Saph Amero
Hoe lang zaten we hier al? Maanden, jaren? Ik herinnerde me maar de helft van wat er ondertussen gebeurt was. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij Fayan te blijven, zo stil mogelijk. Elk word kon fout zijn, en dan zou Nathaniel een nieuwe val zetten. Dat kon ik Fayan en zinn broertje niet aandoen.
Maar we moesten hier weg. Dat was alles wat ik kon denken door de wazigheid in mijn hoofd. We moeten hier weg.
Ik keek rond me, er was overal mist. De omlijning van een grafsteen staarde me aan. Nieuwschierig leunde ik wat dichter naar de steen. Mijn moeders naam stond in het zwarte marmer gegrift, waardoor een bang geluid mijn erg droge keel uitkwam, wanneer had ik voor het laatst gedronken?
'Saph?' Ik draaide me zo snel mogelijk om toen een te bekende stem achter me klonk, en gilde toen de geest van mijn moeder me kwaad aankeek.
Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.
