• TOPIC 1

    Regels:

    x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
    x 16+ is toegestaan
    x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

    Dagroutine:

    - Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
    - Chillen en doen wat je wilt
    - Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
    - Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
    - OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
    - Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
    - Vrije tijd [3 tot 4.30]
    - Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
    - Dinnertime [7.30 tot 8]
    - Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

    Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:08 ]


    how dare you speak of grace

    Alex

    ik word weer verschrikkelijk angstig. "n-neej" zeg ik zacht.
    snel, kom ik onder hem vandaan en rol van het bed af.
    Ik ga onder het bed liggen en wrijf over de arm waar ik net op viel.
    Ik kon ook naar de badkamer rennen, maar hij zou me dan hebben ingehaald. ik pas tenminste onder het bed, hij niet, denk ik, badkamer blijft een plan B.
    ik huiver weer, ik vond het zo eng.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    David

    "N-neej." Zegt Alex zacht en gaat onder me vandaan waarna hij onder het bed gaat liggen.
    Ik kan een kort lachje niet onderdrukken.
    Ik kom overeind en ga aan de rand van het bed zitten.
    "Alex, kom er onder vandaan." Zeg ik op een kalme toon.
    Ik kijk naar de bobbel in mijn broek. Ga weg ga weg!
    Ik wil Alex niet bang maken.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alex

    "N-nee" zeg ik weer zacht.
    ik merk een muis op in de hoek van de kamer
    ik focus me ergens anders op dan de tintelingen
    die irriteren me ook, net als de angst


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    David

    "N-nee." Hoor ik Alex zacht zeggen.
    Ik voel me even schuldig.
    "Sorry, Alex. Ik had het niet moeten doen. Kom alsjeblieft onder het bed vandaan." Zeg ik en leg mijn hand op de bobbel in mijn broek, daardoor gaat er even een tinteling door me heen.
    Ik bijt op mijn lip.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alex

    "niet jouw schuld, mijn schuld" zeg ik nog steeds zacht.
    "Ik vind het eng, ik heb dit nog nooit gedaan, ik heb ook nog nooit een vriendje of vriendinnetje gehad" ik ril weer "dit is allemaal nieuw voor me"


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    David

    "Dat is schattig." Zeg ik met een glimlachje.
    "Kom er nu onder vandaan, ik zal je niet aanraken oké?" Ik kijk vooruit.
    Ik vind het wel zielig dat hij zo snel bang is, maar hij zou er overheen moeten stappen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alex

    ik aarzel, maar schuif dan toch een kant onder het bed vandaan, ik kijk op.
    mazzel, ik ben bij zijn rug zeide. Verder eronder uit durf ik niet.
    als ik iets zeg zal hij me zien, dus blijf ik maar doodstil naar hem kijken, naar zijn spieren. op zijn rug


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    David

    Ik leg mijn hoofd even in mijn handen.
    "Alex, wat maakt je zo bang?" Vraag ik dan.
    Ik kijk weer vooruit.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alex

    zijn vraag verward me, want dat weet ik dus niet.
    "IK heb angst voor het onbekende" zeg ik dan maar, wetend dat hij me kan opmerken maar dat boeit niet


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    David

    Ik draai me om als ik zijn stem hoor en kijk hem aan. Ik ga op mijn buik liggen en blijf hem aankijken.
    "Waarom? Oké, ik begrijp je wel. Ik was ook een beetje bang voor mijn eerste keer." Zeg ik dan en glimlach even.
    "Maar, het onbekende moet je het bekende maken hé." Zeg ik dan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alex

    "dat klopt, maar meestal ga ik door het lint de eerste keer" ik wrijf weer over mijn arm. "zo had ik per ongeluk iemand 'kapot' geslagen" ik leg mijn hoofd tegen mijn bed.
    dat was zo een stomme dag. Hij had het toen ook nooit moeten doen.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    David

    Ik kijk hem even niet-begrijpend aan.
    "Kapot geslagen?" Vraag ik dan en kijk hem aan.
    Ik snap hem niet.
    Wat bedoeld hij daarmee? Ik til mijn heupen iets op, ik heb tenslotte nog steeds, een jeweet...
    "Maar goed, als je je nou eens ontspant of oefeningen doet die je helpen ontspannen." Zeg ik dan


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alex

    "ik had hem het ziekenhuis in geslagen"
    "ik haal mijn schouder op, nooit geprobeerd"
    ik kom onder het bed vandaan en ga op mijn benen zitten, ik zat anders zo krom


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    David

    "Mag ik je een massage geven?" Vraag ik dan.
    "Het werkt zeer ontspannend." Zeg ik en kijk hem aan.
    Ik kom iets overeind en leun op mijn armen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Alex

    "euh, nee dankje" zeg ik snel achter elkaar.
    ik had nog steeds mijn hoofd in het bed, letterlijk.
    of in de dekens, want die hingen er ook nog ergens


    "Find peace in who and what you are." — Saphira