New Students At Hogwarts ||Hogwarts [Topic OO1] - Speeltopics

Het is het vijfde jaar voor sommige kinderen op Zweinstein, Beauxbatons en Klammfels. Sommige leerlingen van Beauxbantos en Klammfels worden overgeplaats naar Zweinstein om daar hun schooltijd af te maken. De nieuwe leerlingen zijn onder de indruk van hoe alles op Zweinstein er aan toe gaat. Alle veerheen gaande vrienden van de oudleerlingen van Beauxbatons en Klammfels worden gesplist in andere afdelingen. Echt hierdoor,voelen ze zich niet erg thuis op Zweinstein.

Leerlingen van Zweinstein(4 Jongens en 4 Meisjes)
-Danny Vincent Wilgenpad || Zwadderich Nici
-Franky Whiteson || Zwadderich VitaIncoluma
-Tyler Stephano DiRomano. || Zwadderich Benzema

- 'Lorde' Lordeianne(Je zegt Lordeiann) Milah Green || Griffoendor Nici
- Carma Scarlett Prudencia || Ravenklauw Arratay
- Catharina ''Cathy'' Wasler || Huffelpuf VanGogh
-Nicoletta Olivia Maria Rossi || Zwadderich Lovina

Leerlingen van Beauxbantos(3 Meisjes)
-Adelaide Clemance Lucile d'Argon || Huffelpuf xxSummerxx
-Alice Aimée Brations || Ravenklauw VitaIncoluma
-Louise Améli Porte || Ravenklauw Alter


Leerlingen van Klammfels(3Jongens)
- Sebastian Viktor Nils Bergo || Huffelpuf Lovina
- Velyo Bogomil || Griffoendor Wunjo
- Matthew Jared Tommo || ZwadderichStyles


Regels:

=Geen one-liners! Minimaal 4 regels!
=Graag ervaren RP'ers
=OOC tussen haakjes () [] {}
=Alleen Nici maakt nieuwe topics aan tenzij ik iemand vraag!
=Reseveringen blijven 72 uur staan!(3 Dagen)
=Scheld elkaar OOC niet uit!
=Als iemand een fout maakt geef hem of haar een tip.
= Heb respect voor elkaar!
=Niet iemand anders personage besturen!
=2Rollen per persoon.
=Het lijken veel regels maar zo wordt de RPG leuker.

Begin:

Iedereen komt aan in de leerlingenkamer. De nieuwe leerlingen,lopen met afdelings en jaar genoten mee. Nog erg thuis voelen ze zich niet. Maar dat komt natuurlijk nog. De jongens en meiden die al langer op Zweinstein zaten,doen hun best om aardig te zijn. Maar toch lukt dat niet zo erg in het huis van sommige afdelingen.

[ bericht aangepast op 24 okt 2013 - 19:08 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

[Haha lol! Ik wordt om kwart voor op gehaald en ben al klaar!]



Danny Wilgenpad

'Heey Danny'Mompelt Franky maar me. Het meisje kijkt me met doodsbange ogen aan. 'Wat?'Vraag ik sissend. Ze draait zich vliegensvlug om en rent weg.
'Danny moet dat altijd zo? Ze zijn net binnen.'Zucht Nicoletta. 'Ja wat? Die kinderen weten dan meteen hoe alles in Slytherin er aan toe gaat. Het is een soort voorbereiding. En die eerste jaars lopen als kakkerlakken over heen. En dan heb je die stommenleerlingen van Klammfels en Beauxbatons ook nog eens hier.'Mompel ik. Franky gaf me een stomp en lachte naar me. Grinnikend schud ik mijn hoofd.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Velyo Bogomil
'Nou kijk als die dikke dame op het portret vraagt, we noemen haar niet voor niets het portret van de dikke dame, wachtwoord dan moet jij antwoorden 'Pumkin Juice' dan gaat ze open en kun je naar binnen. Maar let in de leerlingenkamer goed op het prikbord daar staan de nieuwe wachtwoorden.' Legt het meisje uit. 'Alleen Pumpkin Juice is genoeg hoor.' zeg ik luchtig. 'Lordeianne.' Stelt ze zich dan voor. 'Klamffels he? Een paar leerlingen waren hier vorig jaar nog.' Ik knik. 'Ja, voor het toverschooltoernooi. Ik mocht toen niet mee omdat ik toen nog veertien vas. Ik kon me toen nog niet inschrijven. Anders had ik de veg misschien al een beetje geveten, deze school is net een doolhof.' klaag ik. 'Alle gangen lijken op elkaar. Een plattegrond vas vel aardig geveest.'

