• De uitleg van Emrys
    Voor degenen die niet weten wat Camp NaNowrimo is: Het is een soort van wedstrijd met jezelf waarbij je in een maand -April nu dus- 50K aan woorden moet schrijven. Het is dit jaar alleen verandert, je kan dit jaar ook kiezen om minder of meer dan 50K als doel te nemen. Alles vanaf 10K tot 999,999K kan je nu als doel nemen.
    Dus is er iemand die van plan is mee te gaan doen?

    De site.
    Het eerste topic.


    Mensen die meedoen
    Emrys | Taraluis - Dear World,
    50K

    Melieke | Halissa - Orange Carrots | Larry Stylinson
    25K

    Memoria | Witlow - Autumn Leaves
    10K

    Square | Squares - Catch me if you can
    15K

    Reid | ... - Pieces of the same puzzle
    50K

    Mirare | Nemhain - A Midsummer's Nightmare
    15K

    Macabre | Lestrange - Ophelia
    20K

    Sofinite | EllenQuizlet - Falling inside the black
    Eltham | Eltham - De vertellingen van het zilveren meer
    15K

    Mulford | GreyWolfMoon - Occupational Hazard
    50K

    Jaspis | Sugarflake - Chapters of life
    30K

    Separatoo | ... - ...
    25K

    Lizor | Lizor - For The King
    20K

    Gehenna | Rebirthing - Levensruil
    10K

    Lavigna | Curiosity
    15K

    Tarsus | Ancient - Apokalipsa
    25K

    Aestas | Paddingtoned - Hidden and found
    12,5K

    Deceiver | SoulKey - Aurae
    15K

    MyLintis | Demesio - Voor altijd normaal
    25k

    ImAwesome | ... - ...
    13k

    Audacity | Chanice - Limbo
    15k

    Moams | maartje1998
    20k

    Pluqplu | Pluq - Eindeloos
    50K

    PlagueRat | jealous princess - Midnight Rose
    25k

    Naamswijzigingen doorgeven graag.



    Word Wars
    Doordeweeks
    16:30-17:30
    20:00-21:00
    18:30-19:30


    In het weekend
    11:00-12:00
    13:00-14:00
    15:00-16:00
    19:00-20:00
    21:00-22:00
    22:30-23:30

    [ bericht aangepast op 21 april 2013 - 10:52 ]


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Appeltaart _O_ Je hebt me zo net trek bezorgd, bedankt >< En alvast gefeliciteerd (:


    "Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

    1.431 van de 15.000 woorden x].

    “Mooi detail, dat schuimbekken. Nooit begrepen hoe je dat doet.”
    De bekende stem liet de pas geblazen zeepbel van voldoening die Yalou uit opluchting gezucht had acuut knappen. “Jij…”
    Hij legde een hand op haar schouder. “Volgende keer iets minder drama, het was een beetje overdone, Lou-lou.”
    Yalou schudde geërgerd haar schouders. Het was alweer even geleden dat ze de jongen, dat ongelofelijke stuk miserie, voor het laatst had gezien en dat vond ze bepaald niet onprettig. Het was even alsof haar onderbewustzijn expres zijn bestaan uit haar geheugen had gewist, want o, wat had het leven voor een ogenblik mooi kunnen zijn geweest zonder hem. Toch droeg ze hem altijd met haar mee, als een gevangenisboei aan haar enkel. Ze wist dat ze niet zo makkelijk van hem af was.
    “Geef me nog een paar weken. Een maand. Je weet dat ik alles doe wat ik kan.” Om oogcontact te voorkomen, keerde ze haar rug naar hem toe en liep ze snel verder.
    Hij volgde. Hij kon een discrete glimlach niet onderdrukken, hij was bijna vergeten hoe het vreemde accent waarmee ze sprak klonk. “O, echt waar joh? Daar heb ik anders weinig van meegekregen. Je onderschat me. Ben je soms vergeten van wie je al je trucjes geleerd hebt? Je bent goed, dat kan ik niet ontkennen, maar beter dan je leraar word je nooit.” Hij gaf haar toepasselijk een bespottend klopje op haar hoofd. “Twee weken, Yalou, twee weken,” dicteerde hij, en hij verdween als in het niets in gevangenis die ze Limbo noemden.


    i put the fun in funeral

    En we beginnen vandaag weer met een schone lei (x

    Novel Stats
    Average Words Per Day
    1,667
    Your Average Per Day
    3,638
    Words Written Today
    0
    Target Word Count
    50,000
    Total Words Written
    32,749
    Words Remaining
    17,251
    Current Day
    9
    Days Remaining
    22
    At This Rate You Will Finish On
    April 14, 2013
    Words Per Day To Finish On Time
    785


    Credendo Vides

    Ik verveel me echt dood en ik heb mn verhaal niet op school! Damn!!!!!


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Oh, the joys of being a writer.




