Omdat ik niet begrijp waarom ik dingen doe. Omdat ik niet weet wat ik wil. Omdat ik niet snap wat er is. En omdat ik dit even van me af moest schrijven.
Draaikolk van Gedachten
Gedachten tollen door mijn hoofd,
Vinden een weg naar binnen.
En één naar buiten voor ik geloof
In wat ik ermee kan beginnen.
Die draaikolk is vol met alle zinnen,
Die het verhaal vormen wat ik niet begrijp.
Ik ben verward en bang vanbinnen,
Omdat ieder woord een ander verdrijft.
En de logica is ver te zoeken,
Ik begrijp mezelf niet meer.
In die draaikolk van gedachten,
Daar verdwaal ik telkens weer.
Ik blijf liever aan de rand staan,
Maar dan voel ik me plotseling leeg.
Als ik mezelf niet begrijp, kan ik het niet aan.
En toch had ik nooit gewild,
Dat mijn hoofd ieder woord verzweeg.
We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.
