• ...ik de laatste paar dagen echt niet meer kan slapen, omdat ik bang ben voor school? Het begon met de feestdagen, opblijven tot een uur of 12. En nu lig ik gewoon om half 4 nog steeds wakker. ><

    Ik zit dus vreselijk tegen school op. Nu ik het erover heb breekt het zweet me al uit. Een week voor de vakantie heb ik niets anders gedaan dan spijbelen, en ik wil dan ook totaal niet terug. Maar ik kan natuurlijk niet zomaar weg blijven. Ik weet niet wat het is. Ja, een soort angst, waar ik me geen raad mee weet. ><

    Iemand die hetzelfde heeft en/of mij kan helpen..?

    [ bericht aangepast op 29 dec 2009 - 3:20 ]


    This is how we like to do it in the murder scene.

    Jep.
    Ik heb geen vrienden in de klas. Nou ja, 2 jongens, maar daar heb ik tijdens de lessen niets aan. Ik zit in een richting die ik haat en wacht ondeduldig op mijn 18de verjaardag (5 mei pas) dan ben ik niet meer leerplichtig.
    Ik vanaf na de herfstvakantie meer gespijbeld dan naar school gegaan. Ik heb/had het zo moeilijk. Ik heb wekelijks afspraak met het CLB. Maar het verbeterd hem niet echt.
    Op vlak van school zit ik dik in de problemen. Ik ben amper in orde met papieren, heb meer lessen gemist dan gevolgd, heb haat aan leerkrachten en wil ze vermijden. En zo kan ik nog verder blíjven gaan.
    Dus enige oplossing is misschien het CLB. Maar ik waarschuw je. CLB suckt. Het is gewoon lang gezeur en gezaag, maar je verbeterd niets. Zo is het bij mij toch.
    Ik zou je graag helpen, maar dat kan ik niet als ik mezelf ook niet kan helpen.
    Sorry en succes nog!


    You don't run, not when you're with us. You stand your ground and fight.

    Pon schreef:
    Jep.
    Ik heb geen vrienden in de klas. Nou ja, 2 jongens, maar daar heb ik tijdens de lessen niets aan. Ik zit in een richting die ik haat en wacht ondeduldig op mijn 18de verjaardag (5 mei pas) dan ben ik niet meer leerplichtig.
    Ik vanaf na de herfstvakantie meer gespijbeld dan naar school gegaan. Ik heb/had het zo moeilijk. Ik heb wekelijks afspraak met het CLB. Maar het verbeterd hem niet echt.
    Op vlak van school zit ik dik in de problemen. Ik ben amper in orde met papieren, heb meer lessen gemist dan gevolgd, heb haat aan leerkrachten en wil ze vermijden. En zo kan ik nog verder blíjven gaan.
    Dus enige oplossing is misschien het CLB. Maar ik waarschuw je. CLB suckt. Het is gewoon lang gezeur en gezaag, maar je verbeterd niets. Zo is het bij mij toch.
    Ik zou je graag helpen, maar dat kan ik niet als ik mezelf ook niet kan helpen.
    Sorry en succes nog!


    Wat houd het CLB in? Is dat iets als het GGZ (geestelijke gezondheids zorg)? Want daar ben ik al eens geweest, en ik wil voor geen goud terug... Verder ben ik nog niet eens met mijn vervolgopleiding begonnen.. Ik moet mijn diploma nog halen, en dan verder tot m'n 18e. Ik heb wel een vervolgopleiding die me waarschijnlijk beter bevalt dan wat ik nu doe, maar ik moet er eerst wel voor zorgen dat ik daar uitgeloot word. Anders zou ik door moeten leren op dezelfde school als waar ik nu zit, en dat zou echt een hel worden.. Ik wil niet terug.
    Jij hoeft geen sorry te zeggen. Ik denk niet dat iemand hier iets aan kan doen. Jij ook succes!


    This is how we like to do it in the murder scene.

    Wat is er dan zo erg aan jou school?


    All was well.

    Kingdom schreef:
    Wat is er dan zo erg aan jou school?


    Ik heb eigenlijk geen idee. Zodra ik daar een voet over de drempel heb gezet bouw ik een soort van muur om me heen. Ik voel me daar ongemakkelijk, bang, onzeker. Het is een soort angst waarvan ik niet precies weet wát het precies is.

    [ bericht aangepast op 29 dec 2009 - 13:04 ]


    This is how we like to do it in the murder scene.

    Ik heb dat soms ook. De reden bij mij is dat ik in het eerste en tweede middelbaar niet echt een vriendelijke leerkracht heb gehad. Dat zal me onbewust getraumatiseerd hebben ofzo (x. Misschien is het ook zoiets bij jou?


    Oh, I may be on the side of the angels... but don't think for one second that I am one of them.

    Ik heb het zelfde,ik voel me niet op me gemakt in mijn klas en ik word een beetje gek van mijn vrienden en mensen bij wie ik in de pauze zit.En ik heb het gevoel alsof ik voor jan lul opschool zit,ik leer er toch niks.

    Het eenigste wat je kan doen is verstand op 0 blik op oneindig,denk ik.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Patato schreef:
    Ik heb dat soms ook. De reden bij mij is dat ik in het eerste en tweede middelbaar niet echt een vriendelijke leerkracht heb gehad. Dat zal me onbewust getraumatiseerd hebben ofzo (x. Misschien is het ook zoiets bij jou?



    Nouja, er is wel veel gebeurd in de eerste klas. Maar daarvoor ben ik naar het GGZ gegaan (waar ik inmiddels ook al een jaar niet meer heen hoef). Afgelopen jaar ging het ook goed, qua cijfers dit jaar ook wel. En last van onvriendelijke leraren heb ik niet. S:


    This is how we like to do it in the murder scene.

    Luctus schreef:
    Ik heb het zelfde,ik voel me niet op me gemakt in mijn klas en ik word een beetje gek van mijn vrienden en mensen bij wie ik in de pauze zit.En ik heb het gevoel alsof ik voor jan lul opschool zit,ik leer er toch niks.

    Het eenigste wat je kan doen is verstand op 0 blik op oneindig,denk ik.



    Pff, dat is wel lastig.. Meestal houd ik dat maar 1 tot 2 dagen vol, waarna ik weer begin te spijbelen.


    This is how we like to do it in the murder scene.

    Ik heb dat wel al eens gehad, ja. En ik weet precies wat je bedoelt. Ik nam me dan altijd voor dat ik moest uitkijken naar het punt waarop ik naar huis kan en elke les per les te nemen.
    Daarmee bedoel ik net zoals men zegt 'van dag tot dag leven'.
    Als je bang bent voor een test, moet je niet denken: 'Oh nee, het volgende uur is die test!' maar wel: 'Nu zit ik nog in deze les en hoef ik de test nog niet te doen.'

    Ik hoop dat het helpt.
    Al weet ik niet waarom je net bang bent voor school.


    You are the poetry Shakespeare was missing.

    xPAGES schreef:
    (...)

    Nouja, er is wel veel gebeurd in de eerste klas. Maar daarvoor ben ik naar het GGZ gegaan (waar ik inmiddels ook al een jaar niet meer heen hoef). Afgelopen jaar ging het ook goed, qua cijfers dit jaar ook wel. En last van onvriendelijke leraren heb ik niet. S:

    Hmm, dan weet ik het eerljk gezegd ook niet :/. Misschien ben je zoiets wat leerkrachten 'schoolmoe' noemen. Dan denk ik dat het het beste is dat je er met een leerkracht over praat.


    Oh, I may be on the side of the angels... but don't think for one second that I am one of them.

    Patato schreef:
    (...)
    Hmm, dan weet ik het eerljk gezegd ook niet :/. Misschien ben je zoiets wat leerkrachten 'schoolmoe' noemen. Dan denk ik dat het het beste is dat je er met een leerkracht over praat.



    Schoolmoe? Wat houd dat in?
    Ik denk wel dat, dat het beste is inderdaad.. Ik kan niet oneindig lang met dit probleem rond blijven lopen en spijbelen.


    This is how we like to do it in the murder scene.

    xPAGES schreef:
    (...)

    Schoolmoe? Wat houd dat in?
    Ik denk wel dat, dat het beste is inderdaad.. Ik kan niet oneindig lang met dit probleem rond blijven lopen en spijbelen.

    Dat komt voor wanneer de leerling het echt niet meer ziet zitten om naar school te gaan, zichzelf elke dag moet pushen. Dus misschien zit je er wel mee. Maar volgens mij gaat het er verloop van tijd vanzelf weg.


    Oh, I may be on the side of the angels... but don't think for one second that I am one of them.

    Sehnsucht schreef:
    Ik heb dat wel al eens gehad, ja. En ik weet precies wat je bedoelt. Ik nam me dan altijd voor dat ik moest uitkijken naar het punt waarop ik naar huis kan en elke les per les te nemen.
    Daarmee bedoel ik net zoals men zegt 'van dag tot dag leven'.
    Als je bang bent voor een test, moet je niet denken: 'Oh nee, het volgende uur is die test!' maar wel: 'Nu zit ik nog in deze les en hoef ik de test nog niet te doen.'

    Ik hoop dat het helpt.
    Al weet ik niet waarom je net bang bent voor school.


    Het is niet zozeer dat ik bang ben voor toetsen, want ik sta er vrij goed voor en proefwerken zijn nooit echt problemen voor mij. Zelfs al heb ik ze eens niet geleerd. Het is eerder mijn omgeving. Ik voel me daar erg onzeker.
    Ik ben in korte tijd veel vrienden kwijt geraakt, waarvan er een paar bij mij op school/in de klas zitten. Daarom voel ik me er erg alleen. Bijna niemand praat met me, het lijkt alsof ik doorzichtig ben ofzo. Ik heb het er al eens met mijn moeder over gehad, en die zegt dat het aan mij ligt. Omdat ik erg in mezelf gekeerd ben. S: M'n moeder weet echter niet dat het steeds erger word, en dat ik spijbel. Maar dat zal vast niet lang meer duren. Ik ben te bang om nog naar school te gaan, al weet ik niet precies waarom.


    This is how we like to do it in the murder scene.

    Patato schreef:
    (...)
    Dat komt voor wanneer de leerling het echt niet meer ziet zitten om naar school te gaan, zichzelf elke dag moet pushen. Dus misschien zit je er wel mee. Maar volgens mij gaat het er verloop van tijd vanzelf weg.



    Oh, zo. Ja, dat klopt wel. Ik heb er slapeloze nachten van, soms word ik er zelfs ziek van. En dat maakt de situatie niet beter. S: Ik hoop dat het vanzelf weg gaat!


    This is how we like to do it in the murder scene.

    Meschien moet je met iemadn praten,weer terug naar de ggz gaan ofzo.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall