Ergernissen aan enkele RPG-dingetjes - Klachten over RPG's

Hallo mensen.
Ik vind RPG meestal hartstikke leuk, maar er zijn een paar irritante dingen die ik echt niet kan uitstaan.

-Ik kan heel slecht tegen depressieve karakters. Het is een blokkade naar een grappige RPG, en ik heb geleerd dat soort personages juist te vermijden. Ik kan eigenlijk nog slechter tegen depressieve karakters dan tegen Mary- Sue's. (Niet gemeen tegen mensen die echt depri zijn hoor)
-Vaak bloeden RPG's dood en dan post ik als laatste nog een paar dingen. Mijn tegenspeler wil ook nog wel eens reageren, maar een nieuw contact aanleggen kan gelijk niet meer.
-Heeeeeeeeeeeele lange posten met heel veel tierelantijntjes maar niet enige actie. Het is vaak in verband met van die depressieve karakters, want die denken meer dan dat ze doen.

Dit vind ik dus echt irritant. Heeft iemand een oplossing van hoe ik eraan kan wennen? Ik denk namelijk niet dat depri karakters en doodbloedende RPG's ooit echt zullen stoppen.

---

obsessive rage

Ik heb tbh een hekel aan van die mensen die hun rollenlijsten zo enorm versieren met allerlei onzin terwijl hun karakters bijna elke rpg hetzelfde zijn.
Mijn karakters zijn ook vaak pessimistisch, maar dat komt omdat ik mijn karakters grotendeels baseer op mezelf.

---

26 - 02 - '16

Ik heb toevallig in een orpg een depressief karakter (iets wat zich heeft ontwikkelt in het rpg, niet vanaf het begin zelf) en ik denk dat het vooral an de speler ervan ligt hoe je ermee om moet gaan. Want, in mijn geval, betekent depressief niet dat je geen lol meer kunt hebben met dat personage. Je moet er enkel even doorheen zien te prikken. Een karakter dat depressief blijft, terwijl het zijn/haar hobby uitoefent o.i.d. lijkt me namelijk wat onrealistisch. Oftewel, mijn tip is om te kijken hoe je daar doorheen kunt prikken

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Backbiter schreef:
Ik heb toevallig in een orpg een depressief karakter (iets wat zich heeft ontwikkelt in het rpg, niet vanaf het begin zelf) en ik denk dat het vooral an de speler ervan ligt hoe je ermee om moet gaan. Want, in mijn geval, betekent depressief niet dat je geen lol meer kunt hebben met dat personage. Je moet er enkel even doorheen zien te prikken. Een karakter dat depressief blijft, terwijl het zijn/haar hobby uitoefent o.i.d. lijkt me namelijk wat onrealistisch. Oftewel, mijn tip is om te kijken hoe je daar doorheen kunt prikken

Toch gebeurt het vaak dat mensen alleen maar depri blijven, en pessimistisch is oke. Alleen zijn er van die mensen die dan maar niks leuks doen *-* Maar ja, ik denk wel dat ik hier wat mee kan, aangezien ik er meestal niet doorheen probeer te prikken.

---

obsessive rage

Myrra schreef:
(...)

Toch gebeurt het vaak dat mensen alleen maar depri blijven, en pessimistisch is oke. Alleen zijn er van die mensen die dan maar niks leuks doen *-* Maar ja, ik denk wel dat ik hier wat mee kan, aangezien ik er meestal niet doorheen probeer te prikken.

Wat bedoel je met "alleen maar"?

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Dan blijven ze heel... Afstandelijk en ze doen bijna niks... Af en toe een gedachte neerzetten, maar verder niks. Ik vond dat niet echt geweldig sinds ik een RPG heb gehad waar er letterlijk, op mij na alleen maar zwaar depressieve types rond liepen die niks deden... En toen gingen ze vervolgens klagen dat niemand reageerde.. *-*

[ bericht aangepast op 9 aug 2015 - 22:38 ]

---

obsessive rage

Myrra schreef:
Dan blijven ze heel... Afstandelijk en ze doen bijna niks... Af en toe een gedachte neerzetten, maar verder niks. Ik vond dat niet echt geweldig sinds ik een RPG heb gehad waar er letterlijk, op mij na alleen maar zwaar depressieve types rond liepen die niks deden... En toen gingen ze vervolgens klagen dat niemand reageerde.. *-*

Ja okay.. Dat is inderdaad niet leuk nee. Moet ik zeggen dat ik in real iemand ken die zo is, dus ist makkelijker te bedenken hoe een personage dan logischer wijs zou reageren :')
Maargoed, ik denk dan ook dat het nog steeds het beste is om proberen er doorheen te prikken. Knoop als personage een luchtig gesprek aan over hobbies desnoods en gebruik die info om wat leuks te doen. Mochten ze dan nog niet happen, dan ist in mijn ogen wel een beetje een verloren zaak.

