• Twee jaar geleden was er een vriendengroep die bij elkaar bleef door maar één persoon, Alice. Ze was bevriend met De sporters, de schoolkrant redactie, de slimme kinderen van de klas, gothics, iedereen. Met zijn allen vormden ze een vriendengroep. Alleen de betere vrienden behoorde tot die vriendengroep van maximaal 15 mensen. Ze waren vrienden, totdat Alice een ongeluk kreeg en om het leven kwam. Sinds die dag is alles veranderd. De ‘vrienden’ gaan niet meer met elkaar om, kijken niet meer naar elkaar om en praten niet. Ze zijn nu vreemden voor elkaar.
    Dit jaar zou het het tweede jaar woorden zonder Alice. Daarom besluiten Alice haar ouders om al haar oude vriendinnen uit te nodigen naar een camping in Spanje. Niemand weet van elkaar dat ze zijn uitgenodigd. Daar komen ze pas achter als ze aankomen op de camping die Alice haar ouders runnen. Zullen ze weer vrienden worden, blijven ze elkaar behandelen als vreemden of worden ze vijanden.


    Een RPG over vergeten vriendschappen.
    Als het je leuk lijkt om mee te doen dan graag! Het liefste jongens en meisjes en het liefst zoveel verschillende typetjes, zoals gothic, sporttype, tutje, bitch enz. Het kan best dat de bitch een bitch is geworden door de dood van Alice. Ook kan het een ex zijn, maar het is beter als er daar maar 1 van is. Dus leef je uit en bedenkt iemand. Alice ging met iedereen om!
    Ze zijn allemaal tussen de zestien en achttien jaar. Ze zitten in het vierde jaar.

    Meisje

    - LaCerise- Veronique Cross
    - Demi1309- Isabella Jennifer Jones
    - Tesly- Mikan Loenen
    - Carrotcurls- Megan Alexys Romano
    - nakito- Claire Woods
    - xkimx124- Jasmine Eberson
    - XJules001- Gwendolyn Springfield

    Jongen

    - TrueKlainer- Danny Sebastiaan Brantston
    - quin98- Austin Trevers
    - Carrotcurls- Tyler Damon Romano
    - Demi1309- Ian Silvas
    - quin98- Jayson Cole
    - LoveLyLonely- Tyler Brandon Drea
    - Dashed- Alex Castro

    b]Regels[/b]
    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 2 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - Mensen mogen verliefd op elkaar worden, maar voordat er iets gebeurd misschien handig om te overleggen
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz.
    - Het liefst zo vaak mogelijk aanwezig, als je toetsweek of iets hebt is het logisch dat je er niet bent, maar het is wel je eigen probleem als je dan dingen mist
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal vijf regels schrijven
    - Geen oneliners

    [ bericht aangepast op 8 aug 2012 - 11:08 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Jayson
    'Wat je praat teveel ik begrijp je niet'zeg ik en strompel weg. Ik laat me vol achterover vallen op het gras en ga met mijn armen en benen gespreid liggen. Ik sluit mijn benen en doe ze dan weer open zo een tijdje door.

    [ bericht aangepast op 8 aug 2012 - 1:27 ]

    Danny

    Drew doet mee en ik lach. Ik laat Drew los en kruip naar de tas. Met mijn rug naar Drew toe maak ik nog een blikje open en drink hem halfleeg. Als ik het toch al word, waarom niet nog wat? Ik laat lachend een boer en laat me op mijn rug achterover vallen. "Biertje?" vraag ik als ik het halflege blikje nog weet te redden en hij voor Drews neus hangt. "Half vol. Of half leeg. Net hoe je het bekijkt." lach ik. Dan zing ik het lied weer.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Isabella

    'Wat begrijp je er niet aan? Dat mijn vriendje nu boos is? Dat dit niet echt was! Dat je dronken bent?! Dat je een vriendin hebt? Of dat je gewoon dom bezig bent en minder had moeten drinken?!' ik kijk hem gefrustreerd aan en kijk weer om me heen. 'Ik stuur Ian naar je toe en dan ga ik Austin zoeken.' ik loop Weer naar binnen en sleur Ian naar buiten. 'Breng Jayson terug. Hij kijkt me verbaasd aan, maar knikt dan. Ik begin te rennen in de hoop Austin te vinden. 'Austin?!'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Andrew
    'Dan'zeg ik en geef hem een duw tegen zijn schouder. Ik pak het biertje en heb hem in twee slokken leeg. 'Geen bier meer voor jou hoor'zeg ik en kijk even hoe hij ligt. Ik grijns en duik bovenop hem. 'Hello' grijns ik en geef hem een kus. Daarna begin ik hem te kietelen en stop na een korte tijdje weer. Ik laat mijn hoofd op zijn borstkas liggen en draai me hoofd zo dat ik naar zijn gezicht kan blijven kijken. Mijn hand streelt een beetje over zijn buik en onderbuik en ik glimlach.

