Geheimen - Stamcafé

Ik geloof dat iedereen ze wel heeft, geheimen. Sommige zijn groot, andere niet. Ik heb van kleins af aan al geleerd geheimen te bewaren, m'n moeder heeft namelijk een hekel aan kinderen die hun mond niet kunnen houden. Nu heb ik een paar dagen geleden een geheim te horen gekregen die me tot de grond toe afbreekt. Het vertrouwen, liefde en respect die ik eerder voor de persoon had is helemaal verdwenen. Natuurlijk doe ik of ik van niets weet maar dit breekt me helemaal af. Ook loop ik al een tijdje met een verhaal dat hier op slaat mee in mijn hoofd.

Ergens in de romeinse tijd was er een held, hij maakte een fout en werd gestraft door de Goden. heel zijn leven zou hij met ezels oren moeten rondlopen. Uit vertrouwen ging hij naar de dorpsoudste en vertelde het. De oude man beloofde het geheim te houden maar het geheim vrat hem op. Hij zag bleek en zijn rug werd krommer. De rimpels namen zijn gezicht over en nooit was hij maar gelukkig. Op een dag kreeg hij het idee om in het bos een gat te graven en in dat gat schreeuwde hij het geheim uit. toen hij terug kwam liep hij weer recht en was hij vrolijker dan ooit. maar wat hij niet wist was dat als iemand ooit het gat open zou graven iedereen de echo van zijn woorden zou horen.

Nou oke, niet zo'n bijzonder verhaal, maar ik sta nu echt op het punt zo gek te zijn om een gat te graven en alles er uit te gooien.
Iemand die mijn ellende begrijpt en ook ooit zo dwars heeft gezeten of nog zit met een geheim?

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Ja, dat heb ik ook gehad, en toen ik ruzie kreeg met dat meisje waar van het geheim was, heb ik het uit woede doorgelult, waarna ik er erge problemen mee heb gekregen.

---

"Longbottom, if brains were gold, you'd be poorer than Weasley, and that's saying something." - Draco Malfoy

Ik heb ook altijd geleerd geheimen te bewaren, amar dan door mijn oude klas op de basisschool. Ik had een geheimpje, niet echt groot maar voor een meisje van 9 betekende het vrij veel. Dus ik vertel eht aan mijnv riendin en die lult het door aan heel de klas. Wat een ellendige tijd was dat.

Maar meestal als ik een geheim weet van iemand praat ike r over met die persoon om mijn hart te luchten, te zeggen dat het aan je knaagd. Ik begin er dan welliswaar héél onopvallend over, alsof het onderwerp zomaar uit de lucht komt vallen, maar zowel voor mij als voor de mensen waarmee ik praat kan het enorm opluchten.
      Maar lief, al je respect en alles voor ahar is verdwenen, maar ze is nog steeds hetzelfde meisje als voorheen. Dit zou niet veel uit mogen maken. Je gaf om haar vóórdat ze het geheim vertelde, maar toen droeg ze dit ook al met zich mee. Ze is nog steeds het lieve meisje zoals jij haar eerst kende, het enige verschil is dat je een bevestiging hebt dat ze je vertrouwd. (Oh ja natuurlijk, volgende reactie: 'Het is een HIJ')

---

Let it come and let it be

Counterpoise schreef:
Ik heb ook altijd geleerd geheimen te bewaren, amar dan door mijn oude klas op de basisschool. Ik had een geheimpje, niet echt groot maar voor een meisje van 9 betekende het vrij veel. Dus ik vertel eht aan mijnv riendin en die lult het door aan heel de klas. Wat een ellendige tijd was dat.

Maar meestal als ik een geheim weet van iemand praat ike r over met die persoon om mijn hart te luchten, te zeggen dat het aan je knaagd. Ik begin er dan welliswaar héél onopvallend over, alsof het onderwerp zomaar uit de lucht komt vallen, maar zowel voor mij als voor de mensen waarmee ik praat kan het enorm opluchten.
      Maar lief, al je respect en alles voor ahar is verdwenen, maar ze is nog steeds hetzelfde meisje als voorheen. Dit zou niet veel uit mogen maken. Je gaf om haar vóórdat ze het geheim vertelde, maar toen droeg ze dit ook al met zich mee. Ze is nog steeds het lieve meisje zoals jij haar eerst kende, het enige verschil is dat je een bevestiging hebt dat ze je vertrouwd. (Oh ja natuurlijk, volgende reactie: 'Het is een HIJ')

Hahaha nee, het is een zij. Maar het is niet zij die me dit geheim vertelde maar iemand anders. Zijzelf heeft me lang geleden heel erg pijn gedaan met een leugen die me altijd heel erg is bij blijven staan (ik wist niet dat het een leugen was, maar die 'waarheid' deed me nogal pijn). Ik ben er pas net achter dat ze al die jaren loog. Via via ben ik er achter gekomen en met de persoon die het me vertelde kan ik er niet echt over praten want dat wilt hij zelf niet omdat het hem net zo raakt.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Penelopy schreef:
(...)


Hahaha nee, het is een zij. Maar het is niet zij die me dit geheim vertelde maar iemand anders. Zijzelf heeft me lang geleden heel erg pijn gedaan met een leugen die me altijd heel erg is bij blijven staan (ik wist niet dat het een leugen was, maar die 'waarheid' deed me nogal pijn). Ik ben er pas net achter dat ze al die jaren loog. Via via ben ik er achter gekomen en met de persoon die het me vertelde kan ik er niet echt over praten want dat wilt hij zelf niet omdat het hem net zo raakt.

Het klinkt misschien een, euh, achterlijk. Maar misschien de Kinderfoon-chat?
Het is en blijft het feit dat je gewoon wilt spreken dus dat kan een uitkomt bieden, anders kun je mij ook PB'en maar dat klinkt weer zo onorigineel en pushy (De meeste mensen die dat zeggen willen gewoon weten wat er aan de hand is).:'D
Maar of ze loog of niet, waarschijnlijk wist ze dat het je zou raken en heeft ze het verzwogen om je geen pijn te doen. Hoe je het ook went of keert, dit verandert niets aan haar, ze is nog steeds precies hetzelfde meisje. Ik denk dat ze je gewoon echt wilde beschermen, of zich sterk wilde houden.

---

Let it come and let it be

Ik heb ooit een sa geschreven over het houden van geheimen, hoe ze hun tol van je kunnen eisen en hoe het voelt om de stap te nemen ze achter je te laten en los te laten. Gedeeltelijk gebaseerd op de waarheid. Ik ken het gevoel heel goed, ja. Ik ben het meisje waar iedereen naartoe komt als ze problemen hebben, geheimen hebben. En ik word constant gevraagd geheimen te bewaren. Tot ik het op een gegeven moment niet meer aan kan. Dat moet je diegene eigenlijk ook vertellen, of het er met vrienden van je over praten. Geheimen bewaren is prima, maar het moet jou persoonlijk geen geweldige last op je schouders gaan bezorgen. Dat is gewoon verkeerd en dat kan niemand van je verwachten. Desnoods vertel je het aan iemand die je helemaal niet zo goed kent, schrijf je het van je af, maar het beste is, dat het er uiteindelijk toch een keer uit komt. Dat zal een hele opluchting zijn.

---

If you don't stand for something, you'll fall for anything.

Applejack schreef:
Ik heb ooit een sa geschreven over het houden van geheimen, hoe ze hun tol van je kunnen eisen en hoe het voelt om de stap te nemen ze achter je te laten en los te laten. Gedeeltelijk gebaseerd op de waarheid. Ik ken het gevoel heel goed, ja. Ik ben het meisje waar iedereen naartoe komt als ze problemen hebben, geheimen hebben. En ik word constant gevraagd geheimen te bewaren. Tot ik het op een gegeven moment niet meer aan kan. Dat moet je diegene eigenlijk ook vertellen, of het er met vrienden van je over praten. Geheimen bewaren is prima, maar het moet jou persoonlijk geen geweldige last op je schouders gaan bezorgen. Dat is gewoon verkeerd en dat kan niemand van je verwachten. Desnoods vertel je het aan iemand die je helemaal niet zo goed kent, schrijf je het van je af, maar het beste is, dat het er uiteindelijk toch een keer uit komt. Dat zal een hele opluchting zijn.

Ik wil die SA dan graag eens lezen. Want net wat je zegt, dit is mijn grens, vanaf hier is het te zwaar om te dragen. Maar het probleem is ook dat ik wil dat de mensen dingen met me delen en dingen toe vertrouwen want als ze dat niet doen dan voel ik me nogal snel buiten gesloten en onbelangrijk.

@Counterpoise

Het had niets met beschermen te maken, ze wilde niet dat niemand haar veroordeelde neem ik aan. En ik geef toe, dat is precies wat ik nu doe dus misschien dat ze op de een of andere manier gelijk heeft. Maar hoe dan ook, het is moeilijk haar nog aan te zien als het meisje die ze eerst was. Misschien dat het bij de tijd veranderd, maar nu sta ik op het punt te ploffen van alle verwarde emoties en zorgen.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Hey, dat is een verhaal uit de Griekse mythologie toch? Van koning Midas?
Maar dat is wel rot voor je, misschien kun je er nog eens over praten met degene die het jou verteld heeft?

---

A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

Taize schreef:
Hey, dat is een verhaal uit de Griekse mythologie toch? Van koning Midas?
Maar dat is wel rot voor je, misschien kun je er nog eens over praten met degene die het jou verteld heeft?

Dat zou best kunnen, ik was 10 of 11 toen ik het te horen kreeg. Door die leraar ben ik ook dol op geschiedenis en dit soort verhalen :p
Maar dat met die gene spreken gaat niet altijd even makkelijk want als ik hem zie zijn we bijna nooit alleen. Zelf wilt hij er niet echt graag over hebben en sowieso komt er niets geruststellends uit hem. Na die ene keer hebben we het er ook nooit meer over gehad. Het komt bijna over of we het geheim zelfs voor elkaar geheim houden.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.