• Bereid je voor op een lang zeikverhaal. (cat)

    Ik ben nu een maand samen met mijn vriend, M., en ik ben al een jaar lang verliefd op hem geweest voor het echt iets werd. Hij vond mij ook leuk maar doordat ik 14 ben en hij 18 en de afstand tussen ons 40 kilometer is zag hij het eerst niet zo zitten. Maandenlang hebben we iedere avond op msn diepe gesprekken gehad en ik heb altijd gehoopt dat hij zich over zijn twijfels heen zou zetten, wat hij uiteindelijk een maand geleden ook deed. Maar sindsdien is mijn contact met hem steeds minder en minder geworden. De lieve smsjes voor het slapengaan die hij vroeger stuurde heb ik al weken niet meer gezien, en op msn praten we tegenwoordig haast niet. We zeggen hoi tegen elkaar en dan vraag ik hem hoe het gaat, en dan geeft hij een kort antwoord van één of twee worden, bijvoorbeeld 'vermoeid', en als ik dan vraag waarom hij vermoeid is zegt hij: 'was een lange dag'. Hij is dan ook totaal niet geïnteresseerd in waar ik mee bezig ben. Ik heb wel eens tegen hem gezegd dat ik het niet leuk vond dat hij zo stil was en dat hielp even, maar na drie dagen was hij alweer even afwezig als daarvoor. We zien elkaar zo één à twee keer per week en dan is het hartstikke gezellig, maar hij laat dan nooit iets van romantiek zien en zegt ook bijna nooit iets liefs tegen me. En als hij iets liefs tegen me zegt, is dat omdat ik ernaar gevraagd heb. Ik snap het wel als hij doordeweeks druk is met andere dingen, maar zo af en toe heb ik hem op de webcam en dan zie ik dat hij gewoon muziek aan het luisteren is en op onbelangrijke internetsites zit. Als ik probeer een gesprek op gang te houden reageert hij heel laat, geeft alleen een kort antwoord waar ik geen langer gesprek op kan bouwen en dan zijn we weer uren stil.
    Ik heb er met een paar vrienden over gepraat en die vonden het een goed idee als ik een brief naar hem zou schrijven waarin ik vertelde dat dit me dwarszit, maar bij nader inzien geef ik hem die brief toch maar niet. Mijn moeder, die M. kent, vindt dat ik me maar aanstel en zegt dat zoiets niet in M. zit en dat ik het nooit uit hem zal krijgen, maar waarom was hij dan vroeger wel zo lief? Ik heb geprobeerd het initiatief uit hem te krijgen door gewoon niet op msn te komen en dan stuurt hij 's avonds: hoi. That's it, hij vraagt niet eens waarom ik niet online ben of zo.

    Hoe leuk ik mijn vriend ook vind, ik merk dat het steeds minder en minder begint te worden omdat hij mij gewoon niet het gevoel geeft dat ik speciaal voor hem ben, en hij vertelt me ook nooit iets over zijn leven. Hoe kan ik ervoor zorgen dat hij weer dezelfde lieve jongen is als hij ooit was? Ik heb hem wel eens dit soort vragen gesteld en dan geeft hij een onduidelijk antwoord, of hij zegt gewoon: 'ik weet het niet.' Ik word er haast gek van...

    [ bericht aangepast op 26 aug 2011 - 12:49 ]


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Assassin schreef:
    (...)

    Nee, hij moet weer worden zoals hij was, zo lief, niet alleen lief als jij dat van hem vraagt.


    Ja, ik denk dat je wel gelijk hebt. Maar toch, ik ben bang dat als ik er dan met hem over gepraat heb en hij me dan weer lieve smsjes gaat sturen, ik daar dan geen goed gevoel over heb.


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Defensive schreef:
    (...)

