• Nachtleven en geld, veel geld. Een gangstergroep maakt de straten onveilig in Phoenix. Niemand is veilig voor de gang en geld wordt weggesluisd. Moorden worden gepleegd, drugs wordt gedeald en de pokerfiches worden uitgedeeld. Iedereen heeft zijn eigen specialisatie en rang in de groep, maar wat als er drie verraders in de groep zitten? Drie geheime agenten die undercover zijn om de gangstergroep te laten falen in hun acties, te kunnen oppakken op heterdaad en voor eeuwig en altijd een einde te maken aan de bende. Zal de politie het spelletje winnen of de gang? Het draait allemaal om strategie en de jokers in het spel…
    (Het idee kwam van Poker Face - Lady Gaga.)

    Rollentopic.

    Regels:
    - Een tekst schrijven van vijf regels is verplicht.
    - Geen perfecte personages.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - 16+ is toegestaan.
    - Twee rollen per persoon is het maximum, en dan alleen in variatie van geslacht.
    - Als iemand om een samenvatting vraagt geef je die ook.
    - Off-topic gaan mag, maar wel niet te veel en ook niet zonder haakjes.
    - Er zitten geen softies in een gangstergroep, maak dus ook geen personage dat overal bang voor is...
    - Ga niet meteen een relatie aan, dat hoort nou eenmaal niet in een gang!


    Jongens: (Maximaal acht)
    - Niall James Horan. (Nibug) Martelen.
    - Zayn Javadd Malik. (Meliourry) Moorden.
    - Harry Edward Styles. (Crudelis) Doorverkoop van meisjes.
    - Louis William Tomlinson. (Serpentskiss) Afpersing en chantage.
    - Liam James Payne. (quin98) Verrader en pokerspeler.
    - Brandon [Bam] Kilian von Monroe. (Sikowitz) Dealer.
    - Anthony [Antz] Samuel von Monroe. (Sikowitz) Dealer.

    Meisjes: (Maximaal zes)
    - Layla Rose Sadler. (Crudelis) Pokerspeelster en leidster.
    - Madelaine (Maddie) Louise Lockwood. (Serpentskiss) Moorden.
    - Emilia “Mila/Mia” Andrea Cleveland . (Glucio) Verraadster, speelster van blackjack.
    - Dessy Tamara Jones. (Depay) Dealer.
    - Sienna Marie Gonzalez. (Lifeisajoke) Verraadster, pokerspeelster.
    - Jaybee 'JJ' Saunders. (Sylvesti) Moorden en vechten.

    Het gangsterhuis is een grote plek waar ieder bendelid slaapt, eet en als vanzelfsprekend woont. Ieder heeft zijn eigen kamer en mag die inrichten zoals hij of zij dat zelf wilt, de basisprincipes zijn er al aanwezig. Op de begane grond is een grote woonkeuken en een leefruimte waar iedereen samen kan zitten, ook al gebeurt dit niet vaak. Op de eerste verdieping liggen de slaapkamers en de bijbehorende badkamers, deze zullen gedeeld moeten worden. Op de tweede en laatste verdieping is het kantoortje van Layla, die alle opdrachten zal uitdelen, mits iemand al iets anders te doen heeft. Verder is er op deze verdieping een wapenarsenaal te vinden, wat echt verschrikkelijk klein is. Ook is hier een aparte ruimte om te telefoneren, aangezien dit een van de enige plekken is waar je fatsoenlijke privacy kunt krijgen.

    [ bericht aangepast op 26 jan 2013 - 0:22 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    [Niall James Horan

    Ik knikte even kort. Niet dat ik het niet wilde geloven dat het goed kon aflopen, dat kon het altijd, maar het kon even goed ook slecht aflopen. Ik keek haar weer aan toen ze vroeg of ik mee wou. "Wat is de opdracht?" vroeg ik en sprong van het aanrecht af en leunde er met mijn rug tegen. Ik wilde best wel meegaan. Ik had hier toch niks te doen en de rest was toch weg, dus dan kon ik me beter wat nuttig maken. Waarschijnlijk zei ik dus sowieso ja, wat de opdracht ook was, maar het was een belangrijke vraag om te weten zodat ik wist wat ik allemaal met me mee, moest nemen. Ik krabde even kort aan mijn wenkbrauw piercing en plaatste mijn handen dan achter me op het aanrecht en keek Madelaine aan, afwachtend op antwoord. Piercings kunnen wel leuk een aardig zijn, maar het kunnen ook hartstikke irritante dingen zijn. Je moet ze regelmatig schoon houden zodat je geen infectie kunt krijgen, ook al zit de piercing er al een tijdje in.