    There were pictures of her everywhere, pictures of one of her first cases. Pictures of her on the burial of Ryan, pictures of the night the team had gone out to eat Chinese. Pictures of her and Morgan out to get a night cap in that hotel from her first case. He had been stalking her ever since the shooting. Ever since he had found out what her name was. When she reached her hands out, she could touch the only newspaper article that hung on the wall. She pulled it off. And that was how he had figured out her name –which was circled with a red marker . If only that one newspaper hadn’t publicized her name…
    The Man came back inside, he held a gun by his side. When he noticed what she held in her hands, he smiled, a devilish expression in his eyes.
    “Ah, I notice you have found my… artwork,” he said, voice smooth as velvet. “Too bad you aren’t as good in posing as I am in making high quality shots.”
    Abbey looked up at him. "I don't go well on paper." She had decided that playing along might well be the ticket to a longer life. The Man smiled, he waved his gun back and forth.
    "Too bad you won't have the time to practice on posing. You see, I am going to make one more shot of you," The Man said, even his voice seemed to smile at the thought. "And that shot will be of you, bleeding out on the floor." The devilish grin spread even wider, as he fetched the camera in the other end of the room. The gun locked secure in his hands, Abbey trembled, and even though she tried to keep herself appearing brave and fearless, the terror was visible in her eyes. Please, guys, hurry up. She would have whispered, but The Man would have killed her even faster if he realized there was a team of profilers coming in to arrest him and get Abbey out safe. Although Abbey had really begun doubting about the ‘safe’ part.
    “Smile.” The Man’s cold voice made Abbey shiver, there were tears coming up to her eyes as she thought of Cameron, Joy, her parents. Of the team that was hopefully out there, trying to save her. The Man didn’t stick to his word. Rather than just shooting Abbey first, he took a picture of her, with her terrified look and teary eyes.
    “Aren’t you going to beg for your life?” The Man asked. “Aren’t you going to tell me that I can steal everything from you, as long as I don’t kill you?"


    Ex astris, sciencia

    Oké, als een echt 'groentje' heb ik geen idee hoe ik mijn verhaal kan 'uploaden' op NaNo zodat hij mijn woorden telt. Kan iemand mij helpen?


    Never forget who you are

    Oké, als een echt 'groentje' heb ik geen idee hoe ik mijn verhaal kan 'uploaden' op NaNo zodat hij mijn woorden telt. Kan iemand mij helpen?


    Never forget who you are

    Oké, als een echt 'groentje' heb ik geen idee hoe ik mijn verhaal kan 'uploaden' op NaNo zodat hij mijn woorden telt. Kan iemand mij helpen?


    Never forget who you are

    Damn... Ik zit vast!

    Aan het einde van een dag hard werken aan haar elementmagie kon ze eindelijk op bed liggen. Ze staarde naar het plafond en probeerde alles wat ze had gehad vandaag in haar op te slaan zodat ze het niet zou vergeten.
    “Cat! Kom je?!” riepen Mikayla en Niara en toen wist Catriona weer dat ze vandaag met zijn drieën uit eten zouden gaan. Catriona sprong op en wisselde snel haar kleding. Een rood jurkje met witte accentjes. Perfect. Ze liep naar beneden en samen met Mikayla en Niara liep ze naar het restaurant waar Niara had gereserveerd. Eenmaal aan binnen aan de tafel hadden ze een lacherig gesprek over van alles en nog wat. Onbelangrijke en onnozele dingen eigenlijk. Maar het was gezelliger dan bij Niara thuis aan tafel.
    “Dus dames, wat willen jullie eten?” vroeg Niara hen.
    “Ik ga denk ik voor de spaghetti carbonara, jij Cat?”
    “Ik denk de lasagne,” grijnsde Catriona. Ze was blij dat ze in een Italiaans restaurant zaten. Het leek even of ze weer thuis was. De heerlijke geur van pastasauzen hing in de lucht, net zoals in het restaurant waar ze zelf had gewerkt en thuis bij haar.
    “Wat doen jullie eigenlijk qua sporten?” vroeg Niara. “Ikzelf dans veel of ik zing.”
    “Nou, eigenlijk dans ik ook best veel, maar ik rij ook paard,” glimlachte Catriona toen de lasagne voor haar neus werd gezet.
    “Ik dans soms, maar ik denk dat mijn sport toch wel zingen is. Ook al klinkt het niet zo goed,” grinnikte Mikayla en ze wenste Niara en Catriona smakelijk eten. Catriona sneed een stukje van de lasagne af en stak het in haar mond. De lasagne van haar moeder smaakte wel beter, maar dit smaakte echt niet verkeerd.

    Dat is het laatste dat ik heb


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Moams schreef:
    Oké, als een echt 'groentje' heb ik geen idee hoe ik mijn verhaal kan 'uploaden' op NaNo zodat hij mijn woorden telt. Kan iemand mij helpen?

    Dat kan geloof ik pas in de laatste week, wanneer je kan winnen. Het is de bedoeling dat je eerst zelf je woorden telt (als je op papier schrijft) en anders de word/open office/woordverwerker die je gebruikt wordcount invult


    Ex astris, sciencia

    @Mulford: You are a cruel human being.
    Guys, ik heb jullie hulp nodig. Willen jullie me even vertellen waar jullie aan denken bij het woord drama? Gewoon het eerste dat in je opkomt.


    comfort in c h a o s

    Reid schreef:
    @Mulford: You are a cruel human being.
    Guys, ik heb jullie hulp nodig. Willen jullie me even vertellen waar jullie aan denken bij het woord drama? Gewoon het eerste dat in je opkomt.


    School. Toneelspelen. En daarna fanfictie, omdat ik een tijdje geleden een Merthur high school AU heb gelezen waarin drama een belangrijk vak was. :')

    Waar heb je het voor nodig?


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Square schreef:
    (...)

    School. Toneelspelen. En daarna fanfictie, omdat ik een tijdje geleden een Merthur high school AU heb gelezen waarin drama een belangrijk vak was. :')

    Waar heb je het voor nodig?

    Gewoon, voor ideeën. (:


    comfort in c h a o s

    Reid schreef:
    @Mulford: You are a cruel human being.
    Guys, ik heb jullie hulp nodig. Willen jullie me even vertellen waar jullie aan denken bij het woord drama? Gewoon het eerste dat in je opkomt.

    Ik denk aan zelf bedenken, filmen, school, de keer dat ik gevraagd werd of ik wilde doen alsof mijn been gebroken was voor een brandoefening, mijn broer (hij kan van alles een drama maken, geloof me xd) en musicals. Heb je daar wat aan?


    "Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

    I hit 25k!


    Ex astris, sciencia