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Ik kan me op zich wel vinden in deze ergenissen, maar met de lange posten en veel ''tierelantijntjes'' ben ik het dan weer niet eens. Naar mijn mening geeft het juist karakter aan een personage: de wereld door hun ogen zien. Het kan niet altijd alleen maar actie en gesprekken zijn. Bovendien is vorm geven aan de omgeving, hoe zij andere personages in gedachten ervaren etc. absoluut niet hetzelfde als depressief/pessimistisch zijn.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Ik ben het in sommige opzichten wel met je eens, maar sommige personages vormt het ook wel. Een personage heeft voor mijn gevoel een echte reden hebben waarom hij zo is. Ik heb nu een karakter die om niemand geeft, maar dat komt dan weer omdat hij zijn ouders vroeger weinig zag en nooit heeft kunnen binden. Met een grappige RPG is het inderdaad niet zo fijn als iedereen depressief is. Het maakt het minder leuk en je kan erdoor soms minder lachen. Ik heb voor Q is met een groepje mensen een RPG gedaan en die heeft misschien iets meer dan een jaar actie en goed geleefd. Uiteindelijk gaat hij wel dood, maar het ligt ook aan de mensen die er meedoen. Sommige mensen doen nou eenmaal minder lang mee dan andere.

---

The Clock Is An Illusion And We Are All Trapped In It. Fye • Onism • Astrophe • Alazia

Mediocre schreef:
Ik kan me op zich wel vinden in deze ergenissen, maar met de lange posten en veel ''tierelantijntjes'' ben ik het dan weer niet eens. Naar mijn mening geeft het juist karakter aan een personage: de wereld door hun ogen zien. Het kan niet altijd alleen maar actie en gesprekken zijn. Bovendien is vorm geven aan de omgeving, hoe zij andere personages in gedachten ervaren etc. absoluut niet hetzelfde als depressief/pessimistisch zijn.

Dat bedoel ik niet helemaal, ik bedoel meer dat er zes keer in staat hoe leuk iets is. "Ik ben jarig! Jippie! Wat vind ik dat leuk! Vandaag krijg ik kado's! Vandaag ben ik jarig!"is met wat ik bedoel, al is mijn voorbeeld erg overdreven. Allemaal tierelantijntjes maar er staat eigenlijk niks waarmee anderen wat kunnen. Alleen is het dan bij depri mensen dat alles zo vreselijk is. Bij wat ik tot nu toe heb mee gemaakt dan. Als je iets goed speelt is het oke, maar soms zijn er gewoon met foto's en quote's, en namen en allemaal blablabla, maar een gevoel staat er niet in. Of alleen overnieuw schrijven wat iemand anders doet, zonder te vertellen hoe het karakter dat ervaart. Meer zo dus.

---

obsessive rage

Myrra schreef:

Dat bedoel ik niet helemaal, ik bedoel meer dat er zes keer in staat hoe leuk iets is. "Ik ben jarig! Jippie! Wat vind ik dat leuk! Vandaag krijg ik kado's! Vandaag ben ik jarig!"is met wat ik bedoel, al is mijn voorbeeld erg overdreven. Allemaal tierelantijntjes maar er staat eigenlijk niks waarmee anderen wat kunnen. Alleen is het dan bij depri mensen dat alles zo vreselijk is. Bij wat ik tot nu toe heb mee gemaakt dan. Als je iets goed speelt is het oke, maar soms zijn er gewoon met foto's en quote's, en namen en allemaal blablabla, maar een gevoel staat er niet in. Of alleen overnieuw schrijven wat iemand anders doet, zonder te vertellen hoe het karakter dat ervaart. Meer zo dus.

