• STATUS: AFGELOPEN



    Anna besluit op negentien jarige leeftijd haar thuisland te verlaten en naar Duitsland te verhuizen, om alle herinneringen en ellende daar achter te laten. Eenmaal in Hamburg word ze kamergenoot van een meisje genaamd Josi, waarmee ze heel erg goed bevriend raakt.
    Op een dag, als Anna door de straten van Hamburg loopt verliest ze haar ketting. Wanhopig gaat ze op zoek en raakt ze in paniek, omdat ze bang is dat ze haar enige herinnering aan Nederland zojuist verloren is.

    Dan ontmoet ze een jongen genaamd Sakias die haar uiteindelijk haar ketting terug bezorgd. De jongen meent haar ergens van te kennen maar dat is volgens Anna onmogelijk, omdat ze meent dat ze nooit eerder in Duitsland is geweest.
    Maar als snel komt ze erachter dat, dat niet helemaal klopt. En de vrouw waaraan ze een gruwelijke hekel heeft, zonder precies te weten waarom.. Blijkt de moeder van Sakias te zijn.


    ...“Ben je iets verloren?” Ik schrik op van iemand die mijn hand vast pakt en me overeind wil helpen. Ik trek geschrokken mijn hand terug en schud even mijn hoofd. En in de gauwigheid vang ik een flits op van een meisje met blonde lange haren. “Nee..” Mompel ik beteuterd en ik wil weer verder gaan met zoeken. Het is voor het eerst sinds de drie maanden dat ik hier woon dat iemand, buiten Josi, me op straat aanspreekt. En op het moment dat ik denk dat het meisje weer verder loopt, net als de rest doet, gaat ze tegenover me op de grond zitten om mee te zoeken.

    “Wat zoek je?” Probeert ze dan nog is. Maar als ik nu goed naar haar stem luister vind ik het een aparte en een vreemde stem voor een meisje dus verbaasd kijk ik op. Mijn verbazing is echter nog alleen maar groter als ik zie dat het geen meisje is, maar een jongen die tegenover me op de grond zit. Zijn haar blonde lange haar is vastgebonden in een paardenstaart en hij kijkt me met een lieve glimlach aan. “Ik zei.. Wat zoek je?” Probeert hij dan nog eens. ...


    ... Larissa staat in de deur opening met haar gezicht naar de woonkamer, terwijl Sakias mijn aandacht probeert te trekken. “Anna.. ik..” Ik ril weer een keer en wrijf met mijn handen over mijn bovenarmen. “Wil je, je vest weer?” Ik knik even en Sakias pakt mijn vest weer van de kapstok en houdt het me voor. “Ik wilde je eigenlijk iets .. zeggen..” En op het zelfde moment dat ik Sakias vragen aankijkt komt er een vrouw de gang ingelopen. “Dus dit is Anna?” Klinkt het lief en vrolijk. Ik draai mijn hoofd een kwartslag. De blik in de ogen van die vrouw verlammen me voor enkele seconden, dan kijk ik Sakias even verschrikt aan. Zijn idool, die ik daar straks heimelijk verafschuwde was… zijn moeder? ...


    In deze story komen onderwerpen voor die bijna nergens hier op Quizlet te lezen of te vinden zijn en daarom (voorlopig) toch nog wel enigzins orgineel zijn. Lijk het je wat, dan zou ik zeggen;'Neem een kijkje en neem een abo als je het leuk vindt :Y).' 'I passed a stranger who had your eyes'

    [ bericht aangepast op 24 aug 2011 - 21:12 ]


    Wie du mir, so ich dir.


    Wie du mir, so ich dir.

    KirstenSnaps schreef:
    (...)
    Not *,*? Ik vind dit persoonlijk een van mijn beste tot nu toe. Hoe kan dat dat je die niet kende? Je moest je schamen :3

    Geen idee! Ik ga me heel diep schamen in een hoekje nu.


    Ik lach de wereld uit, en dans mijn twijfels weg

    3AM schreef:
    (...)
    Geen idee! Ik ga me heel diep schamen in een hoekje nu.
    Ghehehe :3 ik heb ook zoveel verhalen, dus ik neem je niets kwalijk (pirate)


    Wie du mir, so ich dir.

    [ bericht aangepast op 13 mei 2011 - 23:11 ]


    Wie du mir, so ich dir.


    Wie du mir, so ich dir.


    Wie du mir, so ich dir.


    Wie du mir, so ich dir.


    Wie du mir, so ich dir.


    Wie du mir, so ich dir.


    Wie du mir, so ich dir.

    [ bericht aangepast op 19 mei 2011 - 20:54 ]


    Wie du mir, so ich dir.


    Wie du mir, so ich dir.

    31.1 Oud verdriet t/m Erpiloog zijn nu geupload. Het verhaal is hierbij ook tot een einde gekomen


    Wie du mir, so ich dir.

    Ik moet het nog steeds lezen... :x


    Ik lach de wereld uit, en dans mijn twijfels weg

    Dat is echt een mooie titel.


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.