Ik was 23 februari jarig, en van mijn peetouders kreeg ik een heel mooi armbandje. Paarse steentjes, en een slotje met glinstertjes. De steentjes waren van echt kristal en het slotje van echt zilver.
Ik was er echt heel erg blij mee, want ik vond hem heel mooi. Ook had ik niet bepaald het idee dat het erg goedkoop was.
Vandaag had ik weer school dus ik dacht: ik doe voor één dag het armbandje om om hem te laten zien.
Grote fout.
Zit ik net zo in m'n zus 'r kamer te zoeken, en ik zag de oorbelletjes die ze op mijn verjaardag had gekregen van mn peetouders, als kleinigheidje. (Dat doen ze altijd.)
Meteen moest ik denken aan mijn armbandje, dus ik keek naar mijn pols. Daar was ie niet! Dus ik raak meteen in paniek, want ik wist dat ik hem om had naar school. Een vriendin had er namelijk vandaag een opmerking over gemaakt.
Dus ik helemaal in paniek, want waar is dat ding!? Overal in mijn kamer gezocht, in huis. Nergens. Dus ik ben hem vast op school kwijt geraakt!
Ik voel me zó ongelooflijk kut, verdrietig en teleurgesteld in mezelf. Ik had dat armbandje gewoon niet om moeten doen! Ik vind het zó kut! Ik vind het zo zielig voor mijn peetouders :[
Misschien ligt ie morgen bij de concierge, maar ja.. Zo'n duur-uitziend armbandje kan iedereen gewoon meenemen.. Wish me luck guys. :[
You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?
