[RPG] A Modern Marauders Story [Speeltopic] [1] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 24 maart 2015 - 21:32 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

[ bericht aangepast op 25 feb 2015 - 21:16 ]

Spoiler alert: you will save yourself

“A queen will always turn pain into power.”

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Don't be like the rest of them, darling

[ bericht aangepast op 26 feb 2015 - 0:25 ]

I'm walking around and then I look down in my hand and where I usually have my cellphone, I just have a gun ~ Sam Tsui

[ bericht aangepast op 26 feb 2015 - 9:30 ]

Bowties were never Cooler

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

Spoiler alert: you will save yourself

Lily Evans || Gryffindor || Prefect || Happy to be home

'Je hebt gelijk. We moeten sowieso niet proberen onszelf voor te trekken, maar logisch na te denken en te redeneren alsof het niet onze eigen afdelingsgenoten zijn. Onenigheden tussen afdelingen zal er blijven, maar tussen Prefects moet dat beperkt worden en volgens mij moet dat wel lukken,' was Max het gelukkig met mij eens. Mooi, dan was dat in ieder geval afgesproken. Ik staarde weer naar het schermpje van mijn mobiel, toen Juliet binnenkwam.
'Hey,' Haar stem klonk opvallend zacht, waardoor ik even fronste. Ze nam gelukkig naast mij plaats, dus het was verder geen punt om haar te kunnen verstaan. 'Iedereen is okay, min of meer, Sev heeft alleen flik wat last van de klappen die hij heeft gekregen van James en Sirius. Aangezien het jaar nog niet begonnen is kunnen we James en Sirius hooguit laten straffen voor het gebruik van magie, en Sev natuurlijk ook, maar ik weet niet of we daar nou op zitten te wachten.' Ik knikte. Op Twitter was al genoeg gezegd naar mijn mening. Toch vond ik het wel vreemd dat het verhaal van Potter en Black niet volledig overeenkwam met dat van de prefects, maar daar besloot ik niks over te zeggen. Ik wist niet wie ik moest geloven, maar ik had sterk het idee dat Black niet zomaar alles zou vertellen als het niet de waarheid was. Hij had er immers flinke problemen door kunnen krijgen. Iemand in elkaar slaan was nou niet bepaald... de bedoeling. Maar goed. 'Ik bedoel gebruikt van magie buiten school door minderjarige om elkaar gewillig pijn te doen is niet niks, ook al was het in een omgeving waar geen... Niet-magische mensen zijn. Ik denk dat we er eerlijk gezegd meer aan hebben om ze uit elkaar te houden dan er een melding van te maken, waardoor mensen op zoek gaan naar bloed.' Ik knikte. We moesten ons best doen om dit jaar beter te laten verlopen dan het tot nu toe gestart was en mensen verklikken en strafwerk geven zou daar niet bij helpen dacht ik zomaar. Nee, dan kon ik in dit geval beter samenwerken met Gwen, Mary en Marly. Niet dat de andere prefects dat hoefden te weten natuurlijk.
'We moeten hooguit melding maken van de Paralitis spell die James op Elliot probeerde, maar dat is mijn mening.' Bij deze zin keek ik haar even verward aan. Ze wilde nergens een melding maken behalve van een geblokkeerde spreuk die weinig uithaalde? Dan vond ik het erger dat Black iemand daadwerkelijk in elkaar had geslagen en ik denk dat menig geen dat met mij eens zou zijn. Bovendien was ik van mening dat de spreuken die op andere leerlingen werden afgevuurd net zo erg waren als degene die op een prefect werden afgevuurd. Het was niet zo dat wij beter dan de rest waren.
'Volgens mij is dat het slimste.' Wat? Was ik de enige die vond dat het een beetje apart was als alleen Potter kans liep om gestraft te worden? Dan was het toch logischer als we gewoon een algemene melding maakten? Waar drie ruzie hebben, hebben drie schuld. Dat was mijn opvatting altijd. 'Ik denk dat het wel slim is om kort aan te geven wat er is gebeurd. Het komt op de een of andere manier toch wel bij de leraren aan en dan kunnen wij het beter vertellen, dan een stelletje onnozelen die het verhaal al aangedikt gehoord kregen en om interessanter over te komen, er nog een paar extra's aan toevoegen. Straks krijgen de leraren nog te horen dat er moorden zijn gepleegd of zoiets onzinnigs. Dus straks maar even onze afdelingshoofden aanspreken.' Nu pas kon ik echt instemmen. Een algemene melding over iedereen waar niemand extra werd vermeld of buiten werd gelaten. Dat was rechtvaardig.
'Dan stel ik voor dat we aankaarten dat de sfeer in de trein niet erg goed was, vooral niet onder de zesdejaars, en dat dit geëscaleerd is één echt gevecht dat zich zelfs al plaats vond voor we echt op reis waren. We vermelden dat de betrokkenen zijn aangesproken, maar dat wij hen nog één kan willen geven voor we echt zwaar straffen. Daarnaast lijkt het mij verstandig om de leraren uit te leggen dat in verband met de onenigheid wij ons extra eensgezind op zullen proberen te stellen om het goede voorbeeld te geven en hun te vragen ons daarbij te steunen. Het lijkt mij mede hierom niet verstandig om één iemand expliciet te noemen. Dat lijkt mij overigens ook onrechtvaardig.' Ik keek de groep even rond. 'Nou, dan lijkt het mij verstandig dat iedereen zijn wachtwoord voor zijn leerlingenkamer in ontvangst neemt en wij dan allemaal onze eigen weg gaan, gezien we er al zowat zijn. Ik zal naast McGonagall Remus inlichten en heb er ook geen probleem om Slughorn voor mijn rekening te nemen, gezien de Slytherins ontbreken. Als iemand anders dan zo lief wil zijn de Slytherin prefects in te lichten?' vroeg ik.
Precies op dat moment werd er geklopt. Ik kwam overeind en opende de deur om daar Raechelle te zien. Ik draaide mij even vragend om naar de twee Hufflepuffs in de coupé, maar moest mij vast grijpen aan de deurpost, toen de trein tot stilstand kwam.
'Eindelijk! We zijn er!' riep ik verrukt en knikte even vriendelijk naar Rae. Het enige wat ik nu wilde was genieten van de schoonheid van Hogwarts en mijn vriendinnen zoeken. Ik had ontzettend veel behoefte aan een goede knuffel. Ik zag er immers nog steeds uit als een zombie en hoewel er nogal veel hectiek was en ik mij zoals gewoonlijk redelijk sterk en vrolijk opstelde, was de mentale pijn die deze vakantie mij had toegebracht nog duidelijk aanwezig. Hoe goed ik het ook probeerde weg te drukken en sterk probeerde te blijven. Hopelijk zou ik hier met mijn vriendinnen op de kamer wat beter kunnen slapen dan thuis. Vol goede hoop begon ik aan mijn zoektocht tussen alle krioelende kinderen door.

(Wow, monsterpost. Ik hoop dat het zo goed is en ik niks vergeten ben? :') )

Happy Birthday my Potter!

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!