    [ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 13:55 ]


    Take me to wonderland

    Emilia Andrea Cleveland

    Gelukkig was Harry geen persoon dat ongeduldig was, wat alweer een hele opluchting was, aangezien ongeduld vaak nog wel eens tot problemen kon leiden. Je miste dan informatie of ging op het verkeerde moment aan de slag, wat zeer gevaarlijk kon zijn. Vooral als je ongewapend jezelf in iets stortte. Ik merkte dat Harry het tel-gedeelte iets minder vond, waarschijnlijk gewoon omdat wiskundig inzicht en dergelijke niet zijn ding was. Hij kaartte niet voor niets niet. Eigenlijk het enige wat mij zorgen baardde, was zijn nieuwsgierigheid. Zijn vraag wat ik aan al die informatie had, was niet simpel te beantwoorden. De waarheid kon ik immers niet vertellen, waardoor er een naar gevoel in mijn buik ontstond.
    Een zucht ontsnapte mijn lippen, voor ik hem antwoordde. 'Ten eerste haat ik het om niet precies te weten wie hij is, vooral omdat hij mij volgde. Ten tweede heb ik de informatie niet en dus weet ik nog niet precies wat ik ermee zal doen. Verder gaat het je niks aan.' Dat laatste kwam er nogal bot uit, maar hij moest stoppen met vragen stellen die ik niet makkelijk kon beantwoorden. Dat zou alleen maar tot problemen kunnen leiden en als ik ontdekt werd, was ik er geweest. Daar was ik mij maar al te goed bewust van.


    Happy Birthday my Potter!

    Harry Styles.

    Ik luisterde naar Emilia en trok mijn wenkbrauwen op om vervolgens een verontwaardigd geluid te maken. "Dan is dit in principe nutteloos." antwoordde ik alsof ik er alles vanaf wist, ook al wist ik totaal niet waarom we nou toch de identiteit van die man moesten achterhalen. "En eigenlijk gaat het me wel wat aan, want ik ben je partner met deze taak. En partners moeten elkaar vertrouwen en alles vertellen over de zaak waar ze het over hebben. Heb ik gelijk?"
    Ik had het botte heus wel in haar woorden gehoord en ik was dan altijd zo dom om een discussie aan te gaan. Ik slaakte een gefrustreerde zucht en parkeerde de auto een straat voor het casino, voordat ik de motor liet afslaan en Emilia weer aankeek. "Als ik niet eens weet waarom we hier precies zijn, weet ik toch ook amper wat er precies speelt... Hoe wil ik nou iets leren als ik nergens iets vanaf weet?" vroeg ik haar met een smekende ondertoon, proberend haar over te halen om te praten. "Dadelijk wordt ik zenuwachtig en loopt alles mis... Dan liggen wij onder de grond."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Zayn Malik.
    Met een klap belandde mijn lege glas terug op het aanrecht, waarna ik me gefrustreerd omdraaide en met mijn linkerhand een keer over mijn gezicht heen wreef. Ik had al wel gemerkt dat ik nu niets meer kon doen, aangezien ik weer eens te laat uit mijn bed gekomen was. Maar als je er pas rond drie uur in lag vond ik dat ook wel heel erg normaal, dat iedereen hier nou gewoon zo ongeduldig was, dat lag niet aan mij. Met een zacht duwtje kwam ik los van het aanrecht, gaf geen blik aan de mensen die hier nog zaten en liep gewoon weer terug de trap op. Het liefst ging ik nog weer terug slapen, ik was nog best moe. Een kleine gaap verliet mijn mond, als ik maar iets te doen had dan ging het vaak wel weer weg. Maar iemand had mijn opdracht. Een meisje, nog wel. Bah. Voor de deur van Layla's kantoor stopte ik, ik hoorde wel wat stemmen maar dat deerde me niet. Ik klopte drie keer en ongeduldig tikte ik met mijn voet op de grond.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Layla Sadler.

    Ik wachtte totdat Louis iets zei en beet even peinzend op mijn lip, terwijl ik het dienblad met de etensresten aan de kant schoof en een nieuwe sigaret opstak. Mijn derde van vandaag al, het ging goed... De aansteker wierp ik uiteindelijk tussen de papieren in, die vond ik later wel weer terug. Als mijn aansteker kwijt was, was het huis in rep en roer. Vooral omdat ik dan een chagrijn was en iedereen wist af te snauwen. Mensen raakten er wel aan gewend, uiteindelijk. Ik inhaleerde de rook en blies hem op hetzelfde tempo weer uit toen ik geklop hoorde. Ik slaakte een zucht en had dit keer geen zin om op te staan, ik zat net goed.
    "Hij is open!" riep ik, ook al wist ik niet wie of wat het zou moeten zijn. De meesten waren al weg of al ergens anders mee bezig, dus bleef Horan, Malik of Gonzalez over. Dessy, ofwel Jones, was ook een dealer en wist wel wat ze moest doen. Daar waren de broertjes voor.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Madelaine Louise Lockwood

    Het zo nog wel even duren voor we konden vertrekken, dus liep ik terug naar de keuken en pakte een glas drinken van het aanrecht. De rest van mijn ontbijt zou misschien toch wel handig zijn.
    'Het gaat om een dertigjarige man die een van onze beste drugsdealers heeft omgekocht, waardoor wij geen drugs meer kunnen inkopen en die twee' begon ik en wees naar Brandon en Anthony. 'nog in de problemen kunnen komen. De opdracht is hem uit de weg ruimen, de drugs zoeken en jatten en het lijk ergens dumpen. Maar iets zegt me dat hij niet alleen is.' Je kon het vreemd noemen, maar mijn gevoel zat er niet heel vaak naast. Niet dat als het klopt erg was, maar het was altijd handig om iemand er nog bij te hebben. 'Dus wat denk je ervan?' vroeg ik en keek Niall vragend aan voor mijn blik naar Brandon en Anthony ging. 'En hoe zit het nu eigenlijk met jullie? Gaan jullie allebei mee of eentje?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Emilia Andrea Cleveland

    Harry was duidelijk verontwaardigd, wat mij nogal irriteerde. Vooral toen hij over partners en vertrouwen begon te praten voelde ik iets van woede in mij opborrelen. Waarom had ik hem ook alweer meegenomen? Oja, omdat ik verdomme medelijden met hem had gekregen, omdat ik vond dat hij een kans verdiende en als anderen in de bende hem die niet gunden, dan deed ik dat maar. Hij was de slechte persoon hier en dan ging hij een beetje tegen mij praten over vertrouwen! Bovendien belande ik zeker weten onder de grond als ik ook maar één verkeerd woord zei.
    Ik vernauwde mijn ogen tot spleetjes en keek hem aan. 'Wilde je iets doen of hoe zit het? Ik heb je meegenomen als vriendendienst. Blijkbaar had ik niet eens aardig moeten zijn. Zelfs Layla verklaarde mij voor gek. Als je ook maar één stom iets doet, ben ik degene die daar voor op zal draaien, dus begin tegen mij niet over vertrouwen. Ik zei dat het je niks aanging en dat blijft zo. Teveel weten kan gevaarlijk zijn, Styles. Beschouw het als een aardige daad van mij, wanneer ik je geen dingen vertel die gevaarlijk voor je kunnen zijn. Ik heb nog geen idee wie die vent is, maar met mijn verleden is de kans groot dat hij een gevaar is voor ons allemaal. Dus, vertrouw mij als ik zeg dat het je niks aangaat en het niet van belang is. We moeten erachter komen wie hij is en verder niks en als je daar niet mee kunt leven, dan kan je nu vertrekken. Punt.' Ik bleef hem strak aankijken en wachtte zijn reactie af. Ik haatte het om niet aardig en vriendelijk tegen hem te doen, maar hij moest begrijpen dat hij niet door moest vragen.


    Happy Birthday my Potter!

    [dus wie wil er mee met Antz?]

    Brandon Kilian von Monroe
    Voor Iemand uit de weg ruimen was ik ook wel in. Ik keek naar Niall die ook meegevraagd werd en aangezien we hier dus nog wel even stonden begon ik rustig aan mijn broodje te knabbelen toe ik me iets bedacht. "Antz gaat niet mee.." Besloot ik. Iemand moest het spul afleveren. Ik liep terug naar de jongen die nog altijd tegen gat aanrecht stond. "Als jij mijn klanten nou even overneemt." Zonder te wachten op antwoord haalde ik de verschillende zakjes overal uit mijn jas vandaan. We hadden zo vaak onze dingen samen gedaan dat hij wist wel zakje bij wie horden. Geïrriteerd trok Anthony ze uit mijn handen. "Wie wil er leren dealen?" Hij had er duidelijk geen zin in om dit in zijn eentje te doen. Wat ik wel begreep. "Kom, ik wil gaan." Jammerde ik terwijl ik terug baarde deur liep en aan de deurpost ging hangen. Ik kon niet tegen wachten.

    [ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 14:43 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Ik staarde Emilia aan toen ze ineens een hele klaagzang leek te beginnen, ook al was het niet meer dan terecht. Ze had op bepaalde punten volkomen gelijk, maar nog steeds zat het me dwars dat ik niet mocht weten waar alles om draaide. Ik trok een gekwetste blik toen ze Layla er ook nog eens bij betrok en beet op mijn lip. "Als ik vertrek, heb jij geen vervoer." mompelde ik nog, maar verder zweeg ik toch liever. Ik zei toch dat iedereen in die bende me niks waard vonden... zelfs Emilia leek me hopeloos te vinden. Ik verbeet mijn opkomende trance van woede vermengd met gekwetstheid en wendde als eerste mijn blik af om vervolgens zwijgend uit te stappen. Het was me nu wel duidelijk, ik zou mijn mond wel houden. Al vroeg ik me wel af wat Emilia bedoelde met haar verleden... wat had dat hier nou weer mee te maken? Ik liet mijn nieuwsgierigheid varen en bleef buiten wachten met een grimas. De sfeer was zo te zien wel degelijk gezakt.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson

    Ik haalde mijn bril tevoorschijn en zette die op. Ja, je wilt niet weten wat er allemaal standaard in zakken zitten, maar het zijn toch meestal wel de dingen die ik dagelijks gebruik. 'Misschien helpt dit een beetje' mompel ik, wetende dat ik die bril eigenlijk niet nodig heb. 'Ohh..ik snap het.' zei ik toen Layla haar vinger bij het laatste rijtje legde en het uitlegde. Ik keek naar haar kaarten die ze voor het gemak omdraaide en keek toen weet terug. 'Ja, laten we dat toch maar niet doen, want dan neemt niemand me meer serieus. Maar zal het onthouden als het ooit een keer nodig is en dat laatste is ook wel handig om te weten' zei ik en negeerde de sarcastische toon. Het was gewoon iets voor mij om daar weer een opmerking over te maken. 'Als ik dit allemaal kan, kan ik ook wel kaarten verwisselen zonder dat iemand het ziet en anders blijft chanteren nog mijn specialiteit' zei ik dan en knikte. 'Laten we het maar proberen en dat wil ik wel eens zien. Maar volgens mij is nu nog even het moment om te wachten.' Dat laatste voegde ik er snel aan toe toen er geklopt werd.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Emilia Andrea Cleveland

    Ik rolde met mijn ogen, toen Harry zei dat ik dan geen vervoer had. 'Ik kan prima voor mijzelf zorgen, ik kom heus wel thuis.' Ik keek naar de krullenbol, die zijn blik had afgewend. 'Als dat is wat je wilt,' kwam er vervolgens voorzichtig uit mijn mond. Ik wilde niet boos op hem hoeven zijn. Ik wilde dat het gewoon gezellig was en dat hij iets te doen had. Ik wilde behulpzaam zijn. Zijn vragen maakten dat alleen heel lastig. Hem vertellen dat ik erachter moest komen of die vent van de politie was en dat ik hem dan duidelijk moest maken, dat ik aan zijn kant stond en dat hij mij mijn gang moest laten gaan, ging een beetje moeilijk.
    Ik volgde Harry's voorbeeld en stapte ook uit. Langzaam liep ik in stilte richting de Starbucks. Wat zijn volgende zet was, moest hij zelf maar bepalen. Ik moest in ieder geval doorgaan met wat ik gepland had. Bij de deur van de Starbucks draaide ik mij echter toch om naar Harry en keek hem schuldbewust aan. 'Ik wilde je niet kwetsen of boos maken, Harry. Ik kan het je gewoon niet vertellen, het spijt mij. Geloof mij, het is alleen maar gevaarlijk als ik je alles vertel en ik wil ook niet tegen je moeten liegen.'


    Happy Birthday my Potter!

    Zayn Malik.
    Eigenlijk had ik al niets eens meer zin om nu stampei te gaan maken, aangezien er iemand bij haar was. Maar het moest maar en anders zou ik me toch de hele dag weer gaan vervelen en daar zat ik ook weer niet op te wachten. Toen Layla na, wat voor mij te lang duurde, antwoord gaf, vouwde ik mijn hand om de klink, duwde deze omlaag en gooide de deur open. Volgens mij was Louis bij haar, ik kon niet altijd iedereen even goed bij de naam onthouden. Waarneer ik de geur van haar sigaretten ruik, snak ik ook naar mijn kankerstokjes. Dat is misschien het eerste wat ik zometeen ga doen nadat ik hier weg ben. 'Waarom heb jij mijn opdracht aan iemand anders weggegeven?' Val ik maar meteen met de deur in huis. 'Een meisje, nog wel.' Dat laatste komt er een beetje spottend uit en mijn hoofd iets omhoog houdend kijk ik naar Layla.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Layla Sadler.

    Ik knikte nog even snel op Louis' woorden. "Bekijk de kaarten maar alvast." antwoordde ik, voordat de deur met een klap openvloog en ik mijn wenkbrauwen optrok, kijkend naar de getinte jongeman in de deuropening. Zayn Malik, eerlijk gezegd een van de beste moordenaren die ik tot mijn beschikking had. Ik had nou eenmaal liever mannen onder me werken, ze waren meestal een stuk sterker dan vrouwen. Jaybee en Maddie waren ook niet te onderschatten, hoor, maar Zayn was toch iets gespecialiseerder en vooral preciezer.
    "Blijf rustig en rook een sigaret, Malik." siste ik als antwoord, waarna ik nog een trek van mijn sigaret nam en hem weer aankeek. "Wie zegt trouwens dat die opdracht voor jou was? Jij lag nog in je nest, dus kon Maddie hem net zo goed doen." beantwoordde ik zijn vraag eerlijk om vervolgens een minachtend geluidje te maken. "Heb je iets tegen het andere geslacht soms?" vroeg ik smalend, waarna ik overeind kwam en hem strak aankeek. Zijn houding beviel me niet, maar verraste me ook niet. "Trouwens, wie zegt dat ik jou boven háár zou verkiezen? Je lijkt nogal moe de laatste tijd, Malik. Zwak je af?"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Styles.

    Ik slaakte een zachte, onhoorbare zucht toen Emilia uitstapte en vergrendelde het voertuig en sjokte zwijgend achter haar aan. Ik mocht het dan al een stuk minder leuk vinden, dat nam niet weg dat ik me nu nog steeds kon bewijzen. Toen ze zich omdraaide zag ik heus wel dat ze spijt had en dat maakte weer dat ik een beetje rechter ging staan. Haar woorden nam ik maar aan en ik slikte de brok in mijn keel weg, waarna ik langzaam knikte en mijn mond weer durfde te openen. "Ik begrijp het al, het is goed." antwoordde ik stilletjes om vervolgens een paar keer te knipperen en mijn hoofd te schudden. Ik moest mijn emoties eens opzij gaan zetten, met dit werk kon je geen emotie tonen. "Mag ik je dan wel trakteren op koffie?" vroeg ik uiteindelijk met een zwakke grijns op mijn gezicht, hopend dat we weer een beetje normaal konden toen en het toch nog een beetje gezellig konden houden, ook al was dit werk nou eenmaal niet het meest gezellige werk op de aardbol.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Zayn Malik.
    Ik zet een paar passen de kamer in en sluit de deur achter mij, niet iedereen hier hoefde deze conversatie te horen, wie weet wat er nog wel uit voor kwam. 'Als ik er een zou hebben had ik er allang wel eentje gerookt...' Mompelde ik, waarom waren die verdomde dingen dan ook altijd net op, of lagen ze op een plek waar je ze niet kon vinden? Altijd als ik die nodig had waren ze weg, spoorloos verdwenen. Ik snuif. 'Nee, ik heb totaal niets tegen ze. Ze zijn goed voor de seks... Maar, ja... Of ze ook andere dingen kunnen?' Ik hield mijn hoofd iets naar rechts en uitdagend keek ik haar aan. Ik klakte met mijn tong toen ze overeind kwam en zette een paar passen in haar richting. 'Ik ben altijd al moe, dus dat ligt gewoon aan jou dat je dat nu ineens zo ziet.' Chronische luiheid, werd het wel eens genoemd.


    stay safe because I like being alive at the same time as you