• Ga ik de kleine dingen in het leven waarderen zoals:
    - Mijn ouders die me gelijk komen halen als ik zeg dat ik niet lekker ben
    - Als ik iets nodig heb dat ze gelijk komen
    - Dat ik in het bed van mijn ouders mag liggen zodat ze beter op me kunnen letten
    - En zelfs s' nachts gaat mijn vader speciaal voor mij in mijn bed liggen zodat ik niet verplaatst hoefde te worden
    - En een simpele douche.

    Hebben jullie dat ook?


    Het leven is te kort om je bezig te houden met dingen die je ongelukkig maken.

    Ahw, lieve ouders. :3

    Hmm, als ik ziek ben ga ik het gezond zijn meer appreciëren?


    Take me to wonderland

    Nooit echt op gelet. :'D


    •*• Lululu •*•

    Oh, een simpele douche kan ik altijd waarderen, daar hoef ik niet ziek voor te zijn.


    “A reader lives a thousand lives before he dies. The man who never reads lives only one.” - George R.R. Martin

    Uhm, als ik ziek word als ik op school zit, moet ik met de bus naar huis (cat)
    Ik moet in mijn eigen bed liggen, ik slaap tot ik weer beter ben en niemand, behalve mijn moeder, komt af en toe eens kijken hoe het gaat.
    Dus nee, als ik ziek ben, voel ik me alleen super ellendig. :W


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Bolin schreef:
    Oh, een simpele douche kan ik altijd waarderen, daar hoef ik niet ziek voor te zijn.


    Bad decisions make good stories.

    Nope. Als ik ziek ben haat ik alles en iedereen. :W


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Dingen wat mijn ouders voor mij doen wanneer ik ziek ben:
    -...


    En ik mag pas naar huis van school als ik half dood neerval. En ik ben nu ook ziek :W


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Mijn moeder maakt weleens soep voor me als ik ziek ben. Maar daarna wil iedereen mij de bank aftrappen omdat ik daar al de hele dag lig, ook al ben ik ziek.
    Ze kennen hier geen medelijden (:


    Take risks and conquer your fears.

    Insurgent schreef:
    Mijn moeder maakt weleens soep voor me als ik ziek ben. Maar daarna wil iedereen mij de bank aftrappen omdat ik daar al de hele dag lig, ook al ben ik ziek.
    Ze kennen hier geen medelijden (:


    If a writer falls in love with you, you can never die

    Insurgent schreef:
    Mijn moeder maakt weleens soep voor me als ik ziek ben. Maar daarna wil iedereen mij de bank aftrappen omdat ik daar al de hele dag lig, ook al ben ik ziek.
    Ze kennen hier geen medelijden (:


    Dat is wel heel gemeen :O

    Maar met mij was ook niets aan te vangen. Toen ik ze opbelde was ik al 3x bijna neergegaan en had bijna overgegeven. Toen ik thuis kwam kwam alles er ook uit. ik kon niet eens een glas water binnen houden. Toen ik eindelijk drie glazen water binnen had kreeg ik hele hoge koorts en hoofdpijn. Gelukkig is de koorts weg en de hoofdpijn een stuk minder. Ik lig al drie dagen op bed.


    Het leven is te kort om je bezig te houden met dingen die je ongelukkig maken.

    Ze halen me wel meteen uit school, maar daar houdt het op. Ik kan in de tussentijd wel tienduizend keer gestorven zijn voordat zij ooit weer naar me omkijken. :W


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Ik ben nooit ziek, ik blijf eens in het jaar thuis omdat ik me wat minder voel en gewoon geen zin in school heb. Meestal zijn mijn ouders op werk en mijn broer is al uit huis, dus dan heb ik het hele huis voor mezelf: walhalla.


    i put the fun in funeral

    Mijn ouders zouden mij pas geloven als ik in coma lag of zo. Want ik overdrijf altijd, natuurlijk.


    A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

    Laxus schreef:
    Mijn ouders zouden mij pas geloven als ik in coma lag of zo. Want ik overdrijf altijd, natuurlijk.


    26 - 02 - '16

    Absoluut, ik ben niet vaak ziek maar als ik het ben (zo als nu toevallig) dan zijn ze echt zo begripvol. Lief zijn ze altijd wel.


    Thank you for the tragedy, I need it for my art.