• © Copyright Dracy
    Nr 51________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson.

    [ bericht aangepast op 30 maart 2012 - 20:22 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Je kan het nog steeds niet hè? Je moet vaker oefenen."
    Ik grinnik even en til mijn heupen op, zodat ze mijn broek kan uittrekken. Ik kijk haar triomfantelijk aan wanneer ik haar bh open heb.
    "Het is me gelukt," fluister ik lachend.
    Liefdevol druk ik mijn lippen weer op de hare.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    Hij kijkt me triomfantelijk aan als mijn bh opengaat. Ik laat hem van mijn schouders afglijden.
    "Het is me gelukt," fluistert hij.
    "Ik ben trots op je," grinnik ik terwijl ik zijn broek uittrek.
    Ik beantwoord zijn zoen even liefdevol als dat hij hem aan mij geeft. Mijn handen glijden over zijn lichaam.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Charlotte

    "Schat, wat is er? Het spijt me dat ik er niet was," zegt Mary terwijl ze me tegen zich aantrekt en over mijn haren wrijft. Opnieuw die verdomde haren. Ik voel opnieuw Michael's handen en hou het niet meer.
    "Laat me los!" schreeuw ik. "Laat los, Mary laat los!" Ik duw haar van me af. "Laat los," zeg ik huilend. Als ik weer gewoon kan ademen neemt ze me bij de hand en trekt me mee naar een bankje. Ze legt haar arm om me heen en ik schud wild mijn hoofd. Ik wil niet vastgehouden worden.
    "M-Michael," breng ik schreiend uit. Meer krijg ik nog even niet over mijn lippen.

    Irial

    "Helemaal alleen? Alleen wij twee?" zegt Kyle terwijl hij me grijnzend aankijkt en een vinger over mijn arm laat gaan. Ik ril en lach tegelijk. Zonder enige waarschuwing til ik hem op en zet hem op het aanrecht.
    "Alleen jij en ik," grinnik ik.
    Vervolgens druk ik mijn lippen op de zijne.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Jeremy

    "Ik ben trots op je."
    Grinnikend druk ik een kus op haar neus en kijk verliefd in haar ogen. Lipbijtend leg ik voorzichtig mijn handen op haar borsten, en masseer ze zachtjes. Teder druk ik mijn lippen weer op de hare.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Kyle

    Ineens tilt Irial me op en zet me op het aanrecht.
    "Alleen jij en ik," Grinnikt hij en drukt zijn lippen op de mijne.
    Ik sla mijn benen om zijn middel en leg mijn armen om zijn nek. Ondertussen kus ik hem terug.
    Ik glimlach gelukkig tegen zijn lippen aan en trek zijn onderlichaam met mijn benen strakker tegen me aan.
    Ik hoor mijn maag weer knorren. Ik wil er geen aandacht aan besteden maar hij blijft maar doorgaan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Mary

    "Laat me los! Laat los, Mary laat los! Laat los. M-Michael."
    Geschrokken laat ik haar los, en ik dwing mijn tranen weg te gaan. Daar heeft ze nu niet veel aan. Ik laat mijn handen in mijn schoot rusten, en denk na over wat ik kan zeggen.
    "W-wat is er met hem?" vraag ik voorzichtig. Haar geroep heeft me van mijn melk gebracht, en ik kijk haar bezorgd aan. Ik hou me in haar weer te gaan knuffelen. Ik kan er niet tegen dat ze zo in zak en as zit.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    Boos laat ik mezelf van het bed afglijden. Uit de hoek van de witte kamer pak ik de krukken en ik doe mijn rugzak rond mijn schouders. Het is alsof de muren op me af komen. Onhandig loop ik met mijn bagage het ziekenhuis uit. Voorzichtig loop ik over het warme asfalt richting mijn 'huis', zover ik alles nog huis kan noemen. De tranen lopen over mijn wangen en mijn been brandt weer als de hel. Ik vloek luid als een auto me bijna omver rijdt. Aan de andere kant maakt het toch niet meer uit. Wat heb ik hier nu nog te verliezen? Niets.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Irial

    Ik krijg kriebels wanneer Kyle me met zijn benen dichter tegen zich aantrekt. Als zijn maag gromt moet ik opnieuw lachen.
    "We zijn de hele dag alleen, dus eet maar eerst."
    Ik druk een kusje op zijn voorhoofd en til hem van het aanrecht. Met Kyle in mijn handen loop ik naar tafel waar ik hem naast een stoel neer zet.

    Charlotte

    Bibberend zit ik voor me uit te staren.
    "W-wat is er met hem?" vraagt Mary dan. Ik haal een paar keer diep adem en probeer even te stoppen met huilen. Het lukt niet.
    "H-hij heeft een ho-ongeluk gehad," lieg ik wenend. Het is niet aan mij om rond te bazuinen dat hij het zichzelf aangedaan heeft. "En h-hij herinnert me zich n-niet mee-heer," ga ik snikkend verder. Ik wrijf mijn haren uit mijn gezicht.

    Arion

    Mijn moeder besluit in de auto te wachten terwijl ik en Auryn Wolf meenemen voor zijn eerste wandeling. Als we buiten komen blijkt dat een goed idee want aan Charlotte's gezicht te zien zijn zij en Mary nog wel even in gesprek. Ik loop met mijn zusje en de hond de andere kant uit om de meisjes hun privacy te gunnen. We zijn een paar blokken verder wanneer ik plots een bekend figuur zie lopen.
    "Auryn, ga naar mama," beveel ik de kleine. Ze kijkt me even vragend aan maar wanneer ik mijn hoofd schud draait ze zich om en vertrekt met de pup. Ik loop naar Michael toe die er, net als Charlotte, erg van slag uit ziet. Hij staart naar de auto's op een manier die me niet aanstaat.
    "Mike!" roep ik zo luid ik kan terwijl ik naar hem toe ren.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "H-hij heeft een ho-ongeluk gehad. En h-hij herinnert me zich n-niet mee-heer."
    "Een ongeluk?"
    Ongelovig kijk ik haar aan.
    "Wat voor een ongeluk?" vraag ik bezorgd.
    Ik zoek in mijn tas achter een propere zakdoek en veeg voorzichtig haar tranen wat weg.
    "Hier, houd maar bij," zeg ik zacht, en geef hem haar.
    Hoewel ze er daarnet kwaad om werd, wrijf ik toch even bezorgd over haar rug.
    "Charlie toch," zucht ik.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    Zachtjes zingend strompel ik door de straten.
    "Mike!" hoor ik iemand roepen.
    Ik zucht diep en draai me wat onhandig om. Één kruk laat ik per ongeluk los waardoor hij op de grond valt.
    "Fuck!" scheld ik hard.
    "Fuck fuck fuck."
    Moeizaam buig ik zodat ik de kruk weer kan oppakken. Mijn been brandt maar ik probeer het te negeren. Ik zie het figuur dat me riep naar me toe rennen.
    "Arion," zeg ik zacht, blij dat ik hem ten minste wel herinner.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Kyle

    "We zijn de hele dag alleen, dus eet maar eerst." Irial drukt een kusje op mijn voorhoofd en tilt me dan van het aanrecht af.
    "Nouhou." Piep ik jammerend.
    Hij loopt met me naar de tafel en zet me neer, ik ga zitten op de stoel en kijk Irial aan.
    "Ik haat het, mijn maag knort maar ik heb geen honger." Zeg ik eerlijk.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Charlotte

    "Een ongeluk? Wat voor een ongeluk?" Ik hou me in haar hand weg te slaan wanneer ze mijn tranen wegveegt. "Hier, houd maar bij," zegt ze terwijl ze hem aan mij geeft. Ik grijp haar pols vast en duw haar hand weer naar haar toe als ze over mijn rug wrijft. Ik kan het niet hebben. "Charlie toch."
    Juist ja, Charlie toch. Gekke, naïeve Charlie. Waarom betuttelt ze me zo?!
    "Ik weet het niet," zeg ik naar waarheid. Ik heb er geen idee van wat hij in godsnaam met zichzelf gedaan heeft en ik voel me nog rottiger dan ik al deed omdat ik het niet gevraagd heb.

    Arion

    Voor ik bij hem ben laat hij zijn kruk vallen. Hij probeert hem op te rapen en ik help hem een handje.
    "Arion," zegt hij zacht.
    Ik kijk hem bezorgd aan en haal een hand door mijn haren.
    "Mike, kerel wat is er met jou gebeurd?" vraag ik terwijl ik hem nog een keer bekijk. Heeft hij nou gehuild?

    Irial

    "Nouhou. Ik haat het, mijn maag knort maar ik heb geen honger."
    Ik schud lachend mijn hoofd terwijl ik vanalles uit de koelkast haal. Ik zet het op tafel en ga dan zelf zitten om vervolgens smakelijk aan een sinaasappel te beginnen.
    "Zeker dat je niks wilt?" zeg ik terwijl ik een partje naar hem uitsteek.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Kyle

    Irial haalt van alles uit de koelkast en zet het op tafel. Hij gaat zitten en begint aan een Sinaasappel.
    "Zeker dat je niks wilt?" Zegt hij en houd me een partje voor.
    Ik neem hem dan twijfelend aan en stop hem in mijn mond.
    "Zo dan?" Vraag ik met volle mond en kauw erop.
    Ik weet niet wat het ineens is, maar mijn eetlust is kompleet weggevaagd.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Michael

    "Mike, kerel wat is er met jou gebeurd?"
    Even kijk ik afgeleid om me heen en zucht dan. Voorzichtig vertel ik hem het verhaal. Ik begin bij mijn vage ongeluk, over Charlotte, ik vertel hem alles. Met een klein lachje kijk ik hem aan.
    "Stom hè," zeg ik zacht en ik haal mijn hand door mijn haren terwijl ik op mijn andere been ga leunen. Afgeleid volg ik de auto's over de weg weer. Zal het rust brengen? Dood zijn? Geen zorgen meer, geen gedachtes niets. Zou dat rust brengen?


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mary

    "Ik weet het niet."
    Ik kijk haar even aan en ga rechtstaan. Ik weet gewoon niet wat ik kan doen, maar zo kan ik haar niet helpen.
    "I-ik wil alleen maar helpen," zeg ik zacht, en ik voel de tranen opkomen. Ik voel de drang opkomen om te beginnen roepen, dat zij niet de enige is met problemen, maar ik houd me in. Er biggelt een traan op mijn wang, en snikkend veeg ik ze weg.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.