Een geval dat je noemt je moeder. - Uitkomsten
Een geval dat je noemt je moeder.
Je kunt er zielig om doen, je kunt er mee op scheppen..
Maar wat ik niet kan zeggen is dat, ik om mijn moeder geef.
Lees het, het is prima te doen,
maar enig commentaar word verwijderd.
Heb er respect voor, zoals ik ook respect voor jou zou hebben.
Amen.
Mogelijke uitkomsten
Een geval dat je noemt je moeder. (95 x uitgekomen)
Eindelijk ben je weer normaal.
Je hebt de drank aan de kant gezet.
Een huisje dat precies voorkomt in je dromen.
Een baan dat goed loopt, Zodat je rekening wordt gevuld.
Je bent verhuist, naar daar.
Waar, ik je vaker kan zien.
Vaker blij kan zijn dat je er bent, In deze gedaante.
Maar na een jaar,
Vaagde alles weg.
Langzaam begon het weer in mijn hart te branden,
Dat je nooit meer dezelfde zou zijn.
Altijd verslaafd aan dat ene goedje,
Dat me breekt als ik zie dat je het drinkt.
De gokspelletjes waren als nicotine voor je.
In de stad waar ik geboren ben,
kwam je steeds vaker om je geld weg te gooien.
Ik was eerder nog jong, Nu pas besef ik,
Dat ik je had moeten stoppen.
Nog voordat je me uitmaakte voor verrader,
Ik had je moeten stoppen.
Ik had het je moeten afnemen.
Maar...
Ik was nog jong, Ik snapte het niet.
Ik was te onvolwassen voor dat begrip.
Je luisterde niet naar me, Je vond me stom.
Misschien had ik 1993 maar voor zich moeten laten,
Wat was ik waard? -> Je hield van me.
Wat ben ik waard? -> Ik sta alleen nog maar in de weg.
En toch, Is het mijn schuld niet.
Ik belande niet in het ziekenhuis,
Ik reed niet in een sloot, gedwongen door die nicotine die jij een fijne tijdsverdrijving noemt!
'Inspiratie?' vragen ze me,
Waar ik het vandaag haal.
Maar zo moeilijk is dat niet.
Ik neem 'MAMA' in mijn mond,
En mijn hart overstroomd, Van woorden en gedachten die mijn hart doen scheuren.
Bloed, gevoed door tranen, stromen er wilskrachtig uit.
Ze breekt, ze stopt niet, 'MAMA' mijn hart!
Help me dan toch! Weerklinkt uit mijn ziel.
Maar mijn ego is te groot, het wil niet!
Het lukt niet!
Moeten dan al mijn geliefde dierbaren zien,
hoe jij je gebrekkig laat vallen?
Hoe je bloed zienbaar stroomt?
Ik kwam hier met een doel, Een doel om,
Te vertellen hoe ik er mee zit, Dat je ehm weer peert, Naar hem, die in mijn ogen kwaad geschied!
Naar daar, waar, Ik je niet meer zie? Waar ik je,
Alleen maar zie, Om mijn pijn te verbergen.
En zodat je mij, In een goede staat, Naar de liefde van m'n leven kan brengen.
Om dus te doen, Wat je me nog beloofd had!
Want hij, hij snapt me, Zelfs beter, Dan jij zou moeten kunnen begrijpen!
De liefde van m'n leven...
Over hem zou ik zoveel kwijt kunnen.
Maar niet aan jou.
De liefde van m'n leven...
Je zegt, dat ik dat voor je ben...
Maar,,.. klopt dat wel ?
Je hebt de drank aan de kant gezet.
Een huisje dat precies voorkomt in je dromen.
Een baan dat goed loopt, Zodat je rekening wordt gevuld.
Je bent verhuist, naar daar.
Waar, ik je vaker kan zien.
Vaker blij kan zijn dat je er bent, In deze gedaante.
