• Vijf families die in heel Engeland en Ierland bekend zijn, vijf namen die iedereen kent. Alle vijf met de belangrijkste reden dat de zoons een tweeling zijn. Op zich niet het grootste nieuws, maar het feit dat de ze beide het uiterste van elkaar zijn, is wel nieuws. De een is te soft, de nerd, de ander te slecht, de punk, en er komt zelden iemand naar voren die perfect lijkt te zijn, er precies tussenin zit. In deze families lijkt er geen tussenweg te zijn, maar is het echt van het ene naar het andere. De families Malik, uit Bradford, Styles, uit Holmes Chapel, Horan, uit Mullingar, Payne, uit Wolverhampton, en Tomlinson, uit Doncaster, vragen zich soms af wat ze ermee aanmoeten, want de aandacht die hun kant opkomt is niet altijd even goed. Soms zo slecht dat er nog wel eens dagenlange ruzie ontstaat, er eentje op de vlucht slaat. Maar wat als alle jongens op een dag samen komen door een speciaal project? Zullen de andere families de ogen kunnen open, of breekt de hel echt los doordat er groepen gaan ontstaan? En wat als blijkt dat de families meekunnen kijken, samen met de hele wereld, door de verborgen camera's in het huis?

    Rollen •
    • Harry Edward Styles • Periwinkle • Punk
    • Louis William Tomlinson • KiliOfDurin • Nerd
    • Niall James Horan • Remarkable • Nerd
    • Liam James Payne • TinkerbelI • Punk
    • Zayn Javadd Malik • Pennybags • Punk
    • Ashton Benjamin Styles • Subestimado •Nerd
    • Moose Frank Tomlinson • Nightingalex • Punk
    • Kyle Nicolas Payne • Oceanus • Nerd
    • Akil Rami Malik • KiliOfDurin • Nerd
    • Ethan Daniel Horan • SweetDemon • Punk




    Invullijstje •
    Rol •
    Naam •
    Leeftijd •
    Nationaliteit •
    Karakter •
    Uiterlijk •
    Geschiedenis •
    Extra •


    Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • AlleenKiliOfDurin of Periwinkle maken nieuwe topics aan.