Nu je het op deze manier uitlegt, kan ik me er inderdaad beter in vinden. Opmaak is heel belangrijk geworden in RPG's hier. Ik kom uit de ''oude'' dagen (waarop je RPG op Q tussen de gewone spelletjes stonden) en toen had je een voor- en achternaam en een post. Dat was het. Je rol was zoiets als een ''vermiste personen'' lijstje (kort en bondig). En je vond een foto als je mazzel had. Dit is uiteraard heel erg vooruit gegaan: quote's, sierlijke strepen, opvallende opmaak, FaceClaims en ga zo maar door. Helaas gaan RPG's inderdaad veel eerder dood (van 32 topics naar één of twee als je mazzel hebt). Het hangt heel erg van de mensen af die mee doen. Als je een groepje hebt met goede karakters en een leuk verhaal dan kom je ver. Veel pessimisme doet een RPG geen goed: maar te veel blijdschap haalt ook de vibe eruit. Helaas kun je niet heel veel aan deze ergernissen veranderen.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Mediocre schreef:
(...)

Nu je het op deze manier uitlegt, kan ik me er inderdaad beter in vinden. Opmaak is heel belangrijk geworden in RPG's hier. Ik kom uit de ''oude'' dagen (waarop je RPG op Q tussen de gewone spelletjes stonden) en toen had je een voor- en achternaam en een post. Dat was het. Je rol was zoiets als een ''vermiste personen'' lijstje (kort en bondig). En je vond een foto als je mazzel had. Dit is uiteraard heel erg vooruit gegaan: quote's, sierlijke strepen, opvallende opmaak, FaceClaims en ga zo maar door. Helaas gaan RPG's inderdaad veel eerder dood (van 32 topics naar één of twee als je mazzel hebt). Het hangt heel erg van de mensen af die mee doen. Als je een groepje hebt met goede karakters en een leuk verhaal dan kom je ver. Veel pessimisme doet een RPG geen goed: maar te veel blijdschap haalt ook de vibe eruit. Helaas kun je niet heel veel aan deze ergernissen veranderen.

Ja, teveel blijdschap is ook niet goed, maar ik vind het wel belangrijk dat er grappige momenten en blunders in voor komen. Ik denk inderdaad dat heeft heel erg aan je groepje ligt, helaas heb ik tot nu toe nog nooit een groep gevonden die met elkaar klikte. Maar ik ga gewoon blijven proberen en proberen, 't lukt vast wel, ooit... ^^

---

obsessive rage

RPGs zijn inderdaad echt heel erg veranderd - maar ik vind het altijd juist leuk om zo een overdreven lay-out te maken. De laatste tijd heb ik minder plezier in rollen schrijven en een uitbundige lay-out maken geeft me meer inspiratie en zin ^^. Maar goed, daar ging het niet echt over.

Aan de ene kant kan ik het wel begrijpen, maar aan de andere kant vind ik het een beetje oppervlakkig. Depressieve personages maken een RPG juist realistisch. Soms dan is mijn personage zo iemand die het als een uitdaging ziet om de depressiviteit uit hem of haar te halen en dan is het heel leuk om mee te schrijven.
Wat betreft lang gedetailleerde posts - daar ben ik juist fan van. Het geeft zowel de schrijver als de lezer de kans om het karakter van de personage te verduidelijken. Ook helpt het vaak om het woordenaantal te halen en maakt het de RPG veel leuker :')
- En ja, RPGs bloeden snel dood tegenwoordig - maar ik heb me daar maar bij neergelegd. Op die manier kan ik ook mee doen met nieuwere, bijvoorbeeld, vroeger had ik daar gewoon geen tijd voor :')

---

“A queen will always turn pain into power.”

Ik vind het vervelend dat je bij elke RPG je personage zo ontzettend uitgebreid moet uitwerken. Meestal heb ik wel een goed beeld van mijn personage in mijn hoofd, en ik vind het lastig om alles op te schrijven. Ik heb liever dat mensen mijn personage pas in de RPG echt goed leren kennen, en ik die van hun. Hoewel het misschien fijn is als je het innerlijk kort beschrijft.
Het minimaal aantal woorden vind ik ook irritant. Maakt het uit hoeveel woorden je gebruikt als de post maar ergens heen gaat? Nu moet ik vaak mijn posts vullen met onzin, en heb ik ook vaak minder zin om te posten.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

@Weasley: Ieder zijn eigen smaak.
@Aire: Jup, dat is precies wat ik bedoel.

---

obsessive rage