[RPG] Crescendo High || O7 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 14:25 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

[ik heb er nog wel zin ^^, ben alleen beetje inspiratieloos op het moment]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Dwayne Renolds

Misschien vond ik alles gewoon wat te snel gaan.
Het kon misschien erg belachelijk klinken maar ik was best gevoelig en ik wilde niets overhaasten maar alles rustig aan doen zodat we tijd hadden om te zien wat het ons zou brengen.
Eigenlijk sprak ik mezelf tegen aangezien ik tegen haar had gezegd dat het leven aan de durvers was.
Ik lachte met mijn eigen gedachte en keek Nana liefdevol aan.
"Ik weet dat het inderdaad mijn woorden waren." Zei ik en streek zacht over haar wang. "Maar ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat je me serieus zou nemen."

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Nana Rose
“Ik weet dat het inderdaad mijn woorden waren. Maar ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat je me serieus zou nemen.” Hij streek zacht over mijn wang, terwijl hij me liefdevol aankeek, maar ik kreeg alleen een brok in mijn keel en ik keek verslagen de andere kant op. Amen…
Omdat ik niet wilde dat hij het opmerkte, ging ik op hem zitten met mijn handen op zijn borstkas. Ik keek hem eerlijk aan, maar er lag een lichte gebroken blik in. “Dwayne, Amen zal me altijd…” Ik slikte een brok weg die in mijn keel was gekomen. “achtervolgen… Maar ik voel eigenlijk wel iets voor je, al weet ik niet precies wat het is.” Pijnlijk beet ik even op mijn lip tot dit rood werd en stapte toen van hem af en liep langzaam naar de deur. “Het spijt me echt heel erg…”

Quiet the mind, and the soul will speak.

Dwayne Renolds

En dàt was nu precies de rede waarom ik het rustig aan wilde doen.
Het was al de tweede keer dat ze me achterliet wegens Amen, wat ik haar eigenlijk niet kwalijk nam.
Het voelde gewoon pijnlijk aan, alsof ze telkens weer een stukje van me meenam en niet terug gaf.
Ik ging rechtop zitten en keek hoe ze naar de deur wandelde.
"Weet ik." Glimlachte ik pijnlijk en leunde met mijn ellebogen op mijn knieën om vervolgens letterlijk met mijn handen in het haar te zitten. "Zit er maar niet over in, ik red me wel."
Ondanks ik me redelijk slecht voelde, kwam het er toch nog vriendelijk en kalm uit.
Ik wilde haar niet laten kiezen tussen mij en Amen, maar dat ze zou doen wat haar het beste leek.
"Als je maar weet dat ik..." Ik sloot mijn ogen terwijl mijn gezicht naar beneden was gericht. "je nog altijd even graag zal zien."

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Nana Rose
“Weet ik.” Zijn pijnlijke glimlach hakte er zo erg bij mij in dat ik me naar beneden liet zakken tegen de deur. “Zit er maar niet over in, ik red me wel. Als je maar weet dat ik…” Zeg het niet, Dwayne. Zeg het niet. Alsjeblieft niet. “Don’t say it.” Fluisterde ik zo zacht dat het bijna niet te horen was. Ik voelde me misselijk worden en ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht, zodat ik zijn pijnlijke blik niet meer kon zien. Het leek alsof er stukjes van mijn hart afbraken en ik ze niet meer kon lijmen. Als ik Amen niet ontmoet had, dan zou ik nu zeker met mijn hele hart voor Dwayne kiezen. No doubt about that. Maar dit was anders, Amen had me al verscheurt, uit zijn leven gebannen, en Dwayne is er altijd voor me – waarom ben ik dan zo’n bitch dat ik hem dit aan doe?
“je nog altijd even graag zal zien.” Hij zegt het toch. Die verdomde woorden uit Dwayne zijn mond. Er liepen weer tranen over mijn gezicht en ik veegde ze ruw weg. “Het spijt me echt heel erg… ik… ik wou dat het anders was! Maar… ik kan je dit niet aandoen…” Toen stond ik op, deed de deur open en keek Dwayne nog een laatste keer aan en verliet toen de kamer. Ik voelde me gebroken.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Dwayne Renolds

Ik had niet eens de moed om haar achterna te gaan toen ik haar hoorde vertrekken.
Alsof ik vastgenageld was aan het bed, niet in staat helder te denken.
Vaag was ik me er van bewust dat ik was opgestaan en naar de spiegel was gewandeld.
Toen ik mijn spiegelbeeld zag, schrok ik van het feit hoe slecht ik er uit zag.
Mijn gezicht was lijkbleek, mijn uitdrukking stond hard en mijn ogen ijskoud.
Voordat ik het wist, haalde ik uit naar de spiegel waardoor het glas in duizend stukjes brak en mijn vuist begon te bloeden.
"Verdomme." Siste ik kwaad op mezelf.
Traag slenterde ik naar de badkamer waar ik mijn hand onder de ijskoude kraan stak om al het bloed te laten stoppen.
Mijn oog viel op enkele kleine, schitterende dingetjes in mijn hand.
Fijn, zat er nog glas in de wonde ook..mijn dag kon gewoon niet beter.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Aww, ik wil Nana echt terug laten komen en hem laten troosten en knuffelen. Maar ik denk niet dat, dat zo'n goed idee is voor Dwayne...]

