Pauzestress - School

Het nieuwe schooljaar is weer een maandje bezig en voor mij is de eerste maand op een nieuwe school eindelijk afgelopen. En ik kan al meteen meegeven dat het niet is zoals ik had verwacht. Ik, naïef kind dat blij was dat het eindelijk naar de bovenbouw mocht en dan nog wel om Latijn-Wiskunde te gaan doen, ben al lelijk op mijn plaats gezet door de school. Allereerst vallen die vakken dus al niet mee, maar dat had ik in mindere of meerdere mate wel voorspelt in de vakantie. Maar dat het sociale zo erg zou zijn... Nooit verwacht. Dat mensen van 14 tot 18-19 jaar zo kinderachtig kunnen zijn....

Het zit namelijk zo : ik ben vroeger gepest geweest, en van januari tot eind mei opnieuw, maar dat was enkel na school. Of in de jaren tussen mijn eerste kleuterklas en zesde leerjaar wel op school, maar niet zo vaak als nu. Want nn-u heb ik het wel getroffen, hoor. Die pester van vorig jaar hangt tijdens de paue altijd zeer subtiel rond mijn mini vriendengroepje heen en maakt nog veel subtieler altijd denigrerende opmerkingen op me( dus altijd achter mijn rug maar nog net luid genoeg zodat ik alles hoor). Er beginnen nu ook personen die ik als vrienden of goede kennissen beschouwde hetzelfde te doen, alleen wat geniepiger. Maar tot daar aan toe, mijn echte problemen zijn een stel jongens van het vijfde jaar, die zichzelf blijkbaar grappig vinden als ze steeds mijn naam roepen (en me meteen daarop uitlachen, of ik nu reageer of niet) en dingen schreeuwen als : "Zo'n een kutwijf!" (en dergelijken, ze zijn echt erg inventief wat scheldnamen betreft) Wat altijd op gelach onthaald wordt en waarna iemand anders uit de groep roept : "Oh, fuck man, dat heeft ze gehoord" Wat ook op gelach onthaald wordt. Of ze doen nogal -hoe moet ik me discreet uitdrukken- gebaren die niet thuishoren op een Katholieke school. (en ik heb het niet over de middenvinger) En het toppunt van jolijt is natuurlijk dat ik echt geen seconde veilig ben voor hun, zelfs niet tijdens de leswissels. Nu zit er een meisje bij hen die altijd even hard meelacht en hen soms influistert wat ze nu weer kunnen doen, maar zelf niets doet. Eerst dacht ik dat het wel ging overgaan, maar het blijft maar duren, nu reeds 4 weken lang en ik begin me al misselijk te voelen tegen het einde van elk lesuur en op de speelplaats verstop ik me nu elke pauze achter de muur van het D-blok; alleen weliswaar. De leerkrachten hebben dit helaas ook al gezien en sturen me daar weg of gaan rechtstreeks naar mijn hoofdtitularis, die me daar dan altijd wil weghalen en weghouden door me met haar te laten spreken. Over hen houd ik natuurlijk mijn mond, hoe meer de lieve vijfdes gaan zien dat ik met leraren praat, hoe sterker ze zich gaan voelen omdat het een teken van zwakte is. Dus ik houd overal mijn mond, al weet ik echt niet meer wat te doen.

Nowadays we all cry in colours of silver and gold.

1) Dingen terugroepen of eens flink je bek opentrekken
2) Toch met docenten praten, weliswaar dat die dan met de ouders van die rotzakken gaan praten en ja die kunnen veel

Meer kan je niet doen eigenlijk, sowieso is het wel handig als je vrienden hebt die voor je op kunnen komen en als ze dit
niet doen kan je ze hier makkelijk op aan spreken, want dat behoren ze wel te doen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik weet hoe het klinkt: maar stap op iemand af. Leraar, ouder, mentor, vertrouwenspersoon: iemand. Je kunt hier niet mee blijven rondlopen, want jij wordt er niet vrolijker van. En het klinkt in jouw oren misschien laf; maar dat is het écht niet. Die mensen horen jou niet te kleineren, of weet ik veel wat. Jij bent een persoon, jij hebt een mening, en jij bent er!

