Ik moet het echt allemaal even kwijt en ik weet niet wie het allemaal gaat lezen maar ik moet echt mijn hart even luchten...
Mijn vriend en ik zijn volgende week, 9 maandjes samen. Op zich is dat allemaal heel fijn en ik ben ook dolgelukkig met hem, maar zijn moeder haalt echt het bloed van onder mijn nagels. En dat al vanaf het begin dat mijn vriend en ik samen zijn. Ik weet echt niet wat ik haar in de weg heb gelegd, maar de laatste tijd doet ze zelf niet eens de moeite meer om het te verbergen en het vreet echt aan mij.
Het begon allemaal vrij onschuldig, ze ging naar een waarzegster en daar begon ze met vragen te stellen over mij en mijn leven. Ik voelde me er best ongemakkelijk bij, maar besloot om hier niets van te zeggen aangezien ik best kan aannemen dat er mensen zijn die hier in geloven. Ik dacht gewoon dat ze me op die manier wilde leren kennen. Niet dus...Haar reisjes naar de waarzegster draaiden uit op sessies waarin verteld werd dat ik bazig was, dat ik niet geschikt was voor haar zoon en dat onze relatie van korte duur zou zijn. Dit ben ik te weten gekomen via mijn vriend en zijn pleegbroertjes. Ook hier heb ik niets van gezegd aangezien ik de vrede wilde bewaren. Wat kon ik immers doen tegen de moeder van mijn vriend?
Enkele maanden later kreeg mijn vriend sms'jes aan van zijn moeder terwijl wij boven in zijn kamer zaten. We waren de dag ervoor, op vrijdag, naar Westmeerbeek gereden voor een repetitie van mij. Het is voor ons best ver rijden aangezien we toch een 50 minuutjes onderweg zijn. Maar goed, we kwamen op vrijdagavond aan rond 23u bij zijn thuis en gingen meteen naar boven omdat iedereen al lag te slapen. In haar sms'jes stonden letterlijk dat zij geen hotel was en dat het leek dat ik alleen naar hem thuis kwam om te slapen. Ze beweerde dat het nooit laat genoeg kon zijn en dat we dan een hele dag in ons bed lagen. Moet je weten dat we altijd rond 10 uur opstaan in het weekend.
Ze beweerde dan ook dat ik nooit iets wilde doen met hen als er iets werd voorgesteld en dat ik vond dat hun gezin te min was voor mij. Ze vroeg in haar sms'jes echt letterlijk waarom ik zelfs nog moeite deed om langs te gaan bij hun. Ze vertelde ook dat ze mij uiterst onbeleefd vindt, wat ik echt niet snap aangezien ik iedereen altijd beleefd begroet als ik binnenkom. Ik doe zelfs de moeite om iedereen een kus op de wang te geven!
Ik heb in ieder geval elk bericht bijgehouden, mijn vriend heeft er printscreens van genomen en deze naar me doorgestuurd omdat ik dat had gevraagd nadat ik alles had gelezen op mijn vriend zijn mobieltje. Ook hier heb ik nooit iets van gezegd tegen haar.
Weer een tijd later, gingen we naar de communie van het petekindje van mijn vriend. Doordat de communie op donderdag viel, vrij vroeg in de ochtend, leek het voor iedereen een goed idee dat ik bleef slapen van woensdag op donderdag. Mijn vriend had dit gevraagd en het was allemaal goed...Tot ik binnenkwam. Ik liep door de voordeur, gaf mijn schoonmoeder een kus op de wang ter begroeting en haar reactie was zo onbeleefd. Ze keek me aan van top tot teen en vroeg vervolgens doodserieus waarom ik er weer bij was.
Ik dacht eerst dat ze een grapje maakte, maar al snel besefte ik dat het niet zo was. Ik voelde me echt slecht op dat moment maar heb ook toen niets gezegd. Als ik had gezegd wat ik dacht, was de kans waarschijnlijk erg groot dat ik niet meer binnen mocht komen of zo. Ik heb er wel over gepraat met mijn vriend en hij begreep hoe ik me voelde. Hij heeft zijn moeder hier ook over aangepakt maar dit zonder resultaat.
Ondertussen waren er ook nog andere dingen voorgevallen die niet echt noemenswaardig zijn maar dit alles heeft er wel voor gezorgd dat ik me niet meer welkom voel daar. Ik ben al een maand of 3 niet meer blijven slapen daar, mijn vriend is nu elk weekend hier omdat hij weet hoe ik me voel en omdat hij niet wilt dat ik me zo slecht voel door haar. Maar nu krijg ik dat ook op mijn neus dat ik niet meer langs kom. Ik kan echt helemaal niets goed doen voor dat mens. Weet je zelfs dat ze me jaloers probeerde te maken met verhaaltjes over een vrouwelijke uitwisselingsstudente die heel close was met mijn vriend? En dat dat meisje op dates was gegaan met hem. Achteraf bleek dit gelogen te zijn, iets waar ik al helemaal niet tegen kan.
Afgelopen weekend vroeg ze of we mee naar Duitsland gingen voor een weekendje. Ik geef eerlijk toe dat ik dat geweigerd heb omdat ik weet dat het anders dik tegen mijn zin zou zijn. Mijn vriend wou echter niet alleen gaan dus besloten we om thuis te blijven. Mijn schoonmoeder heeft toen mijn vriend zijn petekindje laten bellen naar ons om haar te laten smeken of we echt niet naar Duitsland kwamen. Hierdoor hadden mijn vriend en ik achteraf ruzie.
Hij wilde gaan voor het kindje, iets wat ik helemaal begrijp...Maar ik wil niet dat zijn moeder haar zin krijgt gewoon door het zo smerig te spelen. Ik weet dat het wel zijn moeder blijft, ik wil hem ook niet laten kiezen maar ik weet echt niet hoe lang ik dit nog vol ga houden.
Zijn moeder heeft me echt al ver gedreven en tot nu toe heb ik er nooit iets van gezegd maar ik vrees dat één van de dagen mijn geduld op zal zijn. Ze laat zelfs haar andere schoondochter, een vriendin van mijn zus, onderzoek doen naar mij nu omdat ik alleen thuis ben voor een hele maand. Ze wilt me echt controleren op alles wat ik doe en met wie. En ergens vrees ik dat ik haar op een bepaald moment zo hard zal aanpakken dat ik niet meer welkom ben en dat de hele familie me zal buitensluiten. Ik wil mijn vriend dit niet aandoen, zeker niet...Ook al zegt hij dat ik het me niet moet aantrekken. Blijkbaar is dat gewoon wie zij is. Een vreselijk vervelend mens...
Maar ik weet echt niet meer wat ik moet doen? Ik ben het beu om me zo te laten doen door haar. Ik heb mijn trots en het spelletje moet ergens stoppen. Dus enige raad voor mij? Kan iemand me zeggen wat ik het best kan doen zonder dat ik het erger maak?
Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.
