MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 13 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Blijkbaar was het een wezen dat andere gedaanten kon aannemen,' antwoordde Venomis, die niet begreep waarom Emily allerlei excuses verzon. Het verklaarde toch al haar problemen?

Every villain is a hero in his own mind.

Ze knikte triest. 'Helaas wel.' Ze sloeg haar ogen neer maar keek toen Cordelia weer met een glimlach aan. 'Je hoeft niet bang te zijn, Cordelia. Ik zou je nooit iets aandoen.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia glimlachte niet. Haar ogen werden rood, maar de tranen die in haar ooghoeken prikten, losten direct op in het water.
'Ik mis je zo,' zei ze zacht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Toen de jongen haar aankeek, glimlachte Saehlin naar hem, als teken dat ze nog iets wilde bestellen. Hij kwam rustig naar haar toegelopen en keek haar vragend aan.
'Mag ik misschien nog een glaasje sap en heb je misschien iets kleins te eten?' vroeg ze. 'Een koekje ofzo.'

'Ik mis jou ook, Cordelia.' Ze stak haar hand opnieuw uit en keek Cordelia bijna smekend aan.

-

'Ja, natuurlijk.' Hij glimlachte. 'Ik kom het je zo brengen.'
Hij liep weer naar de keuken en pakte wat ze hem gevraagd had en bracht het toen naar haar toe. 'Alsjeblieft.' Hij staarde even naar haar en schudde toen zijn hoofd. 'Sorry. Ik ben er niet helemaal bij met mijn hoofd.'

-

'Ik snap het niet. Ik bedoel - ik snap het wel, maar -' Ze slikte. Het drong niet echt tot haar door dat Baiel dan dood was. Natuurlijk, ze was de oude 'hem' kwijt geweest, maar dat hij écht dood was? Dat kon ze niet bevatten. En dat iemand zich had voorgedaan als hem... Het werd haar te veel en ze zag vlekken voor haar ogen verschijnen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia raakte haar hand aan en huiverde. 'Waarom ben je hier?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik wilde je zien.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Sorry dat ik nu pas tegen je praat. Ik was bang voor je,' zei Cordelia opgelaten.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat begrijp ik wel.' Haliae glimlachte. 'Het is ook angstaanjagend en het spijt me dat ik je zo bang heb gemaakt.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Is Cordelia aan het werk of niet?’ vroeg Michelle aan Kato toen hij terug kwam met twee glazen drinken.

Every villain is a hero in his own mind.

Venomis keek naar het kleine meisje, dat een beetje onrustig was geworden door het gedrag van haar moeder. Ze vond het makkelijker om daarnaar te kijken dan naar Emily, want ze had geen flauw idee wat ze nu moest doen. Het liefste stuurde ze haar gewoon door naar Rodey, die vast beter kon omgaan met een geschokte Emily, maar om de een of andere reden stond die optie haar ook niet aan.

Every villain is a hero in his own mind.

'Wat - wat moet ik hiermee doen?' vroeg Emily. Ze was nog steeds verbijsterd en probeerde écht te begrijpen wat het nieuws van Ariana eigenlijk inhield, maar het lukte haar niet. Het drong gewoon niet tot haar door: het was alsof haar hersenen één grote soep aan informatie was waar constant in geroerd werd tot alles maar goed door elkaar was geschud en het onmogelijk was om er nog een orde in te scheppen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Venomis haalde haar schouders op. ‘Hoe zou ik dat moeten weten? Misschien maakt het de zaken wat makkelijker voor Rodey en jou.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Het geeft niet.' Cordelia keek nieuwsgierig naar haar. 'Hoe gaat het met je?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato gaf haar Michelle een van de glazen en liet zich bij Nykin op het kleed zakken. Hij aaide het jongetje door zijn haren toen hij naar Michelle glimlachte en haar een van zijn blokjes aanbood.
'Nee, ze is gaan zwemmen met... een orka,' antwoordde Kato en hij nam een slokje van zijn drinken.

[ bericht aangepast op 23 juni 2014 - 12:26 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes