• Nightmare of Dance


    Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
    De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
    De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
    Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
    In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
    Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
    Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?


    Outfits!!
    Jongens
    Meisjes


    Ballet:
    -Rose McCartney 1DILoveUx
    -Claire Bealaux dracoluvvv
    -Amy Michels Coockies
    -Austin Sandén SupahBaby
    -Jaden Collins 1DILoveUx
    -Grey Pritchett EDWESTWICK

    modern:
    -Alexis Ramirez DarkPrisoner
    -Kimberley McKenze Europe
    -Jack Collins JokerBaby
    -Jamy Black EDWESTWICK
    -Joshua Gayle Naomia

    Streetdance:
    -Nala Garcia JokerBaby
    -Naomi Micheal. Naomia
    -Leslie Day jaimyhoi
    -Alexandro Stefano Poeh
    -Ian Silvas Coockies
    -Luke Moore IIlumination

    Hiphop:
    -Luna del Monte 1DILoveUx
    -Ruby Mayer xthesewords
    -Abbigail Rogriguéz DarkPrisoner
    -Isabella McSteam Synaisthmata
    -Damen Johnson WillNotLearn
    -Sam Night jaimyhoi
    -Dexter Loover IIlumination

    Ballroom:
    -Eleadora Alonso TheSeasons
    -addelynn Beaquarthe dracoluvvv
    -Mario Estevez JokerBaby
    -Julio Martinéz Amor8

    Regels
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - als je een personage aanmaakt is het de bedoeling dat je er wel degelijk iets mee doet. Dus niet na een dag al stoppen.
    - Ik verplicht je niet om een bepaalt aantal regels te posten, maar weet dat een langere tekst leuker leest
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders



    Ik heb deze RPG overgenomen van Klaine4Ever, zij kwam op het oorspronkelijke op het idee van een dansschool, maar ik heb veel veranderingen aangebracht nadat ze hem aan mij overgedragen had.

    rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 sep 2012 - 18:05 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {weet je... laat Josh achteraf maar komen xD
    Heb net een leuk ideetje....}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Sam
    Ze komt op de bedrand zitten. 'Ik heb amper pijn,' lieg ik dan. Die pijn is onbelangrijk, ondanks dat die door heel mijn lijf giert. En ze vraagt wat er gebeurt is. 'Ehm, Nala zei dat we eten gingen halen ofzo, en dat het me teveel werd en dat ik flauwviel,' zeg ik dan. 'Oja, en dat ik toen met mijn hoofd ergens tegenaan knalde.' ik kijk Naomi recht in haar ogen aan. Ik weet het niet waarom. Ik zoek antwoorden in haar ogen, die ik waarschijnlijk niet kan vinden. Ik vind ze inderdaad niet. Ik weet dat ik Naomi wil, dat ik haar leuk vind. Maar het is gewoon zo lastig. 'N...' ik wilde haar naam zeggen maar stop er dan toch mee. Het heeft toch geen zin, ik weet zelf niet eens wat ik wil vragen.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Nala
    Hij sleurde me de martelkamer binnen en ik begon vanzelf doodsbang te trillen. Oh, god, wat was dit een vreselijke plek. Ik zag de meest erge dingen voor mijn ogen.
    Wat zou hij met me doen? Zij hij me zweepslagen gaan geven? Zou hij me verkrachten? Doodsbang wachtte ik af, maar hij duwde me gewoon op een stoel.
    Ik staarde hem verward aan, toen hij nog een stoel nam en voor me kwam zitten.
    "Wij gaan een spelletje spelen." zei hij met een sadistische grijns en nam een geweer tevoorschijn. Met een helemaal uitgestreken gezicht, duwde hij het tegen zijn slapen.
    Ik keek hem met grote ogen aan. Wat was hij van plan?
    Zijn vinger boog zich rond de trekker. Hij zou toch niet...
    Ik slaakte een klein jammerrend gilletje, toen ik een klik hoorde. Maar hij zat nog rechtop, er leek geen kogel ingezeten te hebben.
    Grijnzend gaf hij het geweer aan mij. Het koude metalen voorwerp balanceerde op mijn geopende handpalmen en ik keek hem bang aan.
    Wat moest dit nu voorstellen?
    "Volgens mij ken je de regels van Russische roulette wel, dus: jouw beurt!"
    Mijn ogen werden groot, toen ik besefte wat hij van plan was.
    Oh god alsjeblieft niet!