    Ja... Ik heb dus zo'n brief geschreven (op aanraden van Mitchell :')) maar als ik hem dan lees dan klopt alles wat erin staat, maar dan krijg ik heel erg het gevoel alsof ik me aanstel of dat hij het niet zo serieus meent als ik. En dan wil ik hem daar niet mee lastigvallen.


    Dan heb je die brief zeker al een tijdje liggen...
    Maar het is geen aanstellerij, in een relatie moet je gelukkig zijn, allebei en het klinkt alsof jullie beide niet echt gelukkig zijn. Na dit kan het alleen maar weer beter worden denk ik. Het is echt geen aanstellerij als je iets weer goed probeert te maken, jezelf gelukkig probeert te maken. Ik zie het eerder als iets noodzakelijks.


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    (...)

    Dan heb je die brief zeker al een tijdje liggen...
    Maar het is geen aanstellerij, in een relatie moet je gelukkig zijn, allebei en het klinkt alsof jullie beide niet echt gelukkig zijn. Na dit kan het alleen maar weer beter worden denk ik. Het is echt geen aanstellerij als je iets weer goed probeert te maken, jezelf gelukkig probeert te maken. Ik zie het eerder als iets noodzakelijks.


    Een week, ongeveer. :')
    Ik denk dat hij het gewoon wel prima vindt zo, een meisje met wie hij eens in de week wat tijd kan doorbrengen en verder niet, maar ik vind dat gewoon niet genoeg maar ben tegelijkertijd bang dat als ik het probeer te verbeteren, ik het alleen maar stuk maak.


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Defensive schreef:
    (...)

    Een week, ongeveer. :')
    Ik denk dat hij het gewoon wel prima vindt zo, een meisje met wie hij eens in de week wat tijd kan doorbrengen en verder niet, maar ik vind dat gewoon niet genoeg maar ben tegelijkertijd bang dat als ik het probeer te verbeteren, ik het alleen maar stuk maak.


    Als hij daarmee gelukkig is en niet meer wilt, en jij wel, dan werkt het gewoon niet. Je moet niet ongelukkig blijven zodat hij gelukkig is en het wel best vind, zo werkt het gewoon niet, zo kan je niet lang blijven doorbrengen. Jullie moeten beide gelukkig zijn met de gang van zaken, niet alleen hij.


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    (...)

    Als hij daarmee gelukkig is en niet meer wilt, en jij wel, dan werkt het gewoon niet. Je moet niet ongelukkig blijven zodat hij gelukkig is en het wel best vind, zo werkt het gewoon niet, zo kan je niet lang blijven doorbrengen. Jullie moeten beide gelukkig zijn met de gang van zaken, niet alleen hij.


    Dat is waar, ik weet het. Maar daar komt dan weer het gevoel dat ik me aanstel hierover...
    Ik heb het gevoel dat ik hier echt een enorm drama van maak, sorry daarvoor en bedankt dat je me helpt.


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Defensive schreef:
    (...)

    Dat is waar, ik weet het. Maar daar komt dan weer het gevoel dat ik me aanstel hierover...
    Ik heb het gevoel dat ik hier echt een enorm drama van maak, sorry daarvoor en bedankt dat je me helpt.



    Nou, geloof mij, je maakt er nog geen drama genoeg van. Het valt echt reuze mee, het is zeker geen aanstellerig gedrag.


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    (...)


    Nou, geloof mij, je maakt er nog geen drama genoeg van. Het valt echt reuze mee, het is zeker geen aanstellerig gedrag.


    Oke. :')
    Ik ga die brief nog maar eens doorlezen en er nog een keer goed over nadenken.


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Ik heb ook het gevoel dat het minder wordt bij mijn vriend, dus ik kan niet helpen. Sorry (:


    Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

    Assassin schreef:
    Als ik jou was zou ik die brief toch geven of gewoon eens enorm uitbarsten tegen hem om te laten zien hoe erg je ermee zit. En dan niet op msn, maar in het echt. Op msn zijn dat soort dingen veel makkelijker te ontwijken dan als hij echt bij je is, dan kan hij geen late antwoorden geven en niet ervoor weglopen.
    Succes!


