I wanna be a human to be with you [TH] *3* - Uitkomsten

Ja (3 x uitgekomen)

‘Ariel zullen we terug gaan?’ ‘waarom?’ vraagt ze zonder om te kijken naar haar kleine vriend en verder te zoeken naar spulletjes. ‘Nou, het zal zo wel donker worden en dan mag je niet meer buiten zijn van je vader’ Ariel zucht en zwemt op haar kleine vriend af. ‘waarom denkt iedereen dat ik een klein kind ben?’ ‘Omdat je niet luistert’ geschrokken draait Ariel zich om. Daar staat de kleine sebastiaan. ‘Ik luister wel!’ sputtert ze er tegen in. Sebastiaan schut zijn hoofd. ‘Helemaal niet. Je bent vandaag niet naar zangles geweest en je bent bij het avond eten niet eens komen opduiken.’ Hij wil nog verder gaan met opnoemen maar Ariel snoert hem de mond.

''Ik ben het gewoon vergeten omdat ik te druk bezig was met andere dingen.''zegt ze dan. Sebastiaan kijkt haar aan en zegt''Zoals wat dan?'' Ariel denkt na en vraagt zich af wat ze nu zeggen moet aangezien ze niet kan zeggen dat ze pulletjes zocht omdat dat eigenlijk niet mag. ''Met zwemmen.''zegt ze uiteindelijk. Botje schiet naarvoren en zegt''We waren wedstrijdje aan het doen en dat was zo leuk dat we het helemaal niet doorhadden.''zegt hij dan. Ariel kijkt Sebastiaan knikkend aan en zegt lachend''Botje heft gewonnen van me.'' ''Ja ook alleen maar omdat je me liet winnen.''zegt Botje snel.'' Ariel zegt meteen''Niet waar ik ging op me allersnelste.'' Botje sputtert tegen en zegt''Niet waar jij kan sneller.''
“oke,oke ik snap het al” komt Sebastiaan tussen beide en loopt op ze af. ‘en wat waren jullie nu van plan te gaan doen?’ Ariel denkt diep na. ‘naar huis?’ vragend kijkt ze Sebastiaan die knikt. Met z’n drieën gaan ze op weg naar het paleis. Als ze daar aan gekomen zijn gaat ze meteen door naar haar kamer. Ze wil haar vader namelijk niet voor de tweede keer vandaag onder ogen komen om een preek te krijgen. Ze gaat voor haar spiegel zitten en kamt haar haren met de harensnaaier die ze nog steeds heeft. Een dreunend geluid verstoord de stilte in de zee. Ze legt haar harensnaaier weg en zwemt zoekend rond waar het geluid vandaan komt. Onderweg komt ze Botje tegen. ‘weet jij wat dat geluid is?’ vraat ze aan hem. ‘Nee, maar ik denk dat het van boven komt’ een kleine lach verschijnt op het ondeugende gezicht van Ariel. ‘ow nee, echt niet, ik ga niet mee naar boven’ zegt Botje als hij haar gezicht ziet. ''Aaah joh stel je niet zo aan. Dat kan superleuk worden.''zegt Ariel lachend terwijl ze doorzwemt. Botje zucht en toch zwemt hij mee. Ariel komt boven water en kijkt tegen en onwijs groot platform aan wat ietsje verderop staat. Er komt ongelooflijk veel herrie en geschreeuw vandaan. Nieuwsgierig gaat ze naar het platform toe dat half in het water staat. Ze trekt zich op aan een paar stalen buizen en kijkt zo voorzichtig over de rand terwijl ze op 1 van de stangen gaat zitten. Ze ziet allemaal mensen staan en kijkt haar ogen uit. Ze kijkt langs de vier mensen die op het platform staat. Maar dan valt haar oog op die ene van de vier. Haar mond staat open van verbazing en voelt zich vreemd. Ineens hoort ze gekraai en kijkt om. Jutter komt naast haar zitten en zegt''Wat zie je?'' Snel grijpt ze zijn snavel en zegt''Sssst niet zo hard.'' Ze laat hem los en kijkt terug naar de jongen die haar boeide.
‘wat is het allemaal?’ botje kijkt vragend naar Ariel. ‘het zijn vier jongens die geluid maken. Mooi geluid.’ Legt ze twijfelend uit omdat ze het zelf ook niet helemaal weet. Ze zwemt iets meer naar voren om beter over de rand te kijken. Ze kijkt over de rand. Als ze de jongen met
bruin haar en vreemd soort haar vlak voor zijn neus
ziet. Is ze opslag verliefd. Ze leunt iets verder over de rand om nog beter te kunnen kijken. Ze kijkt naar alle meisjes die ze ziet staan. Wat zou zij daar graag tussen willen staan. Ze zucht en richt haar blik weer op de mooie jongen. ‘Ariel!’ ze draait zich om en ziet Botje angstig kijkt. ‘wat is er botje?’ vraagt ze aan hem. ‘kijk die mannen!’ hij wenkt naar een paar grote sterke mannen die overal omheen kijken. Een van de mannen komt in de richting van Ariel, botje en jutter. Snel Duikt Ariel onder.

Als ze een heel stuk onder water is kijkt ze weer naar boven. Ze ziet de mannen over de stangen buigen maar even later verdwijnen ze weer. Voorzichtig gaat Ariel wat meer naar boven tot ze weer over de rand gluurt. Meteen trekt die ene jongen haar aandacht weer. En ze luistert bijna ademloos naar de muziek.