    Het begin
    Iedereen komt apart aan bij een afgelegen villa net buiten Londen. De uitnodiging in een hand geklemd en geen idee hebbende wat hen te wachten staat behalve een tijd wat een nieuw hoofdstuk zal zijn. Bij sommige zitten de spanningen dan ook al vrij hoog terwijl andere er nog vrij rustig onder zijn.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlinson
    Ik glimlachte iets breder bij het kinderlijke gekir van mijn vriendje. Ik was dus echt niet de enige kleuter hier, want Harry was echt mentaal niet ouder dan ik. We leden allebei wel wat aan het Peter Pan syndroom, en niet zo'n beetje ook. Ondanks dat Harry me wel stevig vast hield hing ik toch vrij losjes aan hem. Toch geloofde ik er heilig in dat hij me niet liet vallen, en anders trok ik hem lekker mee. Even bleven we zo rustig zijn: De kleine koala die zich vastklampte aan z'n grote maatje. Ik vond het verschrikkelijk om klein te zijn en klein te worden genoemd, maar op dit soort momenten was het ook weer heel prettig. Bij zijn woorden morde ik een beetje, maar glimlachte ik toch wel. Ik was zijn baby Boo en die van mijn moeder, maar van niemand anders. Ik richtte mijn hoofd op om in zijn prachtige groene kijkers te staren voor ik weer sprak. "Ik weet niet of het al mag, Boo, maar nog even over je vraag, het lukt ons echt wel. We hebben toch al vaker dan eens voor een paar dagen gelogeerd? Maak je geen zorgen. Het wordt gewoon heel gezellig en als je alleen bent kom ik lekker bij je in bed liggen... Al was ik dat zoizo wel van plan." zei ik met een scheve glimlach. Normaal was ik echt een grote nerd, een strebertje die alleen zijn mond open deed om vragen te beantwoorden of slim te zijn, meestal in lange moeilijke zinnen, maar Harry haalde echt mijn kleine kleutertje naar boven die vrolijk uren over bloemetjes en bijtjes kon kletsen zonder echt iets te zeggen. Hij maakte van de acteur de romanticus en van de betweter de kleuter, al zeiden velen dat ik er alleen vervelender en kinderachtiger door werd, maar het kon me niets schelen. We waren samen en daar ging het om. Ik liet langzaam mijn benen van zijn middel zakken en ging op mijn tenen staan. Misschien was het toch het beste om naar binnen te gaan. Daar konden we dan een plekje voor ons zelf vinden, in plaats van hier buiten wachten, ookal vond ik het ook weer sneu als Moose hier op me stond te wachten straks. Ook al gebruikte hij me als voetveeg, hij bleef mijn broer.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Louis had echt de kinderlijke versie van mij naar boven, maar ook vooral de afhankelijke en beschermende. Soms vroeg ik echt af wat er van ons terecht moest komen gezien we allebei veel te gek waren, maar ik maakte me er geen zorgen om. Alles kwam uiteindelijk op zijn pootjes terecht, dus dat zou hier ook we bij zijn en daarbij was dit ook gewoon leuk. Beter dan dat alles zo serieus was en langzaam maar zeker voorspelbaar begon te worden, want dan was de lol er ook snel vanaf. Al bleef Louis, die als een koala aan me bleef hangen, altijd geweldig. 'Baby boo, baby boo, baby boo,' rolde vrolijk over mijn lippen, om nog een kusje op de jongen zijn neus te drukken. Ik wist dat ik het kon maken om te zeggen, ondanks ik het niet te vaak zei, wetende dat de jongen het niet altijd even leuk vond. Iets wat duidelijk werd door het morren van zijn kant, maar de glimlach vertelde ergens wel wat anders. 'Hé, jij bent de enige die zo hangt hoor, dus je mag ook wel een beetje blij zijn,' grinnikte ik zachtjes, om al snel weer door te schakelen naar de volgende woorden. Of luisterde eerder naar de zijne, die me mijn hoofd lieten schudden. 'Kom op, schat. Er staan nergens dat het niet mag. Maar wie zei dat ik me zorgen maak over het laatste? Ik heb mijn koala, meer heb ik niet nodig al doen je laatste woorden me wel goed, maar misschien had ik het wel over iets anders,' zei ik onschuldig, kijkende of hij kon raden wat er in mijn gedachten omging. De jongen kende me lang genoeg, dus ergens zou het wel moeten, al bleven we beide onvoorspelbaar. Als je ook al zag hoe onze ontmoeting had uitgepakt, de veranderingen, dan was dat waarschijnlijk wel duidelijk. We leken zelf wel een heel ander persoon en hadden volgens mij toch het licht gezien. Een andere beschrijving kon ik er niet voor geven. Wel op de leuke manier, ondanks mensen soms gek werden van ons, maar het ging dan toch echt even om ons, hoe egoïstisch het ook klonk. Ik trok een pruillipje toen Louis weer met beide benen op de grond stond, om hem toch dicht tegen me aan te trekken. 'Dus Loulou, wat gaan we doen?' vroeg ik zachtjes. 'En anders blijf ik je gewoon plat knuffelen, ondanks dat sowieso al in de planning zat.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Toen ik opmerkte dat de twee jongens blijkbaar een stelletje waren, trok ik mijn wenkbrauwen op, maar zei ik er verder niets van. Ten slotte viel ik zelf ook voor het grootste gedeelte op jongens, dus commentaar kon ik er niet op hebben. Terwijl ik mijn sigaret oprookte merkte ik echter wel dat ze wel erg vanille bezig waren, en door dat merkte ik dat ik dat ik zo snel mogelijk naar binnen wilde. Misschien was dat wel een beetje raar om te zeggen, maar ik zag het niet zo zitten om tegen een verliefd stelletje aan te kijken. Jaloezie? Misschien. Ik had nooit echte liefde gevoeld in mijn leven, alleen maar seksuele aantrekking tot andere jongens en vrouwen. Tenzij je liefde voor je familie meetelde, want dat voelde ik zeker. Ik rookte het laatste stukje van mijn sigaret op en gooide die op de grond, waarna ik het gloeiende peukje uittrapte. Vervolgens pakte ik de verfrommelde uitnodiging uit mijn broekzak en las ik het snel door. 'Wat is de hele bedoeling van dit?' mompelde ik, enigszins geïrriteerd door de vaagheid van dit alles. Er stond nergens in of we al naar binnen mochten of wat. Maar goed, die twee jongens deden moeilijk, en ik had geen zin om dat ook te doen. 'Fuck it,' zei ik daarom, terwijl ik naar de deur liep en de deur opende. Als dat niet had gemogen hadden ze maar duidelijker moeten zijn waar we moesten wachten. Met die gedachte liep ik de ogenschijnlijk verlaten villa in.