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Naomi Micheal

    Ik kijk hem aan en knik. Maar sta dan toch op en zie een kast staan en open die en er staan allemaal dokters spullen in, als ik de kast een goed doorkijk vind ik wat ik zoek en vind de pijnstillers, ik pak er een paar, 1 voor Sam nu en nog wat anderen doe ik in mijn zak, je weet maar nooit. Ik pak wat water en loop dan weer naar het toe en geef hem de pijnstiller en het water, drink wat en je ziet dat je pijn hebt dus lieg niet.' zeg ik dan en zucht. 'Maar wat wilde je zeggen?' vraag ik dan en en sla even mijn ogen neer maar kijk hem dan toch weer aan.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Sam Jason Night
    Ze gaat ergens naar op zoek, en ik kijk naar haar. Ze geeft me een pijnstiller en water. Het water trilt een beetje in mijn hand, ik ben niet echt stabiel. Ze ziet dat ik pijn heb. Ik neem dan toch maar de pijnstiller in. Als ik de pijnstiller heb ingenomen zeg ik, 'Ik weet niet wat ik wilde zeggen, ik weet het niet.' ik sluit mijn ogen even en zucht gefrustreerd. 'Ik hoop dat je geen problemen hebt met Ian door mij,' floep ik er dan uit. Want dat wil ik ook niet. Ik denk er zelfs niet aan dat wanneer zij problemen hebben ik dan misschien meer kans zou maken. Nee, zo was ik vroeger, maar nu niet meer.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Nala
    "Er zitten 6 patronen in, dat betekent dat er nog 5 kansen zijn om de kogel te hebben." grijnsde hij gemeen. "En doe nu voort."
    Ik nam het geweer met trillende handen vast, maar keek hem toen aan. Wat voor nut had het? Ik kon toch gewoon weigeren?
    Hij zag de opstandigheid vast in mijn ogen, want hij schudde grijnzend zijn hoofd.
    "Als je niet meewerkt, zorg ik dat de volgende die hier voor je zit iemand van de dansers is. Iemand die je heel goed kent."
    Sam schoot er door mijn hoofd. Meteen zette ik het geweer tegen mijn slaap. Ik slikte even en had nooit gedacht dat het ooit zo moeilijk zou zijn om gewoon mijn vinger te laten plooien. Stukje bij beetje ging de trekker naar achter, terwijl mijn hart in mijn keel klopte en ik wanhopig probeerde te blijven ademen. Een luide klik liet me schrikken en van opluchting zuchten tegelijkertijd. Ik was veilig. Snel duwde ik het pistool in de man zijn handen. Het was voorbij... voorlopig toch.

    [ bericht aangepast op 15 sep 2012 - 17:41 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Naomi Micheal

    Ik pak het glas over voordat het glas nog valt, want zijn hand trilt erg en zet het glas dan op een nachtkasje naast het bed en zucht dan en kijk hem weer aan. 'Nee, het gaat wel.' zeg ik dan en zucht. Het was raar, de ene keer ging het goed, maar het kon zo weer omslaan zoals toen straks. Ik zucht weer en kijk hem weer aan. 'Maak je maar geen zorgen, het gaat goed.' zeg ik dan met een zwakke glimlach. 'En als het goed is begint de pijnstiller dadelijk te werken, misschien dat het dan weer wat beter gaat, dat je teminste niet zoveel pijn hebt.' zeg ik dan.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Sam
    Ze pakt het glas over en zet die op het nachtkastje. Ik kijk naar haar en ze zegt dat het wel gaat. Dat klinkt niet echt heel erg positief. Haar glimlach is ook zwak. 'Het spijt me,' zeg ik dan. Het is namelijk mijn schuld. 'Ik heb iets stukgemaakt, terwijl jij niet eens wat voor me voelt.' ik zucht en sluit mijn ogen tegen de pijn. Ik weet niet wat voor pijn het is. Fysieke pijn, mentale pijn. Ik denk eigenlijk beiden. 'En ik hoop dat die snel werkt ja.'


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    jaimyhoi schreef:
    ¨maaaiinnn topics¨


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Naomi Micheal

    'Zeg geen sorry. Het is niet alleen jouw schuld, ook de mijne.' zeg ik dan streng, want hij moest niet denken dat het alleen zijn schuld is, want dat is het niet. 'Wie zegt dat ik helemaal niks voor je voel.' zeg ik dan zacht en sla mijn ogen weer neer, veel mensen zeggen dat je geen gevoelens kan hebben voor 2 persone, maar toch is het zo, ik heb gevoelens voor Sam en Ian. Waarom zu ik anders doen, wat ik gedaan heb, als ik geen gevoelens voor hem heb, ik zou hem nooit als een speeltje gebruiken of iets, zo ben ik niet. 'En weet je wat nog het ergste is?' zeg ik dan zacht en kijk hem even kort aan en sla dan mijn ogen neer. 'Ik heb er niet eens spijt van dat ik het gedaan heb.' zeg ik dan zacht.