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Haha, zielig hé (joehoe)]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leannan schreef:
[Haha, zielig hé (joehoe)]

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Maakt mij niet uit ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Ik ben toch levenloos. ]

Nana Rose
Er ging zoveel door me heen, dat ik niet eens wist wat ik allemaal dacht. Ik wist alleen zeker dat ik dacht dat ik alleen maar mensen pijn kon doen. Ik kon ze alleen maar pijn doen. Niet helpen. Of wegduwen. Dat was precies waar ik goed in was, en nu had ik Dwayne ook al naar de klote geholpen. Hij was de enige die me troostte, op Amen na dan in het lokaal, maar dat was weer een heel ander verhaal – nu ging het over Dwayne. Hij was de enige die me zo hard kon laten lachen dat ik er buikpijn van kreeg, die naar me luisterde, maar wist wanneer ik er aan onderdoor ging en ermee moest stoppen. Hij had me een hele mooie roos gegeven en… “Fuck!” Die ligt nog bij hem. Op zijn nachtkastje.
Abrupt stond ik stil en veegde de tranen weg die als laatste over mijn wangen gingen, toen haalde ik diep adem en liep weer terug. Stiekem niet alleen voor die roos, maar ook voor hem… Dit keer was het mijn beurt om hem te troosten. Ook al was ik daar misschien niet de aangewezen persoon voor.
Toen ik er was, pakte ik de roos van het nachtkastje, maar ik zag Dwayne niet. “Dwayne?” Het kwam er vragend en zacht uit, als er maar niets ergs gebeurd was.

[ bericht aangepast op 10 mei 2012 - 20:57 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

RPG O8
Ook al zal die vast wel niet helemaal vol gaan, maar goed... Gehe, ik zie wel hoe ver we komen (;

Quiet the mind, and the soul will speak.

Dwayne Renolds

“Dwayne?”
Shit, ze mocht absoluut niet zien dat ik even de controle was verloren over mezelf.
"Ja?" Vroeg ik in een poging nonchalant te klinken. "Ik kom er dadelijk aan."
Snel probeerde ik al het bloed dat ik verloren had op te kuisen en wikkelde mijn hand in een badhanddoek voordat ik naar buiten kwam.
Snel sloot ik met mijn vrije hand de deur van de badkamer en leunde er tegen aan.
"Wat is er, meisje?" Vroeg ik met een kleine glimlach, maar mijn ogen gleden even naar de kapotte spiegel achter haar.
Het glas dat in de wonde stak, prikte erg hard, waardoor ik onbewust mijn tanden op elkaar klemde.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Nana Rose
“Ja? Ik kom er dadelijk aan.” Ik vernauwde mijn ogen even, omdat ik het niet vertrouwde en automatisch hield ik mijn hoofd wat schuin. Toen hij er daarna nog niet was, niet dat ik zo ongeduldig ben, maar ik maakte me gewoon zorgen, liep ik al zachtjes naar de badkamer, echter kwam hij er al aan en leunde hier tegenaan. Wat was er gebeurd met hem? Waarom vertrouwde ik dit niet?
Misschien was het fout gelijk vraagtekens erbij te zetten, maar voor nu kon het zeker geen kwaad.
“Wat is er, meisje?” Een kleine glimlach kwam op zijn lippen, maar ik vertrouwde het voor geen cent, zeker niet omdat zijn ogen naar iets achter mij gleden. Even keek ik hem wantrouwend aan en probeerde hem te doorgronden. “Waarom kijk je…” Ik keek al naar achter en zag de kapotte spiegel. Dat ik die nog niet op had gemerkt was me eigenlijk een raadsel, vast omdat ik zoveel dingen door mijn hoofd maalde. De roos die ik van hem had gekregen, liet ik geschrokken op de grond vallen en ik keek hem aan. “Dwayne! Wat heb je gedaan?!” Er lag zoveel bezorgdheid in mijn stem dat ik gek werd.

[ bericht aangepast op 10 mei 2012 - 21:43 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Dwayne Renolds

"Euh, een ongelukje?" Zei ik en wreef terwijl even met mijn goede hand over mijn achterhoofd terwijl mijn oog op de bebloede handdoek viel.
Het bloed was er gewoon door aan het sijpelen en ik verbaasde enigszins dat het me niet was opgevallen.
"Het is maar een schram." Lachte ik mijn zorgen weg.
Maar ik was me er wel van bewust dat het meer dan alleen een schrammetje was...mijn hele vuist lag open en het glas stak er nog in.
Voorzichtig wikkelde ik de handdoek steviger om mijn hand heen en keek haar aan.
"Je roosje vergeten?" Merkte ik op in een poging haar af te leiden. "Als je hem niet had komen halen, had ik er gewoon een nieuwe geplukt hoor."


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.