Ik ben de laatste tijd erg vaak boos. Ik moest gister naar een wedstrijd kijken en daar wilde ik niet naartoe maar mijn moeder heeft me er naartoe gesleept en toen was ik de hele tijd boos en chagrijnig. Ook tegen de kinderen van mijn team. (volleybal) Nu moest ik dus vandaag kranten rondbrengen met een vriendin en hebben we ruzie gekregen en ben ik weggelopen naar huis. Ik ben dan ook de laatste tijd zwaar chagrijnig en boos. Toen ik gister na die wedstrijd dus naar huis ging kreeg ik weer ruzie en moest ik naar mijn kamer. Daar heb ik met allerlei dingen door mijn kamer liggen gooien, de muziek loeihard aan en toen kwam mijn vader naar boven en werd hij ook nog boos omdat ik niet met mijn spullen mocht gooien. Dus wéér ruzie.
Ik snap niet waarom ik zovaak zoveel ruzie heb en niet alleen met mijn ouders maar ook met vrienden. Mijn ouders zeggen dat ik zo geen vrienden maak maar op het moment wil ik ook helemaal geen vrienden hebben. Je hebt niks aan ze. Ik voel me om de een of andere manier wel opgelucht als ik boos ben. Ik zit hier erg mee en weet niet wat ik moet doen.
Bedankt voor het lezen als je dit hebt gelezen aangezien ik hier erg mee zit. Als dit je niks interesseert moet je ook geen reactie geven
Queen of Hell is my name