• Zou het een goed idee zijn om te beginnen met dit verhaal. Of is het niet interessant genoeg?

    Het is niet gemakkelijk om een broer te hebben die ziek in zijn hoofd is, om al zijn problemen op je schouders te moeten dragen. Dag en nacht moet er voor hem gezorgd worden. Soms wou ik dat hij niet geboren was, ondanks dat hij van me houd. Toch heeft Samuel me nodig. Ik kan hem niet in een instelling stoppen, dat zou ik mezelf nooit vergeven. Onze ouders zijn dood, we leven van weinig geld en de drugs houd me in stand. Tot op een dag dat zij verscheen, ze zou ons helpen. Maar was het niet al te laat?

    [ bericht aangepast op 12 aug 2011 - 13:01 ]


    En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

    Ik zou het wel doen, lijkt me een goed verhaal (:

    Mijn mening heb je al, doen. (:


    Stand up when it's all crashing down.

    Het is origineel ^^ Het is mijn smaak niet, want ik hou neit van die real life verhalen, maar ik zou het echt zeker wel doen!!!


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Ik zeg, doen! x"D


    The one thing that doesn’t abide by majority rule is a person’s conscience.

    doen


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Ik vind het een beetje, ja.. te zielig om realistisch te zijn. Toen ik je stukje las, vond ik op het begin alles goed en netjes, totdat ik las dat de ouders dood waren. Want kijk, als je in zo een omstandigheden leeft, dan zetten ze je in een instelling. Zowiezo. Misschien kan je ervan maken dat ze nu bij hun tante & oom zijn ofzo. En dat niet beide ouders dood zijn, maar enkel de moeder. Hun vader geeft niets om hun ofzo. Maar allebei dood, is alweer zo klassiek. Nja, deze reactie is wel bedoelt als mening en niet als kritiek of wat dan ook. Maar ik denk dat je wel leuk schrijft, dus misschien zou ik hem lezen.

    het verhaal speelt zich af in de twintigste eeuw. - toen was alles zich nog aan het ontwikkelen - De broer van Samuel - Scab - heeft het recht gekregen om voor zijn broer te zorgen aangezien hij ouder is dan twintig. Je hebt misschien gelijk dat het ordinair is dat ze geen ouders hebben, maar anders zou de verhaallijn nooit kloppen die ik in gedachte had. Om toch te kijken of Scab het goed doet, komt er maandelijks een controle langs of alles goed verloopt en volgens de regels die er toen waren. Ze geven dus de kans aan Scab om voor zijn geestelijk zieke broer te zorgen. Hij gaat ook weekelijks naar een psychiater. Toch snap ik je reactie wel. (:


    En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

    Ik zou het wel lezen, ookal lig ik te huilen omdat het zielig is, ik heb een paar goede verhalen nodig. Dus mijn mening? Absoluut doen.


    cupcake unicorns

    Wel, het is een leuk verhaal maar is het niet ietwat té dramatisch? Ik bedoel; de broer is ziek in zijn hoofd, zij moet altijd voor hem zorgen, ouders zijn dood etc.
    Het zou een mooi verhaal zijn hoor, maar misschien iets te dramatisch.

    Het is heel erg origineel, ik zou het echt vreselijk leuk vinden om het te lezen. Maar net zoals de anderen een beetje zeggen, je kunt beter misschien 1 ouder dood, of 1 ouder die niets om hun geeft. Want ik bedoel, je zou al een heel verhaal kunnen schrijven als 1 ouder dood ging.


    Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

    Het verhaal gaat erom dat hij voor zijn broer moet zorgen.
    Als er ouders of pleegouders bij zijn dan is dat toch niet nodig?
    Bovendien gaat hij hulp krijgen zoals je uit het stukje kunt lezen maar of dat helpt is nog de vraag.


    The one thing that doesn’t abide by majority rule is a person’s conscience.

    Lorelle schreef:
    het verhaal speelt zich af in de twintigste eeuw. - toen was alles zich nog aan het ontwikkelen - De broer van Samuel - Scab - heeft het recht gekregen om voor zijn broer te zorgen aangezien hij ouder is dan twintig. Je hebt misschien gelijk dat het ordinair is dat ze geen ouders hebben, maar anders zou de verhaallijn nooit kloppen die ik in gedachte had. Om toch te kijken of Scab het goed doet, komt er maandelijks een controle langs of alles goed verloopt en volgens de regels die er toen waren. Ze geven dus de kans aan Scab om voor zijn geestelijk zieke broer te zorgen. Hij gaat ook weekelijks naar een psychiater. Toch snap ik je reactie wel. (:

    Oh oke. Dat maakt het al iets overzichtelijker. Je mag me een berichtje doen als je start. (:

    Dit is de link voor de mensen die het bereid te lezen zijn. In de loop van de namiddag, tegen de avond komt het eerste hoofdstuk er.


    En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

    Lijkt me leuk maar alleen als je het goed kan uitwerken. Het is niet echt mijn type verhaal dus ik persoonlijk zou het niet lezen maar er zijn genoeg mensen op Q die dat wel zouden doen dus doen.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Lorelle schreef:
    het verhaal speelt zich af in de twintigste eeuw. - toen was alles zich nog aan het ontwikkelen - De broer van Samuel - Scab - heeft het recht gekregen om voor zijn broer te zorgen aangezien hij ouder is dan twintig. Je hebt misschien gelijk dat het ordinair is dat ze geen ouders hebben, maar anders zou de verhaallijn nooit kloppen die ik in gedachte had. Om toch te kijken of Scab het goed doet, komt er maandelijks een controle langs of alles goed verloopt en volgens de regels die er toen waren. Ze geven dus de kans aan Scab om voor zijn geestelijk zieke broer te zorgen. Hij gaat ook weekelijks naar een psychiater. Toch snap ik je reactie wel. (:

    Sorry, ik kan niet anders dan hierop reageren. Ook in de 20ste eeuw waren er al fatsoenlijke instellingen, hoewel niet zo uitgebreid en vaak walgelijk en onmenselijk. Maar ze waren er en er werd voor zulke mensen gezorgd. Vroeger konden mensen ook niet voor anderen met een geestelijke beperkingen zorgen: ze hadden er zelf niet de middelen voor en al helemaal het geld niet. Vaak werden die mensen in de 20ste eeuw gezien als een straf van God, een duivels schepsel. Daarom, ze werden vaak gedood en anders in een instelling gestopt.
    Ik ga zelf ook op kamp met mentaal gehandicapten, dus ik ken hun leefwereld en hun gedragingen. Als er dag en nacht voor hem gezorgd moet worden, kan zijn broer niet gaan werken en kan er geen geld in huis komen. Sorry, maar het klopt niet helemaal. Ik vind het wel heel origineel en geweldig bedacht, maar het is niet helemaal historisch en humaan correct.


    So here's a heart to heart on the back of postcards sent from California