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Louise Améli Porte || Ravenclaw
Alice wees naar een plaatsje gras en stelde voor om er te gaan zitten. Ik knikte; het was in ieder geval buitenlucht. Ik liep er heen en plofte neer op het kriebelende gras. Toen barstte Alice los over de afdelingen.
'Ik wist meteen al tijdens de Sorteerceremonie dat Slytherin niets goeds was, je zag het gewoon aan de ogen en gezichten van die mensen. Zo sluw en zo onloyaal. Gewoon niet normaal. Dat die afdeling nog bestaat. Nee, dan doe mij maar Ravenclaw. Ik heb geen idee waar het voor staat, maar het is in ieder geval duizenden keer beter dan Slytherin.' Ik was even stil na haar mening. Eigenlijk wist ik niet of ik Slytherin nou zo erg vond. Eerder de persoon die dat afdelingensysteem had bedacht.
'Alice, vind je het niet vreemd dat we in afdelingen denken?' dacht ik hardop. 'Bij ons op school, Beauxbatons, dachten we niet in afdelingen met hun eigen karaktertrekken. Nee, we waren één geheel en geen vooroordelen. Met dit systeem is die eenheid helemaal kapot. We oordelen over de mensen zoals we over de afdelingen oordelen. Dat vind ik best jammer. Al vind ik inderdaad dat sommigen uit Slytherin echt verschrikkelijk zijn, ik oordeel liever niet tot ik ze wat beter ken,' sprak ik mijn mening uit. Ik keek haar aan, benieuwd op haar reactie hierop. Ik hield van discussies, als ik ze maar won.

[ bericht aangepast op 28 okt 2013 - 19:26 ]

---

:)

Matthew Jared Tommo || slytherin
Ik had het nu al gehad hier. Volgens mij was ik in de meest arrogante afdeling ooit geplaatst. Iets wat ik op zich nog wel begreep, maar het was voor mij geen voordeel, aangezien iedereen zig te goed voelde om me te helpen. Ik rolde met mijn ogen toen er een gozer voorbij liep die vroeg of ik problemen had en na wat gemompel, van zijn kant, vloog het portret open. Ik stond er niet eens van te kijken en snel stapte ik door de doorgang. Na opgepikt te hebben, dat de jongens slaapkamers zich rechts bevonden, slenterde ik erheen, de rare blikken negerend. En er was gezegd, dat ik hier met open armen ontvangen werd. Nou, volgens mij dachten de leerlingen hier anders over. Ik liep de slaapkamer binnen en zag mijn koffer al onder een van de bedden staan. Ik vond het werkelijk walgelijk, dat hier geen ramen waren en je zou bijna zeggen dat het hier gewoon bebouwd was. Ik gooide het afschuwelijke gewaad wat ik aan moest, op mijn bed en pakte mijn tas om deze te vullen met perkament, een veer en inkt. Ik zou eerst mijn moeder schrijven. Ik liep de meteen rechtstreeks de common room uit. Ik zou me later wel druk maken over hoe ik er weer in kwam. Volgens mij was het nog gezelliger om op de gang te slapen. Na lang zoeken, vond ik eindelijk de great hall weer terug en daar ging ik aan mijn afdelingstafel zitten, om aan mijn gemakje aan de brief te beginnen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Nicoletta Rossi, Zwadderich > Common Room/Slaapkamer

Toen ik over Draco begon keek Franky me raar aan. 'Wat is er dan met Draco? Ik heb hem nog niet gezien.' Ik wuifde het weg, niet iedereen hoefde alles te weten.
'Ja wat? Die kinderen weten dan meteen hoe alles in Slytherin er aan toe gaat. Het is een soort voorbereiding. En die eerste jaars lopen als kakkerlakken over heen. En dan heb je die stommenleerlingen van Klammfels en Beauxbatons ook nog eens hier,' mompelde Danny naar me.
Franky gaf hem een speelse duw en lachte naar hem. Ik zuchtte diep en rolde met mijn ogen. Het was maar beter dat ik niet zou reageren, voordat ik weer in de zoveelste discussie zou vallen met Danny. Niet dat ik bang voor hem was, het was meer dat ik er geen zin in had op dit moment.
De deur vloog open en een onbekende jongen stormde de Common Room binnen, hij slenterde gelijk door naar de jongens slaapkamers. Die was vast niet blij met het feit dat hij zijn jaar hier moest afmaken, dat was wel te merken. Ik zou later nog wel wat tegen hem zeggen, niet dat hij er veel zin in had nu volgens mij.
'Pansy kom mee, we gaan eventjes naar onze slaapkamer aangezien jij me het een en ander moet gaan vertellen.' Ik stond op en met Pansy achter mij aan liep ik naar onze slaapkamer.
We deelden onze slaapkamer samen met Daphne Greengrass, al konden we het beide niet heel goed met haar vinden.

[ bericht aangepast op 28 okt 2013 - 20:53 ]

Adelaide Clemance Lucile d'Argon (Hufflepuff)
Ik was helaas iets later dan de andere leerlingen aangekomen. Mijn oma was overleden, iets wat mij eigenlijk niet heel veel kon schelen. Ik vond haar een roddeltante en ze maakte alleen maar gemene opmerkingen over mij. Dat doet een oma toch niet? Mijn moeder daarentegen was kapot van verdriet, dus bleef ik bij haar om haar te steunen. Een wat oudere vrouw brengt me naar de leerlingenkamer toe. Het is een grote wirwar van gangen. Denk maar niet dat ik dit ga onthouden. Hopelijk kom ik nog wat andere meisjes van Beauxbatons tegen, of een paar aardige meisjes van Zweinstein, want ik heb geen zin om dit jaar vriendloos te zijn. 'Hier zijn we dan' zegt de vrouw, die als ik het me goed herinner Professor Stronk heet. Ze zegt een wachtwoord, volgens mij was het vrolijke bananensnuit. Wie verzint die wachtwoorden? Het portret opent zich en we stappen naarbinnen. Gelijk zijn alle ogen op ons gericht. Volgens mij komt Professor Stronk hier niet zo vaak, want anders zouden we niet zoveel aandacht krijgen. 'Zou even iedereen willen luisteren? Er is een nieuwe leerlinge in jullie afdeling geplaatst. Haar naam is Adelaide en ik hoop dat ze zich hier snel thuis voelt. Ben aardig tegen haar'. Na dat gezegd te heben loopt professor Stronk het portret uit, waarna alle blikken op mij zijn gericht O god.

[ bericht aangepast op 29 okt 2013 - 19:03 ]

---

Family is like music. Some high notes, some low notes, but always a beautiful song

Franky Whiteson || Slytherin
Nicoletta nam Pansy mee naar de slaapkamer nadat ze mijn vraag over Draco had afgewenkt. Dus vroeg ik mijn vraag nog eens aan Danny, misschien wist hij meer: "Weet jij misschien wat er met Draco is? Ik heb hem sinds de trein niet meer gezien. Jij wel?" Draco was een van mijn vrienden. Het was niet een van mijn dingen om me zorgen te maken over mensen, maar hij deed in de trein ook al zo raar, dus ik ging iets vermoeden. En als ik iets ging vermoeden moest ik altijd de waarheid te weten komen. Dat was gewoon mij, ik kon er gewoon niet tegen als ik de waarheid niet wist. Vast weer een van mijn tikjes. Ik had er nog wel meer. Ik bekeek weer van mijn tattoo's wat ik wel vaker deed als ik wachtte op een antwoord.