En meisje; als je nog iemand nodig hebt om even alles eruit te gooien: mijn GB (of PB) staan voor je open. Al heb ik het op het moment druk met m'n toetsweek, maar in de avonden ben ik wel beschikbaar ^^

Deep inside, I've never felt alive

Ohja is er geen plek binnen school waar je desnoods rustig alleen kan zitten? Niet het gezelligst, maar als je er zo ongelukkig van wordt en verder niks helpt kan dat werken. Wij hebben op de tweede verdieping zo'n diepe vensterbank bij het raam waar ik wel eens zit als ik als enige een tussenuur heb oid. en dan zet ik lekker een muziekje op.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Je moet het toch maar vertellen, want door niets doen houden ze niet op hoor...
Je mag altijd je hart luchten in mijn GB/PB (:

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Ten eerste wil ik even opmerken dat het wss duidelijk is, dat je te maken hebt met een stel holbewoners die waarschijnlijk geen enkel idee hebben waar ze mee bezig zijn. Het enige wat ze doen, is stoer en proberen te scoren ten kosten van anderen. Het is erg goedkoop scoren en mensen met een beetje intelligentie gaan daar niet voor. Maar ja, een analyse helpt je wss niet egt.

Er zijn een paar dingen die je hier tegen kunt doen, dat allemaal een ander effect kan hebben. Je kunt er tegen vechten en proberen die jongens te vertellen wat je ervan vindt, maar daar is moed voor nodig en er is een grote kans dat ze je gewoon uitlachen. Want ik heb het idee dat dit groepje Hyena's overal om lachen. Iets anders wat je kunt proberen is vluchten. Probeer ze te ontlopen en zoek naar veilige plekken waar ze niet zijn, maar een grote kans is zoals je al zei dat leraren je wegsturen, wat ik eigenlijk bespottelijk vind. Maar ja xd. Het probleem in deze kwestie is dat niets doen, niets veranderd en daarom als je wilt dat er iets veranderd, moet je iets doen dat indruk op ze maakt en ze de volgende keer goed uitkijken voor ze je weer beledigen.

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Je kunt beter wel met de leerkrachten praten, zij kunnen er misschien iets aan doen, terwijl het waarschijnlijk niet uit zichzelf gaat ophouden. Je kunt wel vragen subtiel te zijn.
Héél veel succes er mee!

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Praten met een leraar is zeker weten geen teken van zwakheid. Iemand pesten vind ik een vorm van zwakheid. Praat met een leraar, ga naar de conciërge zodat ze erop kunnen letten. Je moet het juist aangeven.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Ik denk dat ik maar eens op die grappigaarts ga afstappen,als ze weer gaan beginnen, zoals enkelen van jullie gezegd hebben, al ben ik enorm bang van hen (en hun reactie) en vrees ik dat het enkel erger gaat worden.
In elk geval al bedankt voor de tips.

Nowadays we all cry in colours of silver and gold.

LetUsBurn schreef:
Praten met een leraar is zeker weten geen teken van zwakheid. Iemand pesten vind ik een vorm van zwakheid. Praat met een leraar, ga naar de conciërge zodat ze erop kunnen letten. Je moet het juist aangeven.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Mijn eerste gedachte was: Laat je gaan en sla er op los
Nou denk ik dat dat nou niet helemaal de bedoeling is om een knokpartij te beginnen in de aula, dus ik zou:

1) Met een docent of congiërge gaan praten.
2) Zelf je mond eens flink opentrekken en gewoon alles eruit gooien tegen die ***kinderen
3) Niets doen.
4) pinnige opmerkingen tegen die gasten maken waar ze geen antwoord op hebben.

-

xBoselfje schreef:
Mijn eerste gedachte was: Laat je gaan en sla er op los
Nou denk ik dat dat nou niet helemaal de bedoeling is om een knokpartij te beginnen in de aula, dus ik zou:

1) Met een docent of congiërge gaan praten.
2) Zelf je mond eens flink opentrekken en gewoon alles eruit gooien tegen die ***kinderen
3) Niets doen.
4) pinnige opmerkingen tegen die gasten maken waar ze geen antwoord op hebben.

Physics is awesome

Als je kan: geef er eens eentje een mep of roep eens heel vriendelijk wat terug; Op reactie zijn ze meestal niet voorbereid ^^

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

LetUsBurn schreef:
Praten met een leraar is zeker weten geen teken van zwakheid. Iemand pesten vind ik een vorm van zwakheid. Praat met een leraar, ga naar de conciërge zodat ze erop kunnen letten. Je moet het juist aangeven.

-

verkoop ze een mep. Of een bloedneus.
Maar daar los je niet alles mee op.
Sterkte! Ik ken je gevoel.

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

LetUsBurn schreef:
Praten met een leraar is zeker weten geen teken van zwakheid. Iemand pesten vind ik een vorm van zwakheid. Praat met een leraar, ga naar de conciërge zodat ze erop kunnen letten. Je moet het juist aangeven.

It takes 17 muscles to smile, 43 muscles to frown ~~