• Hoi allemaal,

    ik heb een beetje een probleem met mijn beste vriendin. Ik kan haar echt al jaren en we hebben eigenlijk dezelfde vriendengroep, we kennen gewoon al elkaars vrienden. Ze is echt heel lief, aardig en grappig. Maar soms eist ze nogal de aandacht op door elke keer onhandig en overdreven te doen. Een andere vriendin vroeg vroeg laatst of ik het niet vervelend vond om altijd maar in de schaduw te staan van mijn beste vriendin. En toen pas viel het me op dat ze best wel gelijk heeft, ik ben meer verlegen en sta nooit echt in het middenpunt van de aandacht. Ze is gewoon leuker, aardiger, spontaner en grappiger. Met als gevolg dat iedereen mij volgens mij meer ziet als haar beste vriendin, dan als echt een apart persoon. Vooral op het gebied van jongens krijgt ze meer aandacht en het komt er dan ook altijd op neer dat de jongens die ik leuk vind meer aandacht hebben voor haar. Als ik nieuwe vrienden aan haar voorstel, worden het vaak ook haar vrienden. Terwijl ik gewoon mijn eigen vrienden wil hebben.
    Ik krijg een beetje het idee dat ik nooit echt uit mijn verlegen rol kom als ik goede vrienden met haar blijf, maar ik wil haar ook weer niet kwijt. Heeft iemand misschien wat advies voor me=


    I won't let you come close enough to hurt me.

    Nee sorry. Ik heb hetzelfde met mijn tweelingzusje. Misschien dat je eens met haar kunt praten?


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Ik heb het wel eens geprobeerd om erover te beginnen, maar ze begrijpt niet wat ik bedoel.

    Oeh, met je tweelingzusje is het waarschijnlijk nog lastiger!


    I won't let you come close enough to hurt me.

    Ik vind dit lastig, want mijn vriendin en ik zijn hele verschillende types. Wij zijn elkaars tegenpolen, en de ene keer krijgt zij meer aandacht dan ik en andersom.
    Wat wij heel vaak doen, is praten. Jij zit er mee dat zij veel aandacht opeist en dat jij dus als het ware wordt weggeduwd, en ik zou het eens bij haar aankaarten. Vertel haar dat je het niet fijn vindt, en dat jij ook graag eens uit je schulp zou willen kruipen. Misschien vat ze het hartstikke goed op en zal ze erop gaan letten. Als zij namelijk niet beseft waar ze mee bezig is, zal ze er ook niets aan kunnen veranderen.


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Ik denk ook dat het beste is gewoon met haar te gaan praten. Als ze je beste vriendin is, zou ze naar je moeten willen luisteren. Het is normaal dat ze je niet zo goed begrijpt, omdat zij natuurlijk het tegenovergestelde ervaart. Misschien kan je eens van te voren bedenken wat je wil zeggen, en dit opschrijven oid, zodat je het zo goed mogelijk kan vertellen/uitleggen. Het is namelijk echt niet leuk dat je zo erg met de situatie zit.
    Zoals Hartnett zegt, zolang ze niet weet wat ze fout doet, kan ze ook niet veranderen of rekening met je houden.


    I solemnly swear that I am up to no good.