Maar na een jaar,
Vaagde alles weg.
Langzaam begon het weer in mijn hart te branden,
Dat je nooit meer dezelfde zou zijn.
Altijd verslaafd aan dat ene goedje,
Dat me breekt als ik zie dat je het drinkt.
De gokspelletjes waren als nicotine voor je.
In de stad waar ik geboren ben,
kwam je steeds vaker om je geld weg te gooien.
Ik was eerder nog jong, Nu pas besef ik,
Dat ik je had moeten stoppen.
Nog voordat je me uitmaakte voor verrader,
Ik had je moeten stoppen.
Ik had het je moeten afnemen.
Maar...
Ik was nog jong, Ik snapte het niet.
Ik was te onvolwassen voor dat begrip.
Je luisterde niet naar me, Je vond me stom.
Misschien had ik 1993 maar voor zich moeten laten,
Wat was ik waard? -> Je hield van me.
Wat ben ik waard? -> Ik sta alleen nog maar in de weg.
En toch, Is het mijn schuld niet.
Ik belande niet in het ziekenhuis,
Ik reed niet in een sloot, gedwongen door die nicotine die jij een fijne tijdsverdrijving noemt!
'Inspiratie?' vragen ze me,
Waar ik het vandaag haal.
Maar zo moeilijk is dat niet.
Ik neem 'MAMA' in mijn mond,
En mijn hart overstroomd, Van woorden en gedachten die mijn hart doen scheuren.
Bloed, gevoed door tranen, stromen er wilskrachtig uit.
Ze breekt, ze stopt niet, 'MAMA' mijn hart!
Help me dan toch! Weerklinkt uit mijn ziel.
Maar mijn ego is te groot, het wil niet!
Het lukt niet!
Moeten dan al mijn geliefde dierbaren zien,
hoe jij je gebrekkig laat vallen?
Hoe je bloed zienbaar stroomt?
Ik kwam hier met een doel, Een doel om,
Te vertellen hoe ik er mee zit, Dat je ehm weer peert, Naar hem, die in mijn ogen kwaad geschied!
Naar daar, waar, Ik je niet meer zie? Waar ik je,
Alleen maar zie, Om mijn pijn te verbergen.
En zodat je mij, In een goede staat, Naar de liefde van m'n leven kan brengen.
Om dus te doen, Wat je me nog beloofd had!
Want hij, hij snapt me, Zelfs beter, Dan jij zou moeten kunnen begrijpen!
De liefde van m'n leven...
Over hem zou ik zoveel kwijt kunnen.
Maar niet aan jou.
De liefde van m'n leven...
Je zegt, dat ik dat voor je ben...
Maar,,.. klopt dat wel ?
Copyright ©
Statistieken
Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen
Reageer (13)
megamooi!
1 decennium geleden'ik heb respect voor je meid dat je zo'n mooi gedicht kunt schrijven en hier durft te vertellen'
I agree ^
whoow mooi gedicht(flower)
1 decennium geledenik kan mijn moeder soms ook wel schieten:(( ze komt dan miss wel niet overheen met jou moeder in je gedicht (dat lijkt me trouwens ook zwaar klote:( ) maar ze heeft genoeg andere dingetjes waarom je haar liever niet meer bij je hebt..
ik heb respect voor je meid dat je zo'n mooi gedicht kunt schrijven en hier durft te vertellen(Y)
ik vind dit een mooi gedicht.
1 decennium geledennormaal zeg ik tegen mensen die zeggen dat ze hun moeder haten dat ze niet gelijk hebben. en dat komt omdat ik zelf mijn moeder ben verloren toen ik 8 was. maar als er een situatie is zoals in je gedicht begrijp ik het wel. ookal weet ik het hele verhaal niet, dat ene gedicht kan zo veel uitleggen. het laat mensen mee leven met je gevoel en dan toch zonder dat we het hele verhaal kennen.
sterkte
xxx