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Alice Aimée Brations || Ravenclaw
"Alice, vind je het niet vreemd dat we in afdelingen denken? Bij ons op school, Beauxbatons, dachten we niet in afdelingen met hun eigen karaktertrekken. Nee, we waren één geheel en geen vooroordelen. Met dit systeem is die eenheid helemaal kapot. We oordelen over de mensen zoals we over de afdelingen oordelen. Dat vind ik best jammer. Al vind ik inderdaad dat sommigen uit Slytherin echt verschrikkelijk zijn, ik oordeel liever niet tot ik ze wat beter ken." zei Louise op mijn verhaal. Ik knikte en zei als wederwoord: "Het klopt helemaal wat je zegt, maar op iedere school heb je bitches en assholes. Ook op onze school, Beauxbatons, weet je nog wel... Maar nu zitten die in een afdeling die iedereen veracht dus doe ik maar lekker mee. Ik zeg niet dat je iedereen uit die afdeling moet verachten, maar gewoon het deel wat je niet mag. Er zijn altijd mensen die jij die mag of die jou niet mogen, het maakt niet uit of ze in een afdeling zitten of niet we blijven ze toch altijd verachten en zij jou. Misschien worden hier vriendschappen uiteengereten, maar wat houd ons tegen om niet bevriend te zijn met de mensen uit een andere afdeling? Het zijn niet opeens monsters ofzo geworden, hoor." Ik wist dat Louise van discussies hield en ik ging er graag op in, aangezien ik ontzettend graag praatte en mezelf hoorde praten, dus bij discussie's kwam dat goed uit.

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Adelaide Clemance Lucile d'Argon (Hufflepuff)
'Ehm, hi' zeg ik verlegen. Nog steeds kijkt iedereen me aan. Het lijkt wel uren te duren totdat een jongen met donkerblond haar zich omdraait en de rest volgt gelukkig al snel ook. Daarentegen komt een meisje op mij aflopen. 'Hoi, ik ben Catharina' stelt ze zichzelf voor. Gelijk zijn alle blikken weer op ons gericht en ik begin te blozen. 'Kijk om mensen. Er valt hier niets bijzonders te zien' roept ze door de leerlingenkamer. Ik kijk jaar dankbaar aan. Ik houd niet echt van aandacht, vooral niet veel aandacht. 'Zoals ik al zei, mijn naam is Catharina. Jouw naam hoef je niet te zeggen, want die weet heel Hufflepuff wel. Ik breng je wel naar de slaapruimtes. Het is een grote kans dat je bij mij zit, want we hebben er maar eentje per jaar'. Voordat ik iets kan zeggen sleurt ze me door de gele leelingenkamer heen, die er trouwen heel erg gezellig uit ziet. Nadat we een trap zijn opgelopen, komen we bij een splitsing, waar we rechts gaan. 'Ga niet naar links, want daar zijn de jongens slaapzalen' zegt ze. Ik knik nadat we nog een paar meter rechtdoor zijn gelopen, staan we stil voor een grote zwarte deur.

---

Family is like music. Some high notes, some low notes, but always a beautiful song

[ Nici wents xxxRoses ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Louise Améli Porte || Ravenclaw
'Het klopt helemaal wat je zegt, maar op iedere school heb je bitches en assholes. Ook op onze school, Beauxbatons, weet je nog wel... Maar nu zitten die in een afdeling die iedereen veracht dus doe ik maar lekker mee. Ik zeg niet dat je iedereen uit die afdeling moet verachten, maar gewoon het deel wat je niet mag. Er zijn altijd mensen die jij die mag of die jou niet mogen, het maakt niet uit of ze in een afdeling zitten of niet we blijven ze toch altijd verachten en zij jou. Misschien worden hier vriendschappen uiteengereten, maar wat houd ons tegen om niet bevriend te zijn met de mensen uit een andere afdeling? Het zijn niet opeens monsters of zo geworden, hoor,' reageerde Alice. Ik was even stil en dacht na over haar woorden.
'Dat snap ik ook wel, maar toch. Ik vind het gewoon jammer.' Ik liet mezelf achterovervallen en kwam met mijn rug op het kriebelende gras te liggen. Ik sloot mijn ogen, genoot van de warme zonnestralen die dansten over mijn gezicht en neuriede een liedje.