    [ bericht aangepast op 15 sep 2012 - 17:57 ]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Sam Jason Night
    Ze zegt streng dat ik geen sorry moet zeggen. Ik open mijn ogen weer en kijk haar aan. Ze slaat haar ogen neer en kijk me even kort aan om vervolgens weer haar ogen neer te slaan. Ze vraag of ik weet wat nog het ergste is en ik wacht af. Dan zegt ze dat ze er niet eens spijt van heeft. Mijn hart slaat een slag over. Zoiets zeg je niet als diegene niets voor je betekent. Ik kijk naar haar. Het liefst zou ik haar nu in mijn armen trekken, maar 1. dat doet pijn en 2. ik moet me gewoon inhouden. Ze heeft overduidelijk voor Ian gekozen. 'Ik heb er ook geen spijt van,' fluister ik. 'En als ik de kans kreeg zou ik het weer doen.' daar ga ik niet over liegen. Dat is gewoon zo.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Nala
    Onverbiddelijk snel kwamen we bij het laatste schot. De man had het geweer al 3 keer zonder enig vertoon van emotie tegen zijn slaap gezet, tot een klik hem verloste en hij het door kon geven.
    Nu waren we bij de 6e keer. En de laatste keer... De keer met de kogel.
    Hij stak het geweer naar me uit en ik wist wat het betekende. Ik zou dood gaan.
    "Nee!" riep ik bang uit. "Ik wil niet dood!" begon ik te snikken.
    "Wil je dat ik iemand uit de slaapzaal ga halen dan? Dat ik die dood schiet?" zei hij emotieloos.
    "Nee!" snikte ik. De tranen liepen over mijn wangen, terwijl ik mijn hand uitstrekte naar het pistool.
    "Ik wil niet dood!" snikte ik steeds opnieuw, terwijl ik het geweer tegen mijn slaap drukte. Mijn hand trilde zo hard dat de loop van het pistool tegen mijn huid wreef en schuurde.
    Ik voelde de tranen op mijn schoot vallen, terwijl ik daar gewoon zat.
    "Haal de trekker over." zei de man hard, wanneer ik na zo'n 5 minuten nog niet bewogen was. "Het duurt niet lang om iemand anders te gaan halen, hoor!"
    Ik wou niet dat er iemand voor mij stierf. En trouwens... Ze zouden hier toch allemaal beter af zijn zonder mij. Ik was een last, mijn leven was een hel. Hoe vaak had ik niet op het puntje van zelfmoord gestaan?
    Maar nu, nu wou ik niet meer dood. Ik wou niet sterven. Leven was plots zo mooi en waardevol geworden. Maar stel dat hij Sam ging halen. Dat hij hem in plaats van mij dood schoot. Ik liet mijn adem in een lange zucht ontsnappen en haalde toen tergend langzaam de trekker over. Een luide klik en ik zakte in elkaar. Luid snikkend viel ik op de grond, terwijl ik maar 1 ding besefte. Ik was niet dood!
    Huilend en bijna lachend tegelijk probeerde ik mezelf weer bij elkaar te rapen.
    "Dat duurde veel te lang, ik zal je nog moeten straffen!" zei de man plots en trok me overeind.
    Hij had gelogen! Er had geen kogel in gezeten!
    Ik werkte niet tegen, terwijl hij me richting de muur sleurde. Verlamd door opluchting voelde ik het nauwelijks dat hij mijn shirt over mijn hoofd trok en vervolgens mijn polsen aan de muur vastbond.
    Maar toen de eerste zweepslag op mijn rug neerkwam, was ik er weer helemaal bij. Ik schreeuwde het uit. Het gevoel alsof er een brandend mes door me heen gesneden had, liet me trillen op mijn benen. Nieuwe tranen liepen over mijn wangen, toen nog een slag volgde. Ik voelde de woede van die man in iedere slag. Mijn stem was hees van het gillen en schreeuwen en na 5 slagen kwam er al geen geluid meer uit mijn keel.
    Nog eens 10 slagen verder zakte ik door mijn knieën en hing heel mijn gewicht aan mijn polsen. Nog 10 keer liet hij de zweep als een brandende bijl op me neerdalen voor hij stopte. Hij maakte me niet los of zo...
    Hij liep gewoon de kamer uit en liet me daar hangen.

    {Josh is welkom nu :P}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    IIlumination schreef:
    Luke Moore

    "Doe maar, maar trap er niet in het zijn echt heilige boontjes als het dan op vreemden aankomt," zeg ik nors. Ik moet mijn eigen ouders niet.
    "Ik maakte op mijn vijfde een tekening voor mijn moeder. Ze gebruikte hem als aanmaakpapier voor de openhaard,"


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    [Hoe moet Josh komen, gewoon toevallig de kmer inlopen, haha.]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    {jah.... das waar.
    Ok, waar is hij nu?}


    “To live will be an awfully big adventure.”