• Ik ben sinds gisteren nacht terug van kamp,het was geweldig,niet enkel omdat kei veel vrienden en vriendinnen terug zag (ik ga al 5 jaar op het kamp) maar sinds 6 dagen heb ik ook mijn eerste vriendje(jaja jullie mogen proficiat tegen me zeggen(cat))...ik ken hem al zeker 4 en mijn ouders kennen hem ook omdat hij vorig jaar een van mijn beste vrienden is geworden,maar nu is hij dus meer dan gewoon een vriend.
    Maar ik weet niet hoe ik het aan mijn ouders moet zeggen.het is mijn allereerste liefde en dat vind ik enorm moelijk en zijn moeder had meteen al door dat wij een stelletje waren,we moesten nog eens niets zeggen,maag ik weeet totaal niet hoe ik het moet doen bij mijn moeder...hoe moet ik het doen??Somebody please help me


    Sometimes The One You Want Is Not The One You Need.

    Neem die gozer mee naar jouw thuis en zeg; Mam, mag ik ej voorstellen aan mijn nieuwe en eerste vriendje? ;p
    Haha. Als ze hem nog niet kende was het makkelijker geweest;
    Mam, dit is [naam], mijn vriendje.

    Naja, gewoon hoppa, niet er omheen draaien en gewoon eruit flappen. [: Begin gewoon met 'mam..?', dan heb je al aandacht en kan je niet meer teurg.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Dracy schreef:
    Ik zou het voorzichtig zeggen begin met het zinnetje. "Mam, weet je nog die ene jongen *Naam*." Dan geeft je moeder vanzelf wel antwoord.
    "Nou kijk, hij is een van mijn beste vrienden geworden." Denk goede na wat je nu wilt zeggen, de meest makkelijke zin is: "We zijn zulke goede vrienden en we zijn elkaar leuk gaan vinden snap je?(Of snapt u.)" En dan zal je moeder vanzelf wel verbaasd reageren maar het toch leuk vinden.


    WOW YOU ARE A GENIUS :9~

    Ik denk dat je ouders er zelf wel achter zullen komen, en zo niet dan misschien moet je langzaam beginnen van Ja mam kunenn we misschien ff praten en dan rustig vertellen..?

    JChoo schreef:
    Ik denk dat je ouders er zelf wel achter zullen komen, en zo niet dan misschien moet je langzaam beginnen van Ja mam kunenn we misschien ff praten en dan rustig vertellen..?


    Als ik zo een gesprek zou beginnen zou ze denken dat ik zwanger ben xd

    jij; hoi mam, ik heb verkering met "naam"
    mam; OH echt?! wat leuk voor je hoelang al?
    jij; sinds 6 dagen
    mam; oke wat leuk :D:D ik ben echt blij voor je.
    jij; oke, nu ga ik weer op de pc doeeei

    Stray schreef:
    Ouders begrijpen dat soort dignen vaak wel. En als je ouders hem kennen en hem ook aardig vinden zit het wel goed. Gewoon zeggen.


    None but ourselves can free our minds.

    'Ik ben zwanger.' Geschokeerde moeder. 'Grapje, ik heb alleen verkering. Dat is toch beter dan dat je het nieuws moet horen dat ik zwanger ben? Dus wees blij.'


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

    Er is toch niks raars aan? Gewoon zeggen.


    I love you Tim

    Daystar schreef:
    (...)

    WOW YOU ARE A GENIUS :9~


    Hoezo dat? Ik geef advies en ik ben een genius bwhahahahaha. :D


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Als ze hem al kennen en mogen, is er toch niks aan de hand? Ik zou 'm gewoon meenemen, hand in hand aankomen of iets dergelijks en dan vertellen dat jullie bij elkaar zijn. Je ouders waren vroeger ook verliefd, toch? Dan zullen ze het - misschien na een tijdje, bij sommige ouders, maar 't komt vanzelf wel - heus wel leuk vinden!


    “Love is a contradiction.”

    Stray schreef:
    Ouders begrijpen dat soort dignen vaak wel. En als je ouders hem kennen en hem ook aardig vinden zit het wel goed. Gewoon zeggen.


    Noem mezelf baas, want ze weten wie ik ben.