He ik had laatst een discussie met een vriend van me. Wij zijn beide verzot van muziek. Ik van slechte -.-' hij van goede
. En we kwamen tot de conclusie dat de muziek van tegenwoordig niet meer zo pakkend is als vroeger.
Vroeger zat er in de meeste nummers zo ontzettend veel inhoud, inteligentie, emoties, etc. En nu.. vind je een liedje een paar maanden leuk. Knal je hem op je Ipod, ben je hem zat, haal je hem weer eraf.
Een liedje wat ik vroeger als klein meisje al prachtig vond is Mr. Blue van Rene Klijn. Ik vond hem prachtig zingen en ik vind het jammer dat ik niet langer heb mogen genieten van deze geweldige artiest omdat hij helaas overleed aan Aids. Hier is de link voor de mensen die het zouden willen horen. http://nl.youtube.com/watch?v=jTg3TxsMeU0
x. Kirsten
ps. Dit is geen aanval op th, cb, kp of whatever.. 
Wie du mir, so ich dir.

. Maar met emotie bedoel ik Echte emotie. EN niet depressie.. De halve wereld is tegenwoordig ineens depressief en gaat dood aan liefdes verdriet. Ik vraag me af of mensen wel weten hoe het voelt als hun hart echt verscheurd word.. Vroeger zongen mensen daar met ontzettend veel passie over, een enkeling was het dan ook overkomen. EN nu zingt in een keer iedereen er over.. Zelfs popsterren van begin 20 of nog niet eens 20.. Ik bedoel mooie woorden, maken muziek nog niet meteen inhoudsvol. maarja dat vind ik dan weer