Oooooh man,
Gisteren ben ik naar het vrij intieme concert van mijn favoriete (nog optredende) band AWOLNATION in de Melkweg in Amsterdam, en mijn God.. Ik zit hier nog steeds met een smile van oor tot oor. (: Die stemming, hoe fantastisch ze live klonken, het superenthousiasme en vriendelijkheid van de fans om me heen, de nummers die ik keihard kon meeblèhren en op kon dansen.. Ook kwam mijn all time favorite nummer kwam voorbij (Kill Your Heroes). Dat nummer is erg speciaal voor me vanwege de lyrics, die ik altijd luister wanneer ik een extra duwtje in de rug nodig heb bij dingen die ik eigenlijk niet durf te doen of wanneer ik heel erg down ben. En echt, de hele zaal ging compleet uit zijn dak. Wat een ervaring was dat, zeg.
EN uiteindelijk reikte de zanger, Aaron Bruno, zijn hand uit en keek hij naar me met die grote, lichtblauwe poppenogen van hem, en die kans liet ik natuurlijk niet aan me voorbij gaan. Heb ik gewoon even voor een seconde of tien zijn handje vast gehouden :'). <3 Dat maakte alles nog net iets mooier.
Ugh.. Het is echt een lange tijd geleden dat ik me gelukkig heb gevoeld. Echt gelukkig. Maar gisternacht zat ik gewoon nog steeds met een gelukzalig, rusteloos-op-een-goede-manier gevoel in mijn lijf. Hoe een concert zoveel met je kan doen.
Heb jij ook ooit zo'n fantastisch concert meegemaakt? En hoe verliep de avond toen? (:
(Het nummer begint op 0:54 voor wie het horen wil (; )
ars moriendi
