• Zou het een goed idee zijn om te beginnen met dit verhaal. Of is het niet interessant genoeg?

    Het is niet gemakkelijk om een broer te hebben die ziek in zijn hoofd is, om al zijn problemen op je schouders te moeten dragen. Dag en nacht moet er voor hem gezorgd worden. Soms wou ik dat hij niet geboren was, ondanks dat hij van me houd. Toch heeft Samuel me nodig. Ik kan hem niet in een instelling stoppen, dat zou ik mezelf nooit vergeven. Onze ouders zijn dood, we leven van weinig geld en de drugs houd me in stand. Tot op een dag dat zij verscheen, ze zou ons helpen. Maar was het niet al te laat?

    [ bericht aangepast op 12 aug 2011 - 13:01 ]


    En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

    ik zeg ook niet dat er geen fatsoenlijke instellingen waren. Ik wil gewoon duidelijk maken dat hij het recht heeft gekregen om voor zijn broer te zorgen. Hij is niet gehandicapt, maar lichtelijk geestelijk. Hij krijgt pillen toegeschreven en het is heus niet dat dit afspeelt in de middeleeuwen, maar rond de jaren 80-90. Het is misschien inderdaad niet helemaal historisch en humaan. Maar het is ook geen psychologisch boek. Er staat ook in de titel dat ze weinig geld hebben. Maar ik snap wel dat je daar op commentaar wilt geven. Maar kraak het verhaal niet teveel af, want ik ben geen top schrijfster.


    En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

    Ik denk dat het een beetje te zielig en dramatisch is. Maar je kan het natuurlijk altijd proberen.


    A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

    Lorelle schreef:
    ik zeg ook niet dat er geen fatsoenlijke instellingen waren. Ik wil gewoon duidelijk maken dat hij het recht heeft gekregen om voor zijn broer te zorgen. Hij is niet gehandicapt, maar lichtelijk geestelijk. Hij krijgt pillen toegeschreven en het is heus niet dat dit afspeelt in de middeleeuwen, maar rond de jaren 80-90. Het is misschien inderdaad niet helemaal historisch en humaan. Maar het is ook geen psychologisch boek. Er staat ook in de titel dat ze weinig geld hebben. Maar ik snap wel dat je daar op commentaar wilt geven. Maar kraak het verhaal niet teveel af, want ik ben geen top schrijfster.

    Ik wil het verhaal ook helemaal niet afkraken, maar ik vertelde gewoon mijn mening. Het lijkt me een geweldig verhaal en ik ga het ook lezen. Het is gewoon niet hoe ik de geschiedenis van de psychologische problemen-stuff heb geleerd. Maar ik vind het enorm origineel en ik ben erin geïnteresseerd (: Sorry als het afkrakend overkwam, dat was niet de bedoeling


    So here's a heart to heart on the back of postcards sent from California

    Dankje voor de mening. Misschien roep ik je hulp wel nog eens in als ik iets wil uitdrukken. (: Hoofdstuk 1 staat trouwens online.

    [ bericht aangepast op 12 aug 2011 - 16:42 ]


    En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

    Lorelle schreef:
    Dankje voor de mening. Misschien roep ik je hulp wel nog eens in als ik iets wil uitdrukken. (: Hoofdstuk 1 staat trouwens online.

    Ik ben nu zelf ook geen pro hoor (krul)


    So here's a heart to heart on the back of postcards sent from California