binnen een paar slokken leeg te drinken, om me bijna te verslikken door de tik tegen mijn billen. 'Als je nu zegt dat je ongeduldig bent en je show achter de rug wilt hebben, geloof ik je misschien,' rolde over mijn lippen na een keer kuchen, om toch overeind te komen. Je hoefde mij niet wijs te maken dat er een kern van waarheid inzat, want dat wist ikzelf ook wel, maar dat maakte het niet leuker om er tegenin te gaan. Ik pakte de hand van Niall vast, om hem overeind te trekken en nog een klein kusje op zijn huid te drukken, om 'tot zo,' te zeggen en richting achteren te verdwijnen, zodat ik mijn spullen kon gaan zoeken. Er zat nog altijd wel wat lood in mijn schoenen, maar het was al stukken minder nu ik hier met Niall zou staan. Daarbij wist ik dat het straks weer allemaal goed zou komen en het 'goede gedrag' naar voren zou komen, al moest ik zeggen dat sommige dingen nu al niet verkeerd klonken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall Horan
    Ik hield hem iets steviger tegen me aan met een arm toen hij wat beter tegen me aan kroop. Bij mijn gelogen woorden zag ik hem zijn ogen rollen en ik grinnikte. Hij, net als iedereen, keek recht door me heen als ik probeerde te liegen. Ik kon het echt voor geen meter. Ach, het hoefde ook eigenlijk nooit. Hij stemde gelukkig wel in, vooral omdat hij vast ook mijn achterliggende reden overzag. Ik dronk mijn glas in een aantal slokken leeg. Het brandde heerlijk en ik voelde het al langzaam me wat benevelen. Toen hij bijna zich verslikte door mijn tik op zijn heerlijke bips keek ik even bezorgd, maar al snel veranderde mijn blik weer naar semi-onschuldig en toch wel stout. Verbergen had geen enkele zin meer. Ik was dan niet zo'n sexverslaafde als de meeste hier, een goede beurt, zeker van Marcel, sloeg ik nooit af. Zijn woorden deden me blozen. Toch liet ik me al snel omhoog trekken door hem en nam zijn kusje in ontvangst. Het deed me nog iets erger blozen, maar toch kon ik het niet laten zacht in zijn achterste te knijpen terwijl hij wegliep. Ik kon er gewoon echt niet vanaf blijven, zeker niet met een slok op. Ik liep een stukje achter hem aan, genietend van mijn uitzicht, om daarna af te buigen. Op de lijst stond nog niemand op het plekje wat ik had bedoelt. Snel kriebelde ik onze namen in het hokje en liep toen achter Marcel aan naar de backstage. Daar ging ik niet direct opzoek naar hem, maar ik liep eerst naar het kledingrek waar ik wat leuke dingetjes af haalde. Een half-doorschijnend glimmend shirt, een afscheurbare broek en een stel zwarte leren bretels die ik aan zijn string vast kon maken. Voor de zekerheid legde ik er ook een boxer op met een Britse vlag erop. Ik had degene aan met de klavertjesvier en een groen glimmend shirt. Daar konden we misschien wat mee, maar we zouden wel zien. Ik keek nu in elk geval veel meer uit naar de show die ik moest doen dan normaal. Toen ik alles had liep ik toch verder naar achter opzoek naar Marcel, de knapste jongen in dit kot als je het aan mij vroeg.


    Bowties were never Cooler