Ik ben dus ziek.
Maar vanmorgen, ik trok mijn jas aan en ik voelde een druk. Ik weet niet, maar ik voelde een druk. Toch ben ik gewoon vertrokken en alles ging goed. De bus kwam, we stapten in en omdat het al wat druk was, schoven we door naar achteren. Het werd steeds drukker en op een begeven moment ging het niet meer. We stonden helemaal opgepropt en ik kreeg nog amper lucht. Ik ademde diep in en uit en plots begon alles te draaien. Ik zakte half door mijn knieën en had soms kots neigingen. Thank God is er niks uitgekomen. Maar toen zei ik dus tegen mijn vriendin, dat ik me niet goed voelde en dat ze dus op die bel moest drukken. Zij dat gedaan en het duurde nog even voordat de bus bij de volgende halte zou stoppen. Ondertussen vroeg ze of het ging en ik hoorde haar gewoon niet meer. Ik heb super vaak aan haar moeten vragen wat ze zei. Toen is de bus gestopt, deuren gingen open en ben ik uitgestapt. Mijn vriendin met me mee. Maar nog altijd kreeg ik geen lucht en alles draaide. Toen ben ik soort van gevallen op de grond en zo heb ik heel de tijd gezeten. Mijn moeder gebeld en die kwam dus.
Maar goed, het was zo eng! En nu heb ik al de hele dag barstende koppijn. ):
[ bericht aangepast op 22 nov 2011 - 20:12 ]
Sindsdien probeer ik menigtes 'n beetje te vermijden. 
