op een frisse zomernacht
het was al zo'n acht uur
bewonderde ik de natuur
wat had men toen niet gedacht
mijn benen waren gekruist
naast mij lag een koek
ik wreef enkele kruimels van mijn broek
want dat leek mij nu eenmaal juist
mijn oordopjes zaten in
scrollend op mijn telefoon
de nacht leek tot nu toe erg gewoon
maar toen zag ik een oude vriend(in)
het was dat ene schatje met diens huid roetzwart
die ene met de verfrommelde kop
het mopshondje herkende me en lachte volop
en verwarmde zo mijn kinderhart
// ja, het was weer tijd voor een deel twee in de mopshondengedichtenserie woohoo!
[ bericht aangepast op 27 feb 2017 - 15:31 ]
Heaven is a place that we all have