i]Ik heb niet zoveel inspiratie, sorry. @xxxRoses, is het al bijna tijd voor het avondmaal?[/i

[ bericht aangepast op 2 nov 2013 - 16:08 ]

---

:)

[ Als de anderen het er ook mee eens zijn vind ik het goed. Ik denk dat het wel verstandig is. ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

(^^Ik vind het wel goed hoor)

Alice Aimée Brations || Ravenclaw
"Dat snap ik ook wel, maar toch. Ik vind het gewoon jammer." zei Louise na mijn betoog. Ik wist dat ik haar niet van standpunt kon veranderen en legde me naast haar in het gras. Ik stroopte mijn mouwen op zodat ik ook nog een beetje bruin kon worden. Ik verbrandde altijd snel maar ik hoopte dat ik altijd bruin werd. Maar nee, ik kreeg altijd sproetjes. Na een tijdje stil gelegen te hebben voelde ik mijn maag rammelen en vroeg ik aan Louise: "Heb jij ook geen honger? Ik sterf hier zowat." Ik kon eten als een leeuw of zo iets, maar ik kwam gelukkig nooit bij. "Dan kunnen we direct de weg naar de Great Hall inspecteren en de rest van de mensen hier." zei ik tegen Louise. Ik hield niet zo van stiltes dus ging ik altijd praten. Ik ging weer rechtop zitten en zag een klein, houten huisje en zei tegen Louise: "Hé, weet jij misschien wie er in dat huis woont? Ik dacht dat alle leraren op het kasteel een kamer hadden?"

[ bericht aangepast op 2 nov 2013 - 16:45 ]

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Louise Améli Porte || Ravenclaw
'Heb jij ook geen honger? Ik sterf hier zowat. Dan kunnen we direct de weg naar de Great Hall inspecteren en de rest van de mensen hier,' merkte Alice plotseling op. Ik opende mijn ogen en ging rechtop zitten, net zoals Alice deed. Ik knipperde met mijn ogen tegen het opeens weer felle licht en knikte.
'Ja, best wel. Het zal ook wel bijna tijd zijn voor het avondmaal.' Ik stond op en klopte het gras van mijn broek. Vervolgens stak ik een hand uit naar Alice om haar overeind te halen.
'Hé, weet jij misschien wie er in dat huis woont? Ik dacht dat alle leraren op het kasteel een kamer hadden?' vroeg Alice.
'Huh? Welk huisje?' ik volgde haar ogen en zag een houten hutje staan. 'O die. Nee, geen idee. We kunnen het straks vragen aan onze mede-Ravenclawers. Maar eerst wil ik voedsel.' Ik trok haar overeind en lachte even. 'Heel veel voedsel.'

---

:)

Adelaide Clemance Lucile d'Argon (Hufflepuff)
Nadat ik de slaapkamer heb gezien, die trouwens erg mooi is, begin ik trek te krijgen. Het is ook al bijna 6 uur, dus dat verbaasd me niets. 'Ik heb eigenlijk wel honger. Zullen we naar de Grote Zaal gaan?' vraagt Catharine opeens. Ik knik intstemmend. 'Dat lijkt me een goed idee.' zeg ik. Samen lopen we de slaapkamer uit en lopen we de Common Room van Hufflepuff in. 'Wacht even. Ik moet nog even mijn elastiekje pakken om mijn haren in een staartje te doen. Dat vind ik fijner als we gaan eten.' zegt Catharine. Ze loopt naar de zwarte bank, waar ze eerst zat voordat ik binnenkwam. Na een minuut komt Catherine aanlopen met haar elastiekje in haar hand. 'Sorry, hij was blijkbaar gevallen' zegt ze, terwijl ze op een onhandige manier een staartje in probeert te doen. 'Nu kunnen we naar de Grote Zaal' zegt ze en samen lopen we de Hufflepuf Common Room uit.

---

Family is like music. Some high notes, some low notes, but always a beautiful song