    [Andere mensen moeten ook even reageren, lol, ik voel me alleen D:]


    Sometimes to stay alive, you gotta kill your mind.

    Louis Tomlinson
    Ik glimlachte wat bij zijn geruststellende woorden. Het was waar, maar dit was weer iets waar we anders over dachten. Ik wachtte netjes tot er stond dat het wel mocht en hij deed alles tot er stond dat het niet mocht. Zijn volgende woorden deden me echt stralen. Dat ik zijn dag even goed zou kunnen maken als hij de mijne maakte door er alleen maar te zijn vulde me volledig met een gelukzalig gevoel. Bij zijn laatste woorden en onschuldige ogen wist ik wat er in zijn hoofd omging. "Ik heb je vaak genoeg gezegd dat ik daar nog niet aan toe ben, Haz. Ik kom bij je liggen, maar niet meer." Tuurlijk wilde ik het ook wel, maar ik durfde niet goed. Ik was bang dat het pijn zou doen. Daarbij was hij mijn eerste echte vriendje en was alles nieuw voor me. Gelukkig leek hij tot nu toe genoeg geduld met me te hebben om het vol te houden. Ik was dan wel extreem veel losser en vrijer dan normaal al bij deze jongen en veel kinderlijker, dit was gewoon nog een horde die we langzaam moesten nemen en misschien als we hierna misschien een keer alleen waren, maar nu echt nog niet, zeker niet met straks mijn broer zo dichtbij. Ik liet hem langzaam los met mijn benen en ging op mijn tenen voor hem staan, waardoor hij me direct plat tegen zich aan drukte. Erg vond ik dit niet, maar erg gemakkelijk, min of meer op zijn tenen, stond ik ook niet. Toch maakte dit me niets uit, zolang ik maar in zijn armen lag. Ik dacht even na bij zijn vraag en zijn woorden deden me grijnzen. "Dat klinkt zoizo goed, maar zullen we anders binnen gaan kijken. Als de kamers niet al ingedeeld zijn kunnen we misschien samen een kamer claimen en de bedden tegen elkaar aan schuiven." Ondanks dat ik niet klaar was om all the way te gaan, vond ik het heerlijk om dicht tegen hem aan te kruipen en om in zijn armen te slapen met mijn armen om hem heen, alsof hij een gigantische teddy beer was... Wat hij voor mij vaak ook was. De zwartharige jongen begon opeens knorrig te doen waardoor ik met een piep vrij bangig achter Harry wegkroop. Voor Harry was ik dan verre van bang, alle andere jongens als hij, inclusief mijn eigen broer, zorgden ervoor dat ik bescherming bij hem zocht. Ik wilde namelijk nooit meer in elkaar getimmerd worden voor wie ik was. Dat was me iets te vaak gebeurt. En nu ik een stoer sterk vriendje had gebruikte ik dat wel ook als bescherming.


    Bowties were never Cooler

    [Oceanus went Valiente & Mijn topics.]


    "Family don’t end in blood”

    [KiliOfDurin -> LouisPan]


    Bowties were never Cooler