[RPG] Between life and death - O2 - Speeltopics

By xSpookje and Aragog.

Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
Halverwege horen ze een raar geluid.
Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?

[ bericht aangepast op 30 okt 2012 - 16:36 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Hayden Noralie Everett
Rory komt naar me toegelopen en geeft me dan een knuffel en ik glimlach naar hem.
Dan komt David naar me toe en vraagt aan mij of ik weet waar Eleanor is. Ik haal mijn schouders op en kijk hem met een vragende blik aan.
'Eh, nee, eigenlijk niet, sorry. De laatste keer dat ik haar zag liep ze hand in hand met jou en ging ik met Rory tentjes opzetten voor iedereen,' zeg ik dan met een spijtige glimlach.
'Hoezo? Zit ze nu niet gewoon bij iemand anders ofzo? Is ze even in het busje?'
Ik begin zelf om me heen te kijken of ik haar ergens zie maar kom al gauw tot de conclusie dat ik haar inderdaad niet meer zie. Waar is ze heen?
'Misschien is ze even naar het toilet, of bostoilet. Dan is het handig als je niet gestoord wordt.'
Ik probeer gewoon mogelijk dingen te bedenken, maar ik weet dat het waarschijnlijk allemaal onzin is.
Maar dan zegt Rory dat ze naar links is gelopen het bos in.
'Nou, je hoort het van Rory dus,' zeg ik dan.
En ik knik als Rory vraagt of ik een vuurtje wil maken.
'Ja hoor, dat wil ik best wel. Als het me lukt. En als ik niet bang ben dat ik zelf vlam vat,' zeg ik met een kleine grinnik.

[ bericht aangepast op 1 nov 2012 - 21:15 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Rory Williams
Ik glimlach als het uiteindelijk lukt. Ik liep naar haar toe en gaf haar een knuffel. "Help je me met de volgende?" Als ik me omdraai om een van de laatste tentjes te pakken hoor ik David achter me met Hayden praten. Ik draai me om en kijk achter hem de bosrand af. "Ze is links het bos in gegaan." Rare dingen vallen mij vaak op. Bijvoorbeeld dat een stukje stof met de kleur van Eleanors kleren daar in de tak hing. Ook nam Eleanor vaak de linker afslag omdat iedereen altijd maar rechts ging. Ik wist niet of er een diepere reden voor was, maar het was vaak wel zo. Eigenlijk was het best creepy dat ik dit soort dingen wist, maar nu best handig. Ik haalde een hand door mijn haren en duwde mijn muts iets verder over mijn oren. Het begon koud te worden. "Maak jij anders een vuurtje. Ik zet de tenten wel op." Zij zou dat waarschijnlijk leuker vinden, en zo niet dan mocht zij tenten gaan opzetten, maar om wat te kunnen blijven zien hadden we vuur nodig. Ook voor de warmte zou het nog wel eens heel handig kunnen zijn. Het was namelijk ook aardig ijskoud aan het worden.

[ bericht aangepast op 1 nov 2012 - 21:56 ]

Bowties were never Cooler

Eleanor Bethany Hunt.

Ik was ondertussen alweer uit de boom geklommen. Ik was niet de persoon om stil te zitten terwijl ik wist dat er beren, vossen, slangen en wie weet wat nog allemaal me kon achterna zitten. Toch een beetje als The Hunger Games eigenlijk. Mijn iPod speelde nog altijd, maar om toch een beetje batterij te besparen luisterde ik naar de liedjes die opkomen en veranderde ik ze niet. Alsof God me nog wat meer wou pesten kwam het liedje Summer Sucks. Ja, tuurlijk, wrijf het erin !
Een zucht verliet mijn mond waarna ik mijn jas wat dichter tegen me aantrok. Ik keek om me heen en nam mijn zaklampje weer uit mijn jaszak. Waarom was ik ookal weer naar hier gekomen ? Ohja, even weg zijn van alles en iedereen. Ik zuchtte nogmaals, nu dacht ik er weer aan. Ik begon terug te lopen waardoor takken kraakten onder mijn All Stars. Waarom had ik nu geen rekening gehouden met het weer ? Nu liep ik hier rond in een skinny, een pull een topje en een jas. Oké, op zich viel dat nog goed mee, maar ik had altijd koud, maar dan ook echt altijd. Ik begon mee te zingen, in de hoop dat door mijn slechte zangkunsten de beesten werden afgeschrikt.

David Daniel Casper Mason
Ik begin me zorgen te maken. Eleanor is nu al drie maal weggelopen sinds we hier zijn en steeds ben ik degene die haar gaat zoeken. Ze zit niet helemaal goed in haar vel sinds het busje is gecrasht. Ik heb niet veel zin om alleen het bos in te gaan dus ik besluit dat ik samen met iemand wil gaan. Hoewel het me niet de meest verstandige keus lijkt lopen mijn voeten als vanzelf naar Riley toe. Ik laat mijn benen niet stoppen voor ik bij hem aangekomen ben.
'Wil je...' begin ik, waarna ik tot de conclusie kom dat dit niet echt een goed begin is van mijn verzoek, hij zegt dan waarschijnlijk toch nee.
'Eleanor is weg,' zeg ik dan maar, 'Ik wil haar gaan zoeken, maar ik ga liever niet alleen dus... Ga je mee?' Ik kijk hem aan, mijn blik staat strak, serieus. Ik wil niet dat hij denkt dat ik hem aanmoedig of zo. Hij lijkt me op het moment gewoon de beste persoon om mee te nemen, ik weet ook niet waarom. Terwijl ik op antwoord wacht denk ik aan alle plaatsten waar Eleanor zou kunnen zijn. Het bos in, naar links, en dan? Ze houdt niet van wilde dieren dus ze zal wel niet stil zijn gaan zitten... Hopelijk zijn er nog sporen of iets dergelijks te vinden, anders weet ik ook niet waar we heen moeten om haar te zoeken.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Riley Williams

Even is David weg maar na een aantal minuten komt hij terug gelopen. Verbaasd kijk ik naar hem.
"Wil je..." het is even stil, er komt een glimlach op mijn gezicht. "Eleanor is weg. Ik wil haar gaan zoeken, maar ik ga liever niet alleen dus... Ga je mee?"
Mijn glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik doe maar alsof het komt dat Eleanor weg is.
"Echt, is ze weg? Waar heb je haar voor het laatst gezien?" vraag ik dan 'bezorgd' en ik kijk David aan. Meteen sta ik weer op, want ik was net gaan zitten toen hij weg was. Eleanor is weg, man alles lijkt gewoon vanzelf te gaan.
"Tuurlijk wil ik mee gaan zoeken, ze zal vast wel ergens in het bos zijn." Zeg ik dan, meer mompel ik het. Hopelijk komt ze even een tijdje niet terug.
Ineens bedenk ik me wat, David en ik alleen in het bos.
"Kom we gaan!" zeg ik en pak David zijn pols vast. "Blaine, we zijn zo terug." glimlach ik naar hem. Volgens mij staat er een hele brede glimlach op mijn gezicht.
Rustig loop ik door richting de bosrand, ik had Eleanor voor het laatst gezien helemaal links, nou daar ga ik niet heen. Ik trek David mee naar rechts.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Aurore Noëlle Maréchal
'Dat is een slim idee van jou,' glimlacht Noah. 'En als dat niet genoeg is mag je wel een vest van mij lenen,' vervolgt hij. Ik glimlach lichtjes door zijn aanbod, maar toch houd ik het liever bij mijn eigen kleding.
Noah en ik lopen richting het busje terwijl Noah aan de rest vraag wat de bedoeling is. 'Blijven we hier overnachten? Op deze plek? Of.. hoe zit dat?' vraagt hij. 'Ik denk dat we het beste nu gewoon de tenten op kunnen gaan zetten, Camille en Ian zijn daar ook al mee bezig. De schemering valt namelijk al in, en om nu nog door te gaan lopen naar een betere plek lijkt mij, persoonlijk, geen goed idee,' antwoordt Hayden glimlachend terwijl ze iets uitpakt. 'En voor de rest heb ik ook geen flauw idee'.
Ik knik alleen maar en kijk naar Noah die iets in zijn tas zoekt. 'Wacht eventjes hoor,' zegt hij tegen mij. Ietsjes later drukt hij een zaklamp in mijn handen. 'Kijk eens aan'. Ik glimlach dankbaar naar hem. 'Dank je'. Dan kijk ik naar de spullen in het busje. Er zijn waarschijnlijk nooit genoeg tenten voor iedereen, mensen zullen tentjes moeten delen. Ik bijt op lip en kijk weer naar Noah. 'Eh,' begin ik aarzelend. 'Delen wij een tent?'

