• “Share your weaknesses. Share your hard moments. Share your real side. It'll either scare away every fake person in your life or it will inspire them to finally let go of that mirage called "perfection," which will open the doors to the most important relationships you'll ever be a part of.”

    Af en toe kom ik tegen, dat mensen helemaal door het lint gaan, en kwaad worden op mij, als ik mijn eigen kwetsbare kant toon, en een open, eerlijk gesprek over dergelijke onderwerpen wil aangaan, waarbij ze dus authentiek en open zouden moeten zijn over hun gevoelens en echte zelf. Dan worden ze echt razend tegenover mij, ook al ben ik heel vriendelijk. Zelf vind ik het niets ergs of beschamend om te zeggen dat ik soms onzeker ben over dit, inzit met dat, verdriet heb over dat...

    Wat zijn jullie? Open met je echte zelf? Of loop je toch rond met een masker? Wat denken jullie van je eigen, en van de andere partij?


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Ik vind het altijd moeilijk om te bepalen wanneer je een masker ophoudt. Ik ben doorgaans vrij eerlijk en open en ik kan me nu even niets indenken waarover ik zou liegen als iemand het me vroeg. Verder ben ik lang niet altijd even spontaan en vooral in grote groepen blijf ik erg op de achtergrond, terwijl ik best aanwezig kan zijn in een kleiner groepje. Maar om nu te zeggen dat ik een masker draag bij een van de twee gelegenheden .... nee. Het is beide deel van hoe ik ben.

    [ bericht aangepast op 19 april 2015 - 19:23 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Histoire schreef:
    (...)

    Bedankt, het is eens interessant om het van de andere kant te zien. Ik vind het een vreemde methode, omdat ik in plaats van het te ontwijken, er net zoveel mogelijk over moet praten. Maar iedereen doet dat inderdaad anders. Dus fijn eens vanuit een ander perspectief te zien.

    Ik moet denk ik op dit punt meegaan met Wiarda en Maia/Undine. Eigenlijk heb ik op dit moment liefdesverdriet en ik zou breken als iemand zo zou praten tegen mij. Dan heeft mijn vertrouwen al zodanig een enorme klap gehad, waardoor een soort knopje uitschakel en gevoelloos word, maar toch erg breekbaar ben. Hierdoor ga ik mij dan ook altijd zo onzekerder voelen dan ik al was en op dat punt zit ik persoonlijk niet te wachten dat iemand zulke dingen gaat zeggen.
    Al snap ik jouw punt eerlijk gezegd wel, want eerlijkheid telt voor mij echt. Zeker als je zo'n sterke band hebt, en dan stel ik het ook echt wel op prijs om de waarheid te horen, maar soms kan ik daar niet tegen en ben ik daar heel wisselvallig in.


    † Love? I want to sleep.

    Poisoning schreef:
    (...)
    Ik moet denk ik op dit punt meegaan met Wiarda en Maia/Undine. Eigenlijk heb ik op dit moment liefdesverdriet en ik zou breken als iemand zo zou praten tegen mij. Dan heeft mijn vertrouwen al zodanig een enorme klap gehad, waardoor een soort knopje uitschakel en gevoelloos word, maar toch erg breekbaar ben. Hierdoor ga ik mij dan ook altijd zo onzekerder voelen dan ik al was en op dat punt zit ik persoonlijk niet te wachten dat iemand zulke dingen gaat zeggen.
    Al snap ik jouw punt eerlijk gezegd wel, want eerlijkheid telt voor mij echt. Zeker als je zo'n sterke band hebt, en dan stel ik het ook echt wel op prijs om de waarheid te horen, maar soms kan ik daar niet tegen en ben ik daar heel wisselvallig in.


    Zo'n gesprek hebben we ook niet gehad. (:
    Ik probeerde haar op te peppen en zij werd daarom kwaad. Het is ook niet zo, dat ik van haar de waarheid moet weten, ik neem het gewoon niet dat ze dat aflaadt. Uiteraard heb ik haar dat niet op die manier in haar gezicht teruggeworpen.

    Welke inhoud bedoel jij met: ''als iemand zulke dingen gaat zeggen.'' Of bedoelde jij: als iemand je gaat oppeppen?

    [ bericht aangepast op 19 april 2015 - 19:32 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    tegenover me ouders gedraag ik me zoals ze verwachten van mij, perfect en zo niet mezelf. Maar andere stel ik me ouders teleur maar voor de rest ben ik wel mezelf ja


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Masker, altijd. Het kan me niet schelen met wie of wanneer, altijd.


    wat was dit ookalweer

    Rhaella schreef:
    Ik denk dat -dat een mengsel van factoren is. Thuis ben ik gemakkelijk mezelf, maar op school en bij vreemde mensen gedraag ik me toch wel anders. Zo kom ik op school veel zelfverzekerder over en ben ik daar heel uitgesproken, terwijl ik dat thuis een stuk minder heb.


    "Yes, that was a banana. No one expects the banana!"

    Zo goed als altijd eerlijk, zeker met mijn beste vriendinnen.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Tegenover mijn beste vriendin vertel ik echt alles, en kan ik ook gewoon openlijk huilen, tegenover mijn ouders gaat dat minder, want ze veranderen best vaak van mening en nou ja ik kan niet alles aan ze vertellen. Bepaalde dingen heb ik wel aan ze verteld toen en toen hebben ze mij ook open opgevangen alleen als zulke gevoelens terug komen denk ik nu wel twee keer over na om met ze over te hebben. Omdat het gewoon niet kan en ik zeker weet dat ze mij niet de hulp kunnen bieden die nodig is. Want ik heb het een voor een groot deel toen alleen gedaan en het vertellen was een opluchting, maar goed.

    Het ligt eigenlijk aan de situatie. In sommige situaties ben je gewoon gedwongen om een makser op te zetten om jezelf te kunnen beschermen. Een voorbeeld hiervan is in de klas. Ik heb gezien hoe en jonge zichzelf was en hoe het voor hem afliep. Nou, ik wil niet de volgende zijn, dus doe ik een masker op, ja.


    -

    Whatsapp schreef:
    Masker, altijd. Het kan me niet schelen met wie of wanneer, altijd.

    [ bericht aangepast op 19 april 2015 - 21:18 ]


    "I'm in the mood for chaos." - Cheryl Blossom [Weggooiwashand --> Katalante]

    Histoire schreef:
    (...)

    Zo'n gesprek hebben we ook niet gehad. (:
    Ik probeerde haar op te peppen en zij werd daarom kwaad. Het is ook niet zo, dat ik van haar de waarheid moet weten, ik neem het gewoon niet dat ze dat aflaadt. Uiteraard heb ik haar dat niet op die manier in haar gezicht teruggeworpen.

    Welke inhoud bedoel jij met: ''als iemand zulke dingen gaat zeggen.'' Of bedoelde jij: als iemand je gaat oppeppen?

    Ik bedoel daarmee te zeggen dat ik zulke dingen probeer te vermijden en er liever niet over wil praten, omdat het gewoon nog te pijn doet. Ik begin er zelf over wanneer ik er me het fijnst bij voelt.


    † Love? I want to sleep.

    Iedereen heeft een masker! Iedereen zit vol met afweermechanismen om zichzelf te beschermen.

    Ik dus ook, zeker weten.

    Ik associeer een masker trouwens helemaal niet met leugens of waarheid. Pure zelfbescherming. Geslotenheid. Lachen terwijl je helemaal niet gelukkig bent, dat soort dingen.


    Whatever you do in life will be insignificant, but it's very important that you do it because nobody else will.

    Poisoning schreef:
    (...)
    Ik bedoel daarmee te zeggen dat ik zulke dingen probeer te vermijden en er liever niet over wil praten, omdat het gewoon nog te pijn doet. Ik begin er zelf over wanneer ik er me het fijnst bij voelt.


    Daar kan ik inkomen, en je moet doen waar je je zelf het best bij voelt. Als jij er geen nood aan hebt om erover te praten, om het te verwerken, dan zie ik ook niet in waarom dat ook maar zou moeten. Het hangt er denk ik ook vanaf wat er gebeurd is denk ik. Als je bijvoorbeeld bedrogen of zelf pijnlijk verlaten bent geweest, denk ik en het echt een klap in je zelfvertrouwen heeft gegeven ook, dan kan ik erin komen dat zoiets veel moeilijker is op te rakelen, dan dat je bijvoorbeeld rustig samen tot de conclusie gekomen bent dat jullie allebei al een tijdje geen gevoelens meer hebben. Ik heb ook dingen meegemaakt die mijn zelfvertrouwen een flinke deuk hebben gegeven, en daarover praten is inderdaad moeilijk, omdat je voelt dat je jezelf opnieuw hetzelfde aandoet. Als iemand gestorven is, heb ik er geen enkel probleem mee om daar over te praten. Ik begrijp je standpunt.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Ik heb jaren een masker gedragen, waar laatst barsten in gekomen zijn. Hier thuis draag ik het nog steeds, maar een paar vrienden van mij weten er meer van.
    Vaak ben ik heel open naar mensen, maar sommige dingen die ik denk of doe hou ik toch echt liever voor mezelf.


    It's never gonna happen, Guys.

    Ik heb zelf het idee dat ik wel het meeste van de tijd mezelf ben(:
    Totdat ik een paar maanden geleden les had op school, en de docent van het vak waar ik toen les had, zei dat 'al het nadenken dat ik doe' mijn masker is..
    Dus :') Nu weet ik niet meer zeker of ik wel het meeste van de tijd mezelf ben, of dat ik soms ook wel een masker heb..


    Inspiration can hit you any time