Je weet erg goed dat je me op deze manier zoveel pijn doet, en toch is het de derde keer dat je het flikt.
Ik geloofde je echt de vorige keer. Dat je me nooit kwijt zou willen, dat ik alles voor je ben.
Dat is nu allemaal weer weg. Je houdt niet van me, en ik betwijfel of je het ooit hebt gedaan.
Je had gelijk toen je zei dat maar weinig meisjes bij je zouden blijven. Maar weinigen zouden zich zo hebben laten kwetsen, drie keer, zouden het aankunnen dat je de behoefte hebt om jezelf pijn te doen, soms nog steeds aan zelfmoord moet denken.
Ik dacht ook dat ik zo was. Niet iemand die het niet aan zou kunnen, maar wel iemand die sterk genoeg was om je te laten gaan.
Blijkbaar ken ik mezelf niet zo goed als ik dacht.
"Do you believe monsters are born or made?"
