Zo klein als je bent, je kunt niet mee praten. - Stamcafé

Hallo,
Ik heb genoeg advies gekregen, dus heel erg bedankt iedereen!

[ bericht aangepast op 14 april 2016 - 18:07 ]

i wanna die with you once or twice.

-

[ bericht aangepast op 28 mei 2016 - 18:22 ]

i wanna die with you once or twice.

Ik heb geen idee hoe je dit in real life kunt oplossen, maar ik verbaas me er over dat je dit op Quizlet merkt. Ik ben een van die volwassenen waar je het over hebt (damn, ik voel me lang niet volwassen), maar ik heb eigenlijk niet het idee dat ik neerbuigend doe als mensen jonger zijn. Ik ga hier met veel meer jongere mensen om dan met mensen van mijn eigen leeftijd en ouder tbh.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Ik ben juist kinderlijk ingesteld, ik heb de grootste onzinnige dromen en kan me vermaken van de kleinste dingen. Niet dat ik er problemen mee heb :')

Maar misschien moet je even met ze praten. Het gaat vanzelf wel over.

Goh, op zich had ik dat vroeger een beetje, maar ik had dan ook enorm kinderlijke klasgenoten. Buiten dat 'kinderachtige' in je klasgenoten negeren en toch wat meer proberen om mee te praten, ook al lijkt dat 'te jong' voor je, zou ik niet echt weten wat je kan doen. Ik moet nu eerlijk zeggen dat ik tegen kinderen ook anders praat dan ik tegen tieners doe en misschien wel wat onderschat. Dat ligt aan de personen en niet aan jezelf, dus denk ik niet dat je er echt iets aan kan doen.

Ex astris, sciencia

Ik ben ook een van de 'volwassenen' denk ik, maar ik ga met iedereen hetzelfde om. Voor mij maakt het niet uit hoe oud je bent. Ik schik me wel in een gesprek c;

26 - 02 - '16

Natuurlijk is het ook de manier hoe het bij mij overkomt, ik kon ook met zekerheid zeggen dat er hier genoeg volwassenen zijn die wel normaal tegen me doen hoor(waaronder jullie). Maar sommige hier geven me keer op keer het gevoel dat ik mezelf moet bewijzen voor ze geloven dat ik hun ogen geen 'kind' meer hoef te zijn. Ik word erg boos van alle volwassen die geen respect voor mijn dromen kunnen opbrengen en me de grond instappen. Ik heb geen idee wat hun uiteindelijke doe hier van is, maar als ze zo door gaan zou het nog best eens kunnen werken. Ook merk ik het erg aan de reclame die ik voor m'n storys maak, veel mensen knappen al af als ze m'n leeftijd zien. (ik vraag weleens aan mensen wanneer ze een story lezen, meestal is het antwoord dan:
"Hij/zij moet minstens 13/14/15 zijn" Wat een voor oordelen Nu moet ik zeggen dat ik niet heel goed kan schrijven, maar ruimte om me te verbeteren is er altijd..)

i wanna die with you once or twice.

Oh, dat probleem heb ik ook. Leraren zeggen zelfs ook tegen mij hoe volwassen ik ben voor mijn leeftijd. Daarom zijn mijn vrienden op Quizlet meestal ouder dan ikzelf en ik heb eigenlijk (en ik vind vijftien jaar voor Quizlet ook redelijk jong) geen problemen ondervonden.
Op school heb ik er niet veel last van. Ik probeer me wat aan te passen, maar eigenlijk zit ik wel in een redelijk volwassen groepje.

Nu, jij bent elf, toen ik dat was, zat ik in het zesde leerjaar. Je staat wat voor ten opzichte van je klasgenoten, maar dat wil niet meteen zeggen dat je volwassen bent. Begrijp me niet verkeerd, maar volwassen zijn houdt niet alleen in dat je achttien of ouder bent.
Als ik nu denk aan het omgaan met een elfjarige, ja, dat geef ik toe, dat schrikt me af. Maar ik denk dat het normaal is.
Je zegt zelf dat de jongens over "aparte" onderwerpen praten, maar meisjes praten daar ook over, hoor. Het feit is dat er een grote kloof zit tussen elf en vijftien, deels omdat jij nu de puberteit in gaat en ik deze uitga.

Ik begrijp best dat je je ouder voelt bij je leeftijdsgenoten Hoe zit de connectie tussen twaaf en dertienjarige?