    None but ourselves can free our minds.

    Geef hem die brief.
    Ik had hetzelfde met een vriend van me en toen heb ik 's avonds om twee uur een prachtig lange brief geschreven, enorm getwijfeld of ik 'm op zou sturen en uiteindelijk toch gedaan. En het bleek nut te hebben. Een tijdje althans, want nu laat hij ook niks van zich horen. En ik vind dat 't nu wel een keertje welletjes is met een vriendschap die van één kant af komt. Said to him dat het de eerste en laatste zeikbrief is die hij krijgt, dus nu mag hij 't mooi uitzoeken.

    Nee, honestly, gooi die brief eruit. Het ergste wat je kan krijgen is dat hij pissig op je wordt. Nou, in dat geval zou ik sowieso de knoop doorhakken. Ik zou het persoonlijk niet met zo iemand kunnen uithouden en je kan moeilijk met die ellendige gevoelens blijven rondlopen. Ik beloof je op m'n woord, daar ga je kapot aan. Beter nu door de zure appel bijten, in plaats van dit gedonder nog maanden laten doorkoken.

    [ bericht aangepast op 3 sep 2011 - 23:20 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Omg, ik kan niet tegen zulke jongens, dus ik zou het gewoon uitmaken. Al begrijp ik wel dat je veel van hem houd. Dus ik zou het niet weten..

    negeer je moeder, post de brief


    *klop klop* Penny! *klop klop* Penny! * klop klop* Penny!

    C18 schreef:
    Geef hem die brief.
    Ik had hetzelfde met een vriend van me en toen heb ik 's avonds om twee uur een prachtig lange brief geschreven, enorm getwijfeld of ik 'm op zou sturen en uiteindelijk toch gedaan. En het bleek nut te hebben. Een tijdje althans, want nu laat hij ook niks van zich horen. En ik vind dat 't nu wel een keertje welletjes is met een vriendschap die van één kant af komt. Said to him dat het de eerste en laatste zeikbrief is die hij krijgt, dus nu mag hij 't mooi uitzoeken.

    Nee, honestly, gooi die brief eruit. Het ergste wat je kan krijgen is dat hij pissig op je wordt. Nou, in dat geval zou ik sowieso de knoop doorhakken. Ik zou het persoonlijk niet met zo iemand kunnen uithouden en je kan moeilijk met die ellendige gevoelens blijven rondlopen. Ik beloof je op m'n woord, daar ga je kapot aan. Beter nu door de zure appel bijten, in plaats van dit gedonder nog maanden laten doorkoken.


    Ik heb er het weekend nadat ik dit topic heb geopend met hem over gepraat, of eigenlijk ging dat een beetje subtiel. En sindsdien is het wel enorm verbeterd, ook doordat ik er afgelopen weekend met zijn ex over gepraat heb en zij heeft me ook op een paar dingen van hem gewezen waar ik eerder nog niet bij stil had gestaan. Ik heb die brief gelukkig niet hoeven posten en hij is nu een stuk liever geworden, haast uit zichzelf. :')


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Het is denk ik wel een goed idee om hem een brief te schrijven. Probeer het alleen niet te aanvallend te doen. Dus niet: jij geeft me geen aandacht, maar: ik vind heb het gevoel dat je niet echt je aandacht erbij hebt als we op MSN zitten.

    - Oh, laat maar, gelukkig is die brief niet meer niet nodig (:

    [ bericht aangepast op 4 sep 2011 - 20:30 ]


    Let the rain wash away all the pain of yesterday

    Broomstick schreef:
    Dit gaat misschien hard klinken, maar het lijkt mij dat zijn gevoelens een beetje over zijn. Misschien kan je dat hem gewoon is recht uit vragen? Het is beter om alles duidelijk te stellen.


    comfort in c h a o s