RPG HorseLand | 1 - Speeltopics

Lets get it startedd

Regels:

x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
x 16+ is toegestaan
x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

Dagroutine:

- Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
- Chillen en doen wat je wilt
- Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
- Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
- OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
- Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
- Vrije tijd [3 tot 4.30]
- Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
- Dinnertime [7.30 tot 8]
- Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.


HIER IS DE NIEUWE TOPIC

[ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:07 ]

how dare you speak of grace

Liv:

"Ow gewoon een boek voor mijn opleiding." Zei ik. Het was een saai boek.
Een heel saai boek. Het eten werd opgedient en ik pakte wat. Ik had niet zo
heel veel honger.

We've lived in the shadows for far too long.

"wat doe je eigelijk voor een opleiding" vroeg ik, terwijl ik alleen maar een broodje pakte en er wat kruiden boter op smeerde.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

'Ik ben Jade, of had ik me al voor gesteld aan jou?'

©1998

Ik slikte mijn eten door en en nam een slokje wat. "Ik studeer voor advocaat." Lachte ik. "En als ik later rijk ben ga ik John helpen en neem mijn eigen paarden." Ik pakte nog wat. "En jij?"

We've lived in the shadows for far too long.

{I AM BACK \\(^.^)//}

Valérie
'Nee, ik geloof het niet, maar ik heb het gehoord.' Ik glimlach, 'en hoe vind je het hier tot nu toe?' vraag ik aan haar terwijl ik een broodje pak. Oh ik heb ongelooflijk veel honger!

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Jake

"maakt niet uit" zeg ik en wrijf zacht over zijn rug, als Apollo voor ons gaat liggen hoor ik opeens Stardust lichtelijk briezen.
"wil je erover praten" vraag ik voorzichtig.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

"Zozo meneer advocaat" ik lachte terwijl ik het zei "En jij?" vroeg hij, ik dacht na "Ik weet nog niet, ik wil eerst dus examen doen en dan misschien iets met Geschiedenis denk ik ik was altijd al heel erg geintresseerd in het verleden" zeg ik.
Ik keek naar mijn nog lege bord en schoof het maar weg.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Sharone Black

Ik liep fris en fruitig na een lekkere douche de eetzaal binnen. Bijna iedereen was er al. Het viel me alleen op Alex, Alicia en die nieuwe jongen er niet waren. Oh ja, Alicia was naar de stad. Ik besloot maar even geen aandacht te geven aan Alex. Iedereen was een beetje met elkaar aan het kletsen en ik ging zitten. Meteen voelde ik de gespannen en verdrietige sfeer. Niemand leek het op te merken dat ik kwam zitten. Ik kuchte even, pakte toen een broodje van de schaal en begon hem droog te eten. Ik zat zo even stil te kauwen en iedereen te observeren. Toen zuchtte ik even en liet het broodje op mijn bord vallen. Ik schoof mijn stoel met een luid geraak opzij en stond op. Nu leek iedereen wel opeens aandacht te hebben. Ik bleef even aarzelend staan en liep daarna met een super arrogant gezicht de eetkamer uit. Naar buiten, waar de lucht heel mooi oranje was gekleurd.

how dare you speak of grace

Alex

'Wil je erover praten'? Vraagt hij dan. 'nee dat hoeft ook niet,' mompel ik en wrijf over Apollo's neus. ' ik heb er nog nooit met iemand over gepraat, dat is erg moeilijk'

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Valérie
Een hard geschraap weerklinkt, ik kijk naar de richting waar het vandaan komt. Sharone staat op en loopt de zaal uit, naar buiten. Verbaast kijk ik haar na, wat is er met haar aan de hand? Even twijfel ik, zal ik haar achterna gaan? Maar dan besluit ik dat als ze boos is ik haar maar beter even kan laten afkoelen. Ik schep mijn bord vol en eet het snel leeg, dan schep ik een tweede portie op. Eindelijk is het irritante hongergevoel weg.

[ bericht aangepast op 27 mei 2012 - 21:49 ]

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Jake

"kan ik begrijpen" antwoord ik ietwat teleurgesteld.
Ik leuk tegen de muur en kijk omhoog " de mijne zijn rijk en ego..." ik klem boos mijn kaken op mekaar en bal mijn hand tot een vuist als ik denk aan die ene race

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Sharone Black

Ik snoof de frisse buitenlucht op. What the fuck deed ik eigenlijk? Nee, nu kan ik echt niet meer teruggaan. Ik werd er alleen altijd zo ziek van als iedereen treurt om zijn ouders. Tuurlijk, ik begrijp het. Maar soms wou ik dat ik met ze mee kon huilen, maar ik heb geen gevoelens over mijn ouders, ik heb ze toch nooit gekend, ik was fucking 2. Ik liep naar de stal van Nashville en haalde hem eruit. Ik deed hem vluchtig een hoofdstel om en steeg op. Zonder zadel, zonder cap. So what.. Ik reed de grote buitenbak in, waar de hindernissen van Alex nog stonden en ik begon te rijden, te springen. En Nashville maakte tussendoor super veel speelse bokjes, hij hield van warme zomeravonden.

how dare you speak of grace

Alex
Ik veeg met wat stro alles schoon. 'Zullen we alles maar vergeten en gaan eten?' probeer ik en maak mijn gedachten leeg waardoor ik voel dat ik barst van de honger

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Geen honger meer. Ik stond op. "Ik ga nog even naar buiten." Zeg ik zacht, daarna loop ik naar buiten. Net naast de deur ga ik tegen het muurtj aanzitten.

We've lived in the shadows for far too long.

Valérie
Toen ik klaar was met eten stond ik op en ging ik naar mijn kamer. Ik besloot nog even te douchen en daarna schoot ik in mijn pyama. Toen ik die aanhad ging ik met een boek op mijn bed liggen en probeerde ik mijn gedachtes te verzetten.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page