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Nee, je begrijpt het verkeerd, ik voel mezelf helemaal niet 'volwassener' dan andere kinderen. Zij zijn juist te gene die mij die naam geven en me daarom uitsluiten. Maar het zou wel weer aan mezelf liggen , het is meer dat ik ook een menig heb en die niet mag laten horen. Vandaar de titel van deze topic... Twaalf en dertien? Haha, die behandelen me niet zo... Moet ik ook maar dingen gaan doen die niet zo leuk meer vind, alleen om erbij te gaan horen? Moet ik me dan ook echt zo gaan gedragen als iedereen van me verwacht? Moet ik alles aan de kant schuiven. Al mijn dromen opgeven alleen omdat iedereen blijft zeggen dat ik het niet kan? Moet ik dat toegeven? Moet ik dan niet meer naar mezelf luisteren maar dan hen? Ik zeg ook niet dat je me aardig moet vinden, alleen ik zit ook sites waar niemand mijn leeftijd weet, ik heb gewoon het idee dat je daar beter kan praten met mensen, alleen omdat mensen dan, wat je zegt 'afschrikken' Maar ja, laat ook maar. Het zal wel zoals altijd weer aan mezelf liggen Ik moet maar weer eens gaan praten over onderwerpen die mijn klasgenoten aanspreken, puur omdat ik dan bij hoor?

[ bericht aangepast op 5 jan 2016 - 18:33 ]

i wanna die with you once or twice.

Ik denk dat ik je wel een beetje begrijp. Zeker als iedereen je altijd verteld 'Ja, iedereen vindt zichzelf volwassen voor zijn leeftijd'.
Ik had er zelfs altijd last van als ik mensen vertelde dat ik wilde schrijven bijvoorbeeld of over de series die ik kijk. Dan zeiden vrienden altijd 'doe niet zo volwassen en kom touwtje springen', toen ik jonger was dan hea. Zelf had ik helemaal niet het idee dat ik volwassener was, maar iedere keer dat ik mijn mond open trok klok ik volgens andere kinderen als een oude vrouw naar hun mening. Ik denk dat dat is wat je bedoelt? En dat je vervolgens 'afgewezen' wordt door oudere kinderen omdat je misschien wel mee kan praten, maar niet 'oud genoeg' bent?

Mijn beste vriendin is drie jaar jonger dan ik zelf ben, maar komt prima mee met mijn gedachten en onderwerpen, dus ik zit totaal niet met het leeftijds verschil. Ik vind het heel vervelend dat je het idee heb dat mensen op quizlet ook zo zijn . Ik denk dat andere wel gelijk hebben als ze zeggen dat je je een beetje moet schikken om met je klasgenoten om te kunnen gaan, maar voor echte vrienden kan je natuurlijk altijd ergens anders op zoek. Je hoeft niet toe te geven en jezelf helemaal aan te passen, want echte vrienden kan je bijvoorbeeld hier op quizlet worden met mensen waarmee je wel goed kan praten (en ik weet zeker dat niet iedereen op quizlet op leeftijd let). Maar je moet hun ook kunnen accepteren als ze het over bepaalde onderwerpen willen hebben, zolang het maar niet een vervelend gesprek wordt, net zoals hun moeten kunnen accepteren dat jij soms over jouw eigen onderwerpen wil kunnen praten, maar daar moet je geduld mee hebben, dat is niet iets waar je direct iets aan kan doen.

We've lived in the shadows for far too long.

Stuur me een voorbeeld

You are my piece of paradise.

Hmm. Ik vind dit best lastig. Ik vind het namelijk raar als mensen zeggen zichzelf "volwassener" te voelen dan andere. Ik ben namelijk van mening dat iedereen volwassen is op zijn eigen manier. Soms kan je volwassen zijn, soms ook niet. Ligt denk ik aan je omgeving.
En zoals hierboven gezegd is. Als ik er nu aan denk om met een 11-jarige om te gaan dat schrikt mij eerlijk gezegd ook een beetje af. Het is niet omdat je kinderachtig bent maar meer omdat jij nu in een levensfase zit waar ik ondertussen uit ben. Zoals al hier boven genoemd, jij komt net in de puberteit en ik ben er gelukkig alweer uit. Dat zijn gewoon kleine dingetjes die het verschil maken maar dat betekend niet dat mensen je moeten buiten sluiten. In het echt vind ik het allemaal losers en als ze je daarom buitensluiten is het stom. Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik niet weer hoe je in het echt bent en of er misschien andere redenen zijn waarom ze je buitensluiten. Niet dat dat ooit goed is natuurlijk maar goed.
Op Q is de situatie anders. Toen ik net op Q raakte was ik ook jong. Een jaar of negen, toen ik het forum ontdekte was ik 10. Zelf heb ik mezelf nooit buitengesloten gevoeld. Natuurlijk waren er mensen die veel ouder waren en stom deden maar die negeerde ik gewoon en ik ging mensen zoeken mij wel serieus namen en wel gewoon normaal deden. Ik raad jou aan dat ook te doen, hoe moeilijk het soms kan zijn. Het heeft geen zin om zomaar bij een 21 jarige aan te kloppen want dat kan gewoon heel vreemd over komen, ook al klinkt dat gemeen. Het is toch een leeftijdsverschil van 10 jaar en probeer jij je eens voor te stellen dat je vrienden zou worden met iemand van vijf jaar, dat zou op dit moment op hetzelfde neerkomen want jullie zitten ook in een andere leeftijdsfase.
Wat ik je dus wil aanraden is tandjes op elkaar en mensen zoeken die jou wel leuk vinden. Hoe ouder je wordt, hoe minder dit probleem gaat optreden. Daarnaast zitten er genoeg twaalf, dertien en veertien jarig op deze site die zichzelf ook "volwassener" gedragen dan andere. Ik denk dat je met deze mensen wel een klik kan gaan vinden.

"Ignite, my love. Ignite."

Kerstkoekje schreef:
Hmm. Ik vind dit best lastig. Ik vind het namelijk raar als mensen zeggen zichzelf "volwassener" te voelen dan andere. Ik ben namelijk van mening dat iedereen volwassen is op zijn eigen manier. Soms kan je volwassen zijn, soms ook niet. Ligt denk ik aan je omgeving.
En zoals hierboven gezegd is. Als ik er nu aan denk om met een 11-jarige om te gaan dat schrikt mij eerlijk gezegd ook een beetje af. Het is niet omdat je kinderachtig bent maar meer omdat jij nu in een levensfase zit waar ik ondertussen uit ben. Zoals al hier boven genoemd, jij komt net in de puberteit en ik ben er gelukkig alweer uit. Dat zijn gewoon kleine dingetjes die het verschil maken maar dat betekend niet dat mensen je moeten buiten sluiten. In het echt vind ik het allemaal losers en als ze je daarom buitensluiten is het stom. Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik niet weer hoe je in het echt bent en of er misschien andere redenen zijn waarom ze je buitensluiten. Niet dat dat ooit goed is natuurlijk maar goed.
Op Q is de situatie anders. Toen ik net op Q raakte was ik ook jong. Een jaar of negen, toen ik het forum ontdekte was ik 10. Zelf heb ik mezelf nooit buitengesloten gevoeld. Natuurlijk waren er mensen die veel ouder waren en stom deden maar die negeerde ik gewoon en ik ging mensen zoeken mij wel serieus namen en wel gewoon normaal deden. Ik raad jou aan dat ook te doen, hoe moeilijk het soms kan zijn. Het heeft geen zin om zomaar bij een 21 jarige aan te kloppen want dat kan gewoon heel vreemd over komen, ook al klinkt dat gemeen. Het is toch een leeftijdsverschil van 10 jaar en probeer jij je eens voor te stellen dat je vrienden zou worden met iemand van vijf jaar, dat zou op dit moment op hetzelfde neerkomen want jullie zitten ook in een andere leeftijdsfase.
Wat ik je dus wil aanraden is tandjes op elkaar en mensen zoeken die jou wel leuk vinden. Hoe ouder je wordt, hoe minder dit probleem gaat optreden. Daarnaast zitten er genoeg twaalf, dertien en veertien jarig op deze site die zichzelf ook "volwassener" gedragen dan andere. Ik denk dat je met deze mensen wel een klik kan gaan vinden.

Kerstkoekje schreef:
Het heeft geen zin om zomaar bij een 21 jarige aan te kloppen want dat kan gewoon heel vreemd over komen, ook al klinkt dat gemeen.

i wanna die with you once or twice.

Zelf ben ik 22 en heel eerlijk? Ik 'weiger', om het zo maar te zeggen, bewust zulke banden en relaties met 11-jarigen om en rond die leeftijd. Om de simpele reden dat jullie in een heel andere fase zitten. Natuurlijk ga ik niet anders naar jullie kijken of jullie buitensluiten, maar ik let wel wat beter op mijn woorden. Met sommige onderwerpen ga ik geen gesprek aan met jullie, dat vind ik veel fijner om met mijn eigen leeftijdgenoten te doen en jullie veel te jong zijn ervoor. Zo af en toe wil ik heus wel een gesprek aangaan, maar heel eerlijk, voel ik me steeds minder thuis hier op Quizlet.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ik bedoel ook niet dat ik perse met volwassen moet praten het enige wat ik wil is gewoon vrienden hebben de me accepteren zoals ik ben. Dat kan ik dus niet, vooral nu ik aan het denken word gezet door alle kinderen/mensen die zeggen dat ik niet kan wat ik wel wil. Dat is schrijven en al mijn gevoelens daarin kwijt kunnen. Ik ben erg met schrijven bezig en dat is ook iets dat de kinderen 'afschrikt' en echt ik doe zo mijn best, maar het lukt gewoon niet. Dat nu iedereen zegt dat ik contact zoek met 21 jarige mensen is dus niet waar. Het is alleen dat ik daar soms mee in gesprek raak, door een reactie op een story/quiz. Het is geen bewuste keuze. Maar ik vind het ook niet leuk dat veel mensen in de reacties zeggen dat ik mezelf 'volwassener' vind. Want dat is juist niet zo, ik speel gewoon nog met barbies en vind de kinderachtigste dingen leuk. Dat ik dan soms weleens praat met oudere kinderen komt ook door reacties. Dus doe alsjeblieft niet of ik onhandig ben in het omgaan met mensen, of denk dat ik dit zelf allemaal veroorzaak...

i wanna die with you once or twice.