Haihai!!
Euhm....ik ben nu in een soort van Shakespeare-mood enne dus heb ik deze gedicht zonder te beseffen gemaakt. Eigenlijk vind ik van mezelf dat het wel mooi is en ik had niet eens het besef dat dat op elkaar rijmden. Het was gewoon oké ik schrijf een paar woorden op en dan kwam dit eruit 
Dus wil ik deze gedicht gebruiken voor een wedstrijd en ik wil weten wat jullie ervan vinden 
de ziel blijft drijven als een zon die blijft schijnen, de nacht valt zoals de sterren die maar blijven. De nacht vult op en verbergt zich dan weer in de horizon, de zon schijnt vol en verdwijnt weer neer. De tranen die worden gelaten zoeken een weg naar vrede, verder dan iemand zal denken zouden ze het nooit weten. De lach die siert op de nacht van een vreugdevolle ster, blijft hij schijnen in de nacht
Wat vinden jullie, tips, suggesties, vragen, opmerkingen? ZE zijn welkom behalve haat-reacties 
FireFlies Above My Head