    Jayson
    Ik begin hard te lachen 'Je ziet er grappig uit zo'zeg ik en zie hoe ze wegloopt. 'Laat me maar weer alleen achter!'roep ik lachend en rol heen en weer.

    Austin
    Ik ren door en hoor in de verte wat geroep, dacht het niet. Ik ren gauw veder, een kant op wat ik zelf niet eens weet. Na een tijdje laat ik me tegen een gebouw aanzakken met mijn handen in mijn haar. Waarom deed ze dit? En Jayson die klootzak.

    Ian

    Ik zucht. Dit ging een lange wandeling worden. 'Je bent niet alleen.' Ik trek hem overeind en sleur hem achter me aan richting de camping. 'Wat is er gebeurd?' ik kijk hem even vragend aan en loop door. Dit Putte me echt uit. Ik slaak een diepe zucht. 'Zelf lopen is ook welkom!'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    Ik lach als hij me kietelt. Hij stopt al snel weer. Ik voel zijn hand over mijn buik en onderbuik strelen. Ik duw Drew giechelend van me af.
    "Een paar regels." grijns ik en pak mijn boxer die ik aantrek.
    "In de tijd dat ik dronken ben is dit..." ik wijs naar mijn kruis. "En dit..." nu wijs ik naar mijn kont.
    "verboden terrein. Hoe graag ik ook wat wil. Oké?" ik kijk Drew liefjes aan en druk kort mijn lippen op die van hem. Ik voel me al wat lichter worden. Jammer dat ik me niets meer ga herinneren straks.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jayson
    'Heey, ik ga vooruit zonder wat te doen!'roep ik en maak een awh geluidje. Ik begin zelf te strompelen en zigzag wat over de straat heen. Ik begin een lied te schreeuwen en draai een rondje. Daardoor van ik op de grond en blijf een tijdje levenloos zitten. 'auw!'roep ik daarna en kruip veder.

    Andrew
    Ik trek een pruillipje, 'Dus ik mag de hele tijd niet aan dat lekkere kontje van je zitten?'vraag ik en knijp er even aan. 'En ook niet aan dit?'vraag ik en streel even over de stof van zijn boxer bij zijn geslacht.

    Isabella

    Ik Rencdoor. Niet wetend welke kant op. Ik ben bang, heb het koud en weet dat dit nog wel is verschrikkelijk af kan lopen. 'Austin?!' Mijn stem klinkt zwak en trillend. Ik Stop met rennen en voel een traan over mijn wang stromen. Ik veeg hem vlug en ruw weg en loop door. Ik kijk om me heen, maar het is pikdonker. Ik voel angst me bekruipen en kijk snel om of ik iemand zie. 'Austin?!' Ik schreeuw zo hard als ik kan en hoor dit keer ook angst in mijn stem. Ik hoor voetstappen achter me en draai me om. Ik zie iemand op me aflopen. Ik begin weer te rennen en wens dat ik Austin nu echt tegenkom.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Austin
    Ik hoor der steeds dichterbij komen maar ik heb geen zin om nu weg te gaan rennen. Ik sta op en hoop dat ze me niet ziet. Snapt ze er dan echt niks van?

    Danny

    "Drew, nee. Ik meen het." Ik haal zijn hand daar weg. "Ik wil graag dingen doen waar ik bij aanwezig ben." zeg ik dan en kijk hem aan. Ik begin te lachen en sta op, even wankel ik en loop naar de uitgang van het grot-ding. Ik kijk naar de zee. Het is pikkedonker maar ik zie hem! "Pak me dan als je kan!" Ik ren, in boxershort en al de stenen af. Het strand op. Ik lach en ren richting het water, dat nog een aantal meter van me vandaan is. Ik val en blijf even liggen. Dan sta ik op en ren lachend door.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    Ik schud lachend mijn hoofd en trek mijn boxer aan. Daarna ren ik Danny achterna en heb hem net voordat die het water bereikt. 'Ik heb je 'zeg ik grijnzend en ze mijn kin op zijn schouder.

    Isabella

    Ik kijk om en zie dat de Schim nog steeds achter me aanrent. Ik voel paniek opkomen. Mijn voeten deden pijn, maar nu stoppen met rennen en ik was het slachtoffer. 'Austin,' jammer ik zachtjes. Ik voel de tranen stromen. Waarom is die man me eigenlijk achterna aan het rennen? Ik pak mijn mobiel en scherm het ligt op. Ik druk op Austin zijn nummer en bellen. Ik ren de hoek om en verstop me achter bosjes. Ik hoor de schim voorbij rennen en wacht tot Austin opneemt. Langzaam sta ik op en kijk om me heen. 'Austin?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne