Terugtrekken uit de samenleving - Stamcafé

Ik heb dus het idee dat ik mij steeds meer terugtrek uit de samenleving. Ik vertik het nog mij te binden aan personen, voel mij ontzettend snel opgesloten en gestrest door alles wat ik moet doen en krijg steeds meer de neiging om gewoon te zeggen "Ik kap der mee" en mij volledig op te sluiten op mijn kamer met mijn laptopje, schrijfboekje en keyboard, gezien personages en muziek je nooit laten vallen. Vroeger organiseerde ik echt van alles en was ik best sociaal en ik ga nu nog wel naar verjaardagen en alles, maar ik wil na dit seizoen niet meer terug naar een musical vereniging of wat dan ook en personen die mij teveel claimen duw ik zo ver mogelijk weg. Als ik een avond met mensen ben geweest, heb ik meteen het gevoel dat ik een overdosis heb gehad en moet ik echt even "rust" hebben. Iedereen laat mij toch alleen maar schuldig voelen als ik niet kan of wil. Nou komt er ook weer een stressvolle maand aan en mijn musical vereniging doet echt gewoon naar, wanneer je niet kan (wat nu dus het geval is) en "vrienden" waar ik nee tegen moet zeggen, omdat ik helemaal in de stress zit en alles en nog zoveel op mij to do list heb staan wat ik wel echt wil doen reageren eigenlijk ook echt naar. Het liefst zou ik nu meteen een vliegtuig naar verwegistan pakken, maar ja, das niet echt een oplossing.
Hebben jullie dit ook (wel eens)? Wat doen jullie dan?

Happy Birthday my Potter!

Ik snap het. Het liefst zit ik alleen achter mijn bureau series te kijken ofzo en ik schrok ervan met welk gemak ik helemaal alleen op reis ging. Ik denk dat je voor jezelf moet accepteren dat je alleen-tijd nodig hebt en zorgen dat je sociale tijd afwisselt met alleen-tijd. Ik heb verder geen idee wat je kunt doen, maar ik kan je verzekeren dat je zeker niet de enigste bent hierin.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Ah dat heb ik continu. Maar dat heeft de reden dat ik ervaar dat die maatschappij zo ontzettend veel van me verlangt. Dat ik dit en dat en zus en zo moet doen on succesvol te zijn. En ik ben niet het type dat gelukkig wordt van belemmeringen en wanneer ik dingen moet. I sound like a little spoiled shit, but that's how it is for me. Misschien moet ik die dingen ook niet als belemmeringen maar als kaders zien maar hoe dan ook zorgt het er wel voor dat die andere 'eisen' die ik wel in de hand heb achterwege laat.

No growth of the heart is ever a waste

Je bent in iedergeval niet alleen. En ik krijg dit soort momenten altijd als mijn emotionele staat weer naar een depressie neigt. Ik heb mijn vrienden ook van mij afgestoten omdat mijn brein het enige brein was waar ik naar wilde luisteren / aandacht aan wil besteden. Ik ben kouder geworden en heb in mijn omgeving de I dont care houding aangenomen die mijn familie noet op de prijs stelt. Ik weet verder ook niet wat ik eraan moet doen en ik heb voor jou eigenlijk ook geen tips, behalve proberen te bedenken wat je er graag aan wil veranderen en een doel stelt. Hoe stom het ook is, is zou het ook aan je omgeving aangeven dat jij je zo voelt.

[ bericht aangepast op 29 aug 2015 - 13:53 ]

Sophisticated ignorance, write my curses in cursive...

Wel fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Bedankt voor de tips c:

Happy Birthday my Potter!

Ik ben inmiddels al volledig verdwenen uit de samenleving. Ik heb tot nu toe van iedereen behalve één vriendin gehoord dat niemand met mij wil omgaan omdat ik teveel problemen heb. Sindsdien probeer ik me heel afzijdig te houden omdat het anders alleen pijn oplevert. Gisteren nog, ik zei mijn Crush dat ik hem leuk vond maar dat ik wist dat hij niet hetzelfde vond, dit is wat ik terug kreeg: 'Ik kan gewoon niet tegen jouw problemen, je verpest het voor anderen.' So I'm pretty much done with the world. Hasta la vista, dikke doei, dan maar geen mensen om me heen. Maar heel eerlijk als het je even lukt vecht er toch voor om je niet volledig terug te trekken, het is echt heel eenzaam dan. Probeer een balans te vinden, dus zowel alleen tijd als soms iets opofferen voor een ander. Trust me zo eenzaam als dit, je denkt misschien dat het fijner is, maar echt niet. Dus doe gewoon rustig aan en probeer op je eigen tempo dingen af te spreken. Succes. (:

The truth is out there.