[Ik denk dat Amelia en Josey wel geschrapt kunnen worden, die reageren toch niet meer]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Rory Williams
Ik zuchtte en besloot maar niks te zeggen. Ik werd zoals heel vaak gewoon hard genegeert. Ik verdween gewoon op de achtergrond en dan vergaten velen, zelfs mijn vrienden, dat ik er was. Mijn broer en David verdwenen dus de verkeerde kant van het bos in en Hayden reageerde niet op mijn vraag. Ik zuchtte even. Ik voelde me nu echt even heel lonely. Dat kwam ook nog wel eens opzetten. het ene moment was ik vrij vrolijk en het volgende voelde het alsof ik helemaal alleen was, ookal zaten er veel vrienden om me heen. Het voelde alsof niemand me zag. Ik ging dus maar verder met tentjes opzetten terwijl het al bijna pikke donker was. Gelukkig hielpen Noah en Aurore mee en waren ze bijna allemaal opgezet, maar toch. Toen het laatste tentje stond liet ik mezelf tenmidde van die tentjes op de grond zakken en schraapte wat gevallen dorre bladeren bij elkaar voor tondel. Ik haalde de lucivers van Hayden uit mijn kontzak en begon geconcentreert een fikkie te stoken. Iemand had toch wel hout gehaalt zodat dit kon branden als ik het aan kreeg? Zo ver was het alleen nog niet, want ik kreeg ze maar niet lekker op een goede droge brandbare, maar in de hand houdbare hoop. Ik wilde namelijk niet het hele veld in de fik zetten. "Hayden, kan je wat stenen halen?" vroeg ik. Ik ging maar niet roepen. Als ze me zo niet hoorde dan hoorde ze me toch niet als ik ging roepen.

Bowties were never Cooler

[Sorry dat ik gisteren niet meer reageerde maar ik heb volgende week toets week dus daar moet ik veel voor doen. Rot examens >.>]

Hayden Noralie Everett
Ik ben van plan om zo een vuur te maken, als dat me überhaupt al gaat lukken, maar eerst wil ik even verder met dit tentje op te zetten. Als ik ergens aan begin maak ik het ook graag af. Het gaat redelijk snel met alle tentjes en naarmate de tijd verstrijkt wordt het ook donkerder. Dat vuur moet er nu wel snel komen. Als alle tentjes staan wil ik net vuur gaan maken, maar dan zie ik dat Rory al bezig is. Ik krijg de vraag van hem of ik stenen wil gaan halen en ik knik glimlachend.
'Ja hoor, ik zoek wel wat. Maar ik ga niet te ver het bos in alleen. Te veel horror films gezien,' zeg ik met een grinnik.
Dan loop ik een stukje naar de rand van waar het bosgedeelte weer begint en ga weer op mijn knieën zitten. Ik zoek om me heen naar stenen die me geschikt lijken. Ik denk niet dat het handig is als ik van die kleine rot steentjes mee neem dus die laat ik liggen. Ik zoek even verder en na vijf minuutjes heb ik een aantal goede stenen waar ik mee in mijn armen terug loop naar Rory. Ik leg ze neer bij hem en ga dan naast hem zitten.
'Tadaaaa, de stenen,' zeg ik trots.
Ik kijk naar Rory met een lach op mijn gezicht.
'Als je verder nog hulp nodig hebt moet je het maar zeggen en anders blijf ik gezellig naast je zitten.'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[iemand voor Blaine?]

[Hij kan wel bij Noralie en Rory komen? ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Oké vindt Rory dat ook goed?]

[Maakt dat je wat uit en David kwam er ook gewoon zomaar even bij ^.^ hoe meer zielen hoe meer vreugd ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Blaine Anderson

Ik knik even naar Riley die zegt dat die zo terug is. Ach ik denk dat het nog wel even duurt voordat die twee terug komen maar ja. Ik kijk om me heen en zien uiteindelijk Hayden en Rory die proberen een vuurtje te maken, ooh een vuurtje daar moest ik bijzitten dan kreeg ik het wat warmer. Ik loop naar mijn koffer toe en maak die open. Een vest... Waar is mijn vest? Ik zucht zachtjes als ik hem niet kan vinden en leg er wat dingen uit. Als ik hem gevonden heb pak ik hem er gauw uit en leg de rest terug. Ik trek gauw mijn vest aan en rits hem helemaal dicht. Ik sluit mijn koffer weer en loop naar Hayden en Rory toe. 'Heey' zeg ik met een glimlach en ga naast Rory zitten. 'Moet ik helpen?' vraag ik aan Rory en kijk even naar de bladeren en stenen. Volgens mij hadden ze nog geen takken en had ook niemand nog takken gehaald. Ik bijt even op mijn lip en kijk de twee aan. 'hebben jullie wel takken?' vraag ik met een lachje. 'Want anders is het vuurtje zo weer uit' grinnik ik en kijk even om me heen. Er zouden vast wel wat goede takken bij de bosrand liggen dan zou ik ze wel even pakken als er nog takken nodig had en anders bleef ik hier gewoon zitten met de hoop dat het vuurtje snel gaat branden en ik het lekker warm krijg.

Rory Williams
Ik glimlach als Hayden terug komt met de stenen. Ik leg ze in een aardig grote circel neer. Zo zou het vuur groot genoeg worden om er allemaal omheen te zitten, maar klein genoeg blijven om in de hand te houden. Net toen ik wilde andwoorden dat we alleen nog takken nodig hadden kwam Blaine aanlopen. "Hey" zei ik terug. Hij zag toch direct dat we takken nodig hadden. "Als je een aantal mooie droge takken zou willen halen zou dat heel fijn zijn." Ik glimlachte en boog me voorover om de bladerhoop aan te maken. Als dat eenmaal goed brandde zou Blaine terug zijn en konden zijn takken erop. Het was nu echt koud aan het worden en zoizo zou een vuurtje ook goed werken om de dieren wat op afstand te houden. Het was nog best lastig, want het wilde maar geen vuur vatten en de wind blies de lucivers steeds uit. "Hayden, kan jij met je handen de wind een beetje tegenhouden. Het vlammetje waait namelijk steeds uit." Ik keek haar aan en rilde even. Een vest zou ik zo wel moeten aantrekken, maar eerst wilde ik dit vuur aan krijgen. Ik keek even naar Hayden. "Zullen wij een tentje delen?" vroeg ik redelijk verlegen aan haar. Ik wist echt niet of ze dat wel wilde. Ik hoopte stiekem toch echt van wel.

Bowties were never Cooler

Hayden Noralie Everett
Ik zie Blaine komen aanlopen en ik glimlach naar hem, Rory zegt hem gedag. 'Heeyy Blaine,' zeg ik terwijl ik hem aan kijk. Hij vraagt of hij moet helpen en ik kijk richting Rory. Ik zou niet weten wat hij moet doen maar Rory zegt het al. Droge takken zoeken. Ik wil net voorstellen dat ik Blaine wel kan gaan helpen met takken zoeken als Rory vraagt of ik de wind een beetje tegen kan houden met mijn handen, en ik knik. 'Natuurlijk.' Ik ga iets dichter bij Rory zitten zodat ik er beter bij kan. Ik zie Rory glimlachen. 'Dat vuur moet snel aan!' Zeg ik met een lachje. Dan vraagt Rory aan me of ik een tentje met hem wil delen en ik knik, 'ja hoor,' zeg ik gewoon glimlachend. 'Volgens mij moeten er twee personen per tentje.' En ik houd mijn handen goed zodat hij de lucifer aan kan houden. Dan kijk ik weg van Rory richting het bos, waar Eleanor, Riley en David nu ergens zijn. Ik hoop maar dat ze wel snel terugkomen, anders dan ga ik me toch echt zorgen maken. Hoewel ik sowieso wel de dingen rond het bos in de gaten houd voor het geval dat. Ach. Maak je geen zorgen Hayden. Ze komen gewoon terug dus daarom kijk ik weer terug naar Rory. Ze komen heus wel weer terug.

[ bericht aangepast op 2 nov 2012